نویسنده نخست از ژرفاى قرآن سخن گفته و ضرورت استمرار پژوهش در آن را مطرح مى‌کند آن گاه لزوم به کارگیرى روشهاى کارآمد و دقیق را بیان کرده آفتهاى تحقیقات دینى را محدودنگرى. نسخه نگارى و یکسویه اندیشى مى‌داند، سپس پژوهش جمعى را نشانه رشد فرهنگى و اجتماعى تلقى کرده نمونه‌هایى از آن را بر مى‌شمارد و در پایان به دو پیش نیاز کار جمعى 1 - آمادگى محیط سیاسى و اجتماعى و 2 - رشد فرهنگى و احساس تفاهم علمى،...

ضرب‏المثل، یکى از گونه‏هاى مهّم فرهنگ مردم (فولکلور) و ادبیّات شفاهى است. قوم بختیارى؛ با تاریخ، فرهنگ و ادبیات خویش، در عرصه‏هاى فرهنگى، سیاسى و اجتماعى براى ایران‏شناسان و شرق‏شناسان از جنبه‏هاى مختلف شناخته شده است. بسیارى از محققان و ایران‏شناسان نام‏دار، آثار معتبرى، را درباره بختیارى‏ها نوشته‏اند. با توجّه به اهمیّت گونه ادبى ضرب‏المثل در فرهنگ بختیارى‏ها، این نوشتار به این حوزه اختصاص دارد. ...

در این مقاله به مقوله جریان سمبولیسم اجتماعى در شعر مهدى اخوان‏ثالث، پرداخته شده است. جریان سمبولیسم اجتماعى از مهم‏ترین جریان‏هاى ادبى در شعر معاصر ایران به‏شمار مى‏رود که توسط نیمایوشیج (با شعر "ققنوس" که اثرى کاملاً نمادین و رمزى است) بنیان‏گذارى شد. پس از نیما شاعرانى چون شاملو، اخوان و فروغ فرخ‏زاد این جریان ادبى را ادامه داده و به اوج رسانیدند. جامعه‏گرایى و نمادگرایى دو ویژگى اساسى اشعار ...

روش تحلیل محتوا یکى از روشهاى تحقیق کیفى است که بیشتر در پژوهشهاى علوم اجتماعى و رفتارىمورد استفاده قرار مى‌گیرد و شناخت آن براى پژوهشگران کیفى و محققان علوم رفتارى و اجتماعى لازمو ضرورى است.تحلیل محتوا روشى است که به کمک آن، پژوهشگر مى‌تواند به زوایاى آشکار و پنهان نگرش وجهان‌بینى افراد و تفکر و اندیشه پنهان در اسنادى که مورد مطالعه قرار گرفته‌اند پى‌برد. روش تحلیلمحتوا هر چند در مقام عمل سخت ...

معمولاً ایده‏ هاى عالى، ایده‏ هایى ساده ‏اند. درحالى که تجزیه و تحلیل خاص هر موضوع با اهمیتى، لزوما با پیچیدگى و دشوارى همراه است. مفاهیم بنیادى که در بطن یک پارادایم قدرتمند نهفته است، به طورنسبى قابل فهم ‏ترند، آرا و عقایدى که بر میلیونها فرد اثرمى‏ گذارند و سیاست ملل را رهبرى مى‏کنند( درحوزه علوم اجتماعى) باید مورد پذیرش تمام افراد عادى جامعه باشند، نه اینکه فقط مورد قبول نخبگان آنها قرارگیرد...

راست نمایى نوعى نظریة ادبى است، که در آن، به اشعارى که شاعران آنها واقعیت هاى اجتماعى را عنوان م ىکنند، اطلاق می شود. سعدى و والت ویتمن ازنظر هدف شاعرى باتوجه به فاصلة زمانى ازنظر قدمت کاملاً متفاوت اند، اما هر دو شاعر، در پرداخت مضامین مشترک اجتماعى و بازگوکردن این مسائل بسیار موفق بوده اند؛ مسائلى مانند همدلى ، ترویج عدالت، ترسیم کردن سعادت ، گذر عمر و غنیمت شمردن آ ن، توجیه زندگى و مسائل آن ک...

-

.

مدعاى اصلى من در این گفتار، این است که: اصالت جامعه و اصالت فرد، هر دو در جامعه شناسى بى معناست، و نظریه سوم این است که آن چیزى که اصالت دارد، «عمل اجتماعى» است. در جامعه شناسى همین مسأله سوم مطرح است. این مطلب در مباحثى که در ربع آخر قرن نوزدهم پدید آمد، رایج شد. براى اینکه همزبان بشویم، شاید بعضى از مطالب نیاز به توضیح داشته باشد.

.