«نفثه المصدور» کتابی است که «شهابالدین محمدخرندزی نَسَوی» منشیِ «جلالالدین خوارزم شاه» (28ـ617 ه ق) در اوج حملة مغول و در روزگار خانه به دوشی خود در سال 632 ه .ق. نوشته است. نثر کتاب با آرایههای ادبی درهم پیچیده شده است به طوری که نثر «نفثه المصدور» با شعر برابری دارد و احاطة نویسنده به آرایشهای کلامی و نیز در به کارگیری تصویرهای شعری، نثر کتاب را تا حدِّ شورانگیزیِ شعر بالا برده است. در این ...