نتایج جستجو برای: زبان طنز
تعداد نتایج: 31539 فیلتر نتایج به سال:
راشد حسین (1936- 1977م) یکی از شاعران طنز پرداز و برجستهی نسل سوم ادبیّات پایداری در فلسطین به شمار میآید که از او با عنوان ها و لقب های زیادی از جمله؛ «پایهگذار شعر سخریه و فکاهه در ادب مقاومت» و «شاعر طنزهای تلخ و گزنده» یاد میشود. یافته ی اساسی این پژوهش در این است که طنزهای راشد از نظر موضوعی و محتوایی در شمار طنزهای تلفیقی( سیاسی و اجتماعی) است. شاعر، آن ها را روزنه ای برای بیان د...
راشد حسین (1936- 1977م) یکی از شاعران طنز پرداز و برجستهی نسل سوم ادبیّات پایداری در فلسطین به شمار میآید که از او با عنوان ها و لقب های زیادی از جمله؛ «پایهگذار شعر سخریه و فکاهه در ادب مقاومت» و «شاعر طنزهای تلخ و گزنده» یاد میشود. یافته ی اساسی این پژوهش در این است که طنزهای راشد از نظر موضوعی و محتوایی در شمار طنزهای تلفیقی( سیاسی و اجتماعی) است. شاعر، آن ها را روزنه ای برای بیان د...
زمینه های پذیرش و ستیزه با استبداد و بازتاب آن در امثال و حکم دهخدا، موضوع اصلی این رساله است. امثال و حکم، پرکاربردترین نوع ادبی عامیانه است و قانون و فلسفه ی توده ی مردم به شمار می آید. از آن رو که مثل، برخاسته از تجربه های حیات قومی است، با مطالعه ی آن می توان ساختارهای اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و غیره هر قوم را بازشناخت. ساختار سیاسی ایران تا دوره ی مشروطیت، با استبداد شناخته می شود که در آن، ...
طنز گونهای ادبی است که با دیگر گونههای شوخ طبعی از جمله هجو، هزل و مطایبه پیوندهای مشترک و ناگسستنی دارد. به همین دلیل طنزپژوهانی که در تعاریف خود سعی داشتهاند بین طنز و واژگان پیرامون آن تفکیک و مرزبندی دقیق قائل شوند، معمولاً دچار اغتشاش و سر در گمی شدهاند؛ بویژه اینکه میان طنز در معنی سنّتی آن با طنز مدرن تا حدودی تفاوت است. زبان طنزآمیز برخی از متون عرفانی، منعکس کننده اوضاع اجتماعی و فره...
طنز یکی از انواع ادبی است که در آن طنز پرداز، به قصد اصلاح، با سلاح قلم و چاشنی خنده، زبان به انتقاد از معایب و مفاسد موجود در جامعه باز می کند. عبدالله ندیم و دهخدا هر دو از طنز پردازان زبان فارسی و عربی و زبانزد عالمان اهل قلم هستند. هردو با قلم خود به شیوه ای که خواننده را به تفکر وا دارد، از معایب جامعه زمان خود انتقاد کرده و آن را مورد تمسخر قرار دادند؛ یکی از آن ها در انقلاب عرابی پاشا شر...
این اثر در چارچوب نگرشی زبان¬شناختی و با رویکرد تحلیل محتوا، به بررسی شیوه¬ها و شگردهای طنزآفرینی در لطیفه¬هایی می¬پردازد که حمیدرضا ماهی¬صفت و حسن ریوندی؛ دو تن از کمدین¬های ایستاده برجسته ایران، در طنز کلامی و انتقادی خود از آنها استفاده می¬کنند. در این پایان¬نامه پس از تعریف طنز و سه نظریه موجود در مطالعات طنز، به شیوه¬های خلق طنز در کمدی ایستاده پرداخته شده است. با بررسی یکی از اجراهای دو ت...
راشد حسین (1936- 1977م) یکی از شاعران طنز پرداز و برجستهی نسل سوم ادبیّات پایداری در فلسطین به شمار میآید که از او با عنوانها و لقبهای زیادی از جمله؛ «پایهگذار شعر سخریه و فکاهه در ادب مقاومت» و «شاعر طنزهای تلخ و گزنده» یاد میشود. یافتهی اساسی این پژوهش در این است که طنزهای راشد از نظر موضوعی و محتوایی در شمار طنزهای تلفیقی( سیاسی و اجتماعی) است. شاعر، آنها را روزنهای برای...
سبک طنزپردازی حافظ، برخاسته از محیط اجتماعی حاکم بر قرن هشتم است. حافظ، شاعر مصلحی است که به قصد مبارزه با کژیها و نابسامانیها، تیغ طنز خود را بر غدّۀ ریا فرود آورده است. از لحاظ سطح فکری، طنز انتقادی او درونگراست و به طنز اجتماعی، مذهبی، فلسفی و سیاسی تقسیم میشود؛ زبان انتقادی او عفیف، غیرمستقیم و آراسته به انواع صناعت و بلاغت ادبی است. سطح ادبی اشعار طنزآمیز او همچون محتوا، متعالی است....
چکیده «بررسی طنز در آثار اکبر اکسیر» این پایان نامه در سه محور زبان، بلاغت و محتوا به بررسی طنز در پنج دفتر شعر فرانوی اکبر اکسیر که تا سال 1392 به چاپ رسیده اند می پردازد. «بفرمایید بنشینید صندلی عزیز»، «پسته لال سکوت دندان شکن است»، «زنبورهای عسل دیابت گرفته اند»، «مالاریا» و «ملخ های حاصلخیز» نام دفترهای شعر فرانو اکسیر است که به آنها پرداخته شده است. فصل اول شامل کلیاتی در مورد طنز، زن...
نمودار تعداد نتایج جستجو در هر سال
با کلیک روی نمودار نتایج را به سال انتشار فیلتر کنید