در این رساله یک مضمون مشترک (فقر و ثروت) در دو مقطع تاریخی (قبل و پس از انقلاب) و دو رسانه با قالب مشترک (مجله ی طنز) مورد مقایسه قرار گرفت. شیوه ی کار تحلیل محتوای تلفیقی کمی و کیفی (روش عمقی) کاریکاتورهای دو نشریه ی پر مخاطب و فکاهی سرآمد این دوره –نشریات توفیق و گل اقا- بوده است. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که محتوای کاریکاتورهای فقر و یا ثروت هر دو مقطع را می توان در 8 مضمون دسته بندی ک...

روزنامۀ طنزِ انتقادی حشرات‌الارض توسط میرزاآقا بلوری طی سال‌های 1326 تا 1329ه.ق در تبریز منتشر می‌شد. این نشریه در دورۀ استبداد صغیر روزنامه‌ای بود که با استفاده از کاریکاتور انتقادی و طنز منتشر می‌شد. مطالب آن بیشتر از زبان غفار وکیل (دیوانۀ بازارگرد) و به‌صورت شعر طنزگونه چاپ و کاریکاتورهای آن به دست حسین طاهرزادۀ بهزاد کشیده می‌شد. کاریکاتورها بیشتر در انتقاد از پادشاه ضدمشروطه، سوءاستفاده وا...

   احمدعزیزی (     ـ 1337) از چهره های موفق ادبیات معاصر در حوزه های شعر، نثر و روزنامه نگاری است، وی که از احیاگران شطح در دورهء معاصر است ، با اتّکا به دستاوردهای شطح قدما و افزودن تکنیک های زبانی و تصویری وتنوّع موضوعی توانست صورتی نو به شطح قدما ببخشد و نوعی عرفان اجتماعی را مطرح کند. به گونه ای که در حوزهء بازی های زبانی و تصویری به کاریکلماتور (کاریکاتور کلمات) نزدیک شود. امّا باوجود شگردهای...

در این مقاله، نحوه انتشار اخبار افغانستان در مطبوعات ایران در چارچوب نظریه برجسته‌سازی رسانه‌ها و با استفاده از تحلیل محتوای کمّی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج پژوهش، بیانگر آن است که بین روزنامه‌های اطّلاعات، کیهان و جمهوری اسلامی از نظر «محتوای اخبار» افغانستان تفاوت معنا‌داری وجود ندارد. در واقع هر سه روزنامه از معیارهای یکسانی برای انتخاب اخبار افغانستان پیروی کرده‌اند، به طوری که حدود 70...

در ایران پس از انقلاب نیز از دو گفتمان سیاسی لیبرال و فقاهتی، در نهایت این گفتمان سیاسی فقاهتی بود که توانست تفسیر خود از آزادی را بر کرسی اذهان عمومی جامعه ایران بنشاند و مورد قبول توده مردم واقع شود و پس از تقسیم به دو گفتمان سیاسی چپ و راست، این تفسیر به گونه ای متفاوت از هم رخ می نمود تا آن حد که هر یک با ارائه تفسیری منطقی و دینی از آزادی سعی در تصرف افکار جامعه به نفع خود داشته تا بتواند ...

سخریه روشی خاص برای انتقاد مسائل موجود در جوامع به شمار می رود وآن آمیخته ای از خنده و مزاح است و زشتیهای اخلاقی وجسمانی را با سبکی طنز آمیز بیان می کند. طنز آئینه ای راستین برای دوره های مختف عربی به شمار می رود که از خلال آن اوضاع واحوال جوامع وارزشهای ثابت و متغیر و همچنین مفاهیم انسانی آن آشکار می گردد. آنچه که شعر ابراهیم طوقان را متمایز می سازد سخریه اوست. او سخریه خود را به سمت وسوی سیا...