هدف این مقاله بررسی مفهوم، مفروضات و عناصر هم‌افزایی و هم‌افزایی فرهنگی است. هم‌افزایی یعنی تلاش افراد موجب عمل‌کردی گردد که از مجموع عمل‌کرد اعضاء بیشتر باشد یا به‌عبارتی نوعی منطق فکری است که در آن جمع واقعی حاصل از اجزا از جمع جبری آن بیشتر می شود و تلاش‌های فردی اعضا منجر به سطحی از عمل‌کرد می‌شود که بیش از مجموع درون‌دادهای فردی آن‌ها است. هنگامی که فرهنگ یا روی‌کرد خاصی که بتواند بر کل سا...

ما در این مقاله رویکردی از درمان را معرفی کرده ایم که بر کاربرد همزمان چهار عاملِ  رابطه ی درمانی، ایجاد امید و انتظار درمان، آگاهی افزایی و نظم بخشی رفتار استوار است. چهار عامل فوق فرایند مشترک و نظامداری است که ویژه ی رویکرد خاصی نیست. جدا کردن چهار وجه رابطه درمانی، ایجاد امید و انتظار درمان، آگاهی افزایی و نظم بخشی رفتار (هیجان، تفکر و عملکرد) به معنای مجزا دیدن و اعتقاد به وجود مستقل هر یک ...

کاریکلماتوربه عنوان یکی از نمودهای شوخ طبعی عبارت است از جمله کوتاه، طنز آمیز و ادبی که در نهایت ایجاز به بیان مفهومی می پردازد.هدف از انجام این تحقیق معرفی ابزارهای زبانی مورد استفاده در کاریکلماتورها و تعیین میزان بسامد آنهاست.بدین منظور ابتدا مفاهیم اصلی و مورد نیاز مشخص و تعریف شده اند و سپس با استفاده از روش کتابخانه ای بدقت تبیین و بررسی شده و از طریق روش توصیفی- تحلیلی مورد تجلیل قرار گر...

در سبک شناسی آثار ادبی، ­توجه به ساختار شعر و مسایل زبانی،خواننده را به نتیجه ای مطلوب در شناخت، ­فهم و تفسیرِ محتوا و اندیشۀ سخنوری، رهنمون می شود.یکی از مسایل نوین زبان شناسی در حوزۀ نقد متون ادبی ،واکاوی انحراف از نُرم و عدول از هنجارهای زبانی در دو حوزۀ «واژه افزایی» و «تغییر طبقۀ نقشی» است که در کلام هنرمندان صاحب سبک و نوآور، بسامد چشمگیری دارد.بیدل از آن دسته شاعرانی است که با تأکید بر ابه...

ما در این مقاله رویکردی از درمان را معرفی کرده ایم که بر کاربرد همزمان چهار عاملِ  رابطه ی درمانی، ایجاد امید و انتظار درمان، آگاهی افزایی و نظم بخشی رفتار استوار است. چهار عامل فوق فرایند مشترک و نظامداری است که ویژه ی رویکرد خاصی نیست. جدا کردن چهار وجه رابطه درمانی، ایجاد امید و انتظار درمان، آگاهی افزایی و نظم بخشی رفتار (هیجان، تفکر و عملکرد) به معنای مجزا دیدن و اعتقاد به وجود مستقل هر یک ...

در این تحقیق، بر اساس مدل سبک شناسی صورتگرای لیچ (1969)، برجسته سازی زبانی در دو سطح قاعده افزایی آوایی و هنجارگریزی معنایی در اشعار حافظ و شکسپیر (30 غزل از هر شاعر) مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا، طرحی عینی برای بررسی عناصر برجسته ساز در دو بخش آوایی و معنایی ارائه شده است. طرح ارائه شده در بخش آوایی، بر پایه ایده های مطرح شده در فصل ششم کتاب لیچ شامل سه قسمت کلی توازنهای هجایی، برج...