طبیعت­گرایی (ناتورالیسم) به عنوان یک مکتب فلسفی به طور خاص در قرن هجدهم میلادی، وارد عرصة نقد ادبی شدوپیوند بسیار نزدیکی با رئالیسم دارد. ناتورالیست­ها با حذف جنبه­های ماورائی از زندگی انسان، او را موجودی متأثر از محیط و وراثت دانستند و بر این اساس، زندگی و خلقیات او را تفسیر کردند. نجیب محفوظ در آثار ماندگار خود وقایع اجتماعی و سیاسی مصر را ثبت کرده است که بیشتر پژوهش­ها از نگاه رئالیستی به آن...

تعتبر روایه «زقاق المدّق» للکاتب المصری نجیب محفوظ صوره حیّه للمجتمع المصری وأزماتها الصعبه خلال الحرب العالمیه الثانیه التی استولی المستعمرون علی هذا البلد. یوضح الکاتب فی هذه الروایه الآثار السیئه الناتجه عن سیطره الاستعمار علی الشعب المصری عبر رؤیته الناقده. تعالج هذه الدراسه تحلیل هذه الروایه فی ضوء مبادیء منهج تحلیل الخطاب لنورمن فیرکلاف لتبیین الخطاب النقدی الذی استخدمه الکاتب فی سبیل استخر...

بما أن أحد أسباب نجاح القاصّین الرئیسیه فی بلوغهم إلی الأغراض التی یرمونها، استخدامهم الواعی للعناصر الروائیه کالحبکه، وبناء الشخصیه، وأسلوب الحکایه، و... لهذا کرّست هذه الدراسه جهودها مستفیده من المنهجین الوصفی-التحلیلی، والإحصائی -البیانی فی دراسه أحد آثار نجیب محفوظ المعروفه وهو «بیت سیئ السمعه» والذی یشتمل علی ثمانی عشره قصه قصیره، من ناحیه استخدامه العناصر القصصیه حتی تبیّن مقدار نجاحه فی هذا...

مکتب اصالت وجود جزو مکاتب فلسفی است که تاثیر زیادی بر ادبیات گذاشت و بیش از هر مکتب دیگری اندیشه هایش به صورت شعر و داستان در آمد. اگزیستانسیالیسم مکتبی آلمانی است که بعد از جنگ جهانی اول در آلمان گسترش یافت و «کی یر که گارد» از اولین سردمداران آن است. وجه تسمیه این مکتب، این است که بنابر نظر فلاسفه اگزیستانس، وجود و هستی هر چیز، بالاتر و متعالی تر از ماهیت و چیستی آن چیز می باشد. همه ما حقیقتا...

المترجم یجب علیه أن یدرک النصّ أو الکلام کقارئ حتی یستطیع أن ینقله من لغه إلی أخری، ثمّ یترجمه حسب أصول خاصه، مراعیا للقواعد السائده للغه الهدف فی ترکیب المفردات. و المعنی لا یحصل إلا بالعنایه بالمستویات الثلاثه للمعنی وهی المعنی الوظیفی، المعنی المعجمی، والمعنی الاجتماعی. تحصیل المعنی هو الخطوه الأولی فی الترجمه ولا یضمن توفیق المترجم کلّ التوفیق. فیجب علیه التعرف علی عوامل توثر فی إقامه التکافو...

چکـیده طنز و شوخ طبعی مقوله ای است که از دیرباز در رگ های ادبیّات هر کشوری، جاری و ساری است. واضح است که هرگاه تاریخ چهره ی تاریک و عبوس خود را به مردم می نمایاند، ظلم و ستم و فقر و فساد و تعصّبات کور، جامعه را رو به زوال و قهقرا می کشاند و هیچ زبان گویایی برای انتقاد مستقیم باقی نمی ماند این طنزپرداز است که چون یک مُصلح اجتماعی پابه عرصه ی نبرد علیه ظلم و تباهی می نهد و شمشیر بُرّنده ی طنز را برمی...