تئوری ادب به عنوان موضوعی در حوز? کاربردشناسی، میتواند به شخصیت پردازی داستان ها کمک کند. این تئوری موضوعی ظریف در حوز? کاربرد شناسی است که معمولا توسط مترجمین نادیده گرفته می شود. تحقیق پیش رو، تاثیر اتخاذ هریک از روش های ترجمه آشکار و پنهان را در ترجم? راهکار های ادب بر ترسیم شخصیت ها در نمایشنامه های ترجمه شده از انگلیسی به فارسی مورد مطالعه قرار داد. به این منظور، سه نمایشنامه برای انجام ای...

روایت شناسی که یکی از نظریه های پرکاربرد در پژوهش های ادبی معاصر به شمار می رود با نمایشنامه به عنوان یکی از ژانرهای سه گانه ی ارسطویی ادبیّات پیوند نزدیکی دارد و از میان متون ادبی کلاسیک، ظرفیّت نمایشی قابل ملاحظه ی لیلی و مجنون، باعث جلب نظر نمایشنامه نویسان شده است. این پژوهش به تحلیل و تطبیق روایت در دو نمایشنامه ی لیلی و مجنون پری صابری در ادبیّات فارسی و مجنون لیلی احمد شوقی در ادبیّات عربی م...

در این پژوهش قصد بر آن است که سه نمایشنامه از سه زن نمایشنامه نویس آمریکایی؛ شب بخیر مادر اثر مارشا نورمن، سرگذشت هایدی اثر وندی واسراشتاین و نقاشی از خانم و آقای چرچ اثر تینا هو متعلق به دهه هشتاد با تمرکز بر شخصیت مادر-زن از رویکرد مادرانگی-ماترنالیستی بررسی گردد. ماترنالیسم یا رویکرد مادرانگی، درواقع واژه ای است که به احیا‍ء حقوق مادران در برخی دولت های غربی پرداخته و به واسطه آن مادران از ح...

نمایشنامه نویسی از دیرباز، یکی از جنبه های مهم ادبیات بوده است که در دوره ی معاصر نیز جایگاه والای خود را در کنار شعر و داستان حفظ کرده است. نمایشنامه نویسی در گذر زمان تحت تأثیر مکاتب گوناگون ادبی قرار گرفته است و ادیبان برای بیان احساسات و عواطف درونی و بررسی مشکلات جامعه و بشریت، از آن استفاده کرده اند. یکی از این مکتب ها، مکتب سمبولیسم (نمادگرایی) است. نمایشنامه نویسان نمادگرا، همواره علاقه...

پژوهش حاضر به آن دسته از کارگردانانی می پردازد که بیشترین گرایش اجرایی آنان در به صحنه بردن نمایشنامه های خودشان بوده وضمن بررسی علل این گرایش با تکیه بر برخی از اجراهای حمید امجد ، علی رضا نادری و محمد یعقوبی در مقام مقایسه شیوه های این سه نویسنده – کارگردان درعرصه ی نمایشنامه نویسی-کارگردانی، کارنامه ی آنان را مورد نقد وبررسی قرار خواهد داد. رویکرد متفاوت این سه نویسنده – کارگردان در کنار مشت...

چکیده فارسی: رویکرد ابسوردیسم در دنیای درام بحث جدیدی نیست، دست کم در غرب بیش از نیم قرن از شکل گیری آن و نیز کاربردش در نمایشنامه نویسی می گذرد. بنابر آن چه مارتین اسلین در کتابی به همین نام آورده است، نمایشنامه های ابسورد مولفه ها و ساختارهایی متمایز از نمایشنامه های کلاسیک و غیرابسورد را داراست. تئا تر ابزورد از ساختارهای طراحی شده بر پایه‏ روش های سنتی، کشمکش و اوج و فرود ها استفاده‏ نکرده...