درناحیه کامیاران بین سنندج و کرمانشاه یک توده آذرین کششیده با امتداد شمال غربی – جنوب شرقی دیده می شود که در شکستگی بزرگ زاگرس تزریق شده است . چون این توده آذرین رسوبات کرتاسه وائوسن را قطع کرد بنابراین جایگزینی آنها بعد از آئوسن صورت گرفته است . قسمت اعظم توده آذرین کامیاران گابرو و مقدار کمی از آنرا گرانودیوریت تشکیل می دهد . در سنگهای رسوبی که با توده پلوتونیک تماس غیر تکنیکی دارند دگرگونی ...

منطقه قاسم‌آباد دهنه در 40 کیلومتری جنوب باختری شهرستان نیشابور، بخشی از زون ساختاری سبزوار است. ترکیب سنگ‌های آذرین بیرونی به سن ائوسن از تراکی‌آندزیت تا داسیت و سنگ‌های درونی به سن الیگومیوسن از گرانیت فلدسپار قلیایی تا گابرودیوریت در تغییر است. بر اساس نمودارهای ژئوشیمیایی، این توده‌های نفوذی دارای ماهیت کلسیمی‌قلیایی و متاآلومینوس هستند و در زمره گرانیتوییدهای نوع I قرار می‌گیرند. بر اساس م...

در شمال و شمال‌ خاور کرمان در بلوک کلمرد سنگ‌های آتشفشانی، نیمه‌ژرف (دایک) و آذرآواری (آگلومرا و توف) ائوسن وجود دارند. از دید سنگ‌نگاری، گدازه‌ها ترکیب بازالتی، آندزیتی، ریوداسیتی و ریولیتی، دایک‌ها ترکیب آندزیتی و آذرآواری‌ها ترکیب توف بلورین دارند. سنگ‌های آتشفشانی دارای بافت‌های اصلی پورفیری، میکرولیتیک پورفیری و جریانی و از دید تجمع کانیایی دارای کانی‌های پلاژیوکلاز± کوارتز± فلدسپار پتاسیم...

منطقه مورد مطالعه در کوههای میشو، شمال غرب مرند واقع شده است. سنگهای آتشفشانی و آتشفشانی-تخریبی پلیوسن عمده برونزدهای سنگی منطقه را تشکیل می دهند. انواع مختلف زنولیت های لامپروفیری، میکا پیروکسنیتی، کربناته و آمفیبولیتی داخل سنگهای آندزیتی مشاهده می شوند. زنولیت لامپروفیری متشکل از درشت بلورهای بیوتیت و کلینوپیروکسن در زمینه ای از همین بلورها همراه با پلاژیوکلاز با بافت شاخص پورفیریک و هیالوپور...

برپایه بررسی‌های سنگ‏‌شناسی، سینوگرانیت، مونزوگرانیت، آلکالی‌گرانیت و گرانودیوریت از گرانیتوییدهای میرآباد- چهل‏‌خانه در خاور بویین- میاندشت هستند. کوارتز، آلکالی‌فلدسپار (ارتوکلاز)، پلاژیوکلاز (آلبیت، الیگوکلاز)، بیوتیت، ± آمفیبول از کانی‌های اصلی سازندة این سنگ‌ها هستند. آلانیت، زیرکن، اسفن، آپاتیت، ± تورمالین نیز از کانی‌های فرعی هستند. داده‌های شیمیایی نشان می‌دهند، بیوتیت‌ در گرانیت‌ها از ...

منطقه قاسم‌آباد دهنه در 40 کیلومتری جنوب باختری شهرستان نیشابور، بخشی از زون ساختاری سبزوار است. ترکیب سنگ‌های آذرین بیرونی به سن ائوسن از تراکی‌آندزیت تا داسیت و سنگ‌های درونی به سن الیگومیوسن از گرانیت فلدسپار قلیایی تا گابرودیوریت در تغییر است. بر اساس نمودارهای ژئوشیمیایی، این توده‌های نفوذی دارای ماهیت کلسیمی‌قلیایی و متاآلومینوس هستند و در زمره گرانیتوییدهای نوع I قرار می‌گیرند. بر اساس م...

منطقه­ی مورد بررسی در شمال­غرب ایران، استان آذربایجان­شرقی و در شمال ورزقان قرار گرفته است. کانی­های اصلی دایک­ها عبارتند از پلاژیوکلاز ، آمفیبول و بیوتیت و کانی­های فرعی اسفن، کوارتز و آپاتیت. بافت این دایک­ها، پورفیریک با خمیره­ی ریز تا متوسط است. براساس بررسی­های شیمی کانی، ترکیب پلاژیوکلاز و بیوتیت در دایک­های کوارتزدیوریتی به ترتیب عبارتند از آندزین تا الیگوکلاز و آنیت - سیدروفیلیت. ترکیب ...

توده­ی دیوریت­ گابرویی در جنوب قروه و در شمال منطقه­ی سنندج- سیرجان قرار دارد. از نظر سنگ­شناسی، آمفیبول و پلاژیوکلاز از کانی­های اصلی این سنگ­ها هستند. آمفیبول­ها از نوع کلسیک بوده و دارای ترکیب فروهورنبلند و منیزیوهورنبلندند. مقدار آلبیت در پلاژیوکلازها ۳۹ تا ۸۱ درصد بوده و ترکیب آنها از لابرادوریت تا الیگوکلاز در تغییر است. با استفاده از روش­های زوج کانی هورنبلند- پلاژیوکلاز و محتوای آلومینی...

توده گرانیتوییدی علی آباد دامن با وسعت تقریبی 10 کیلومتر مربع و با روند شمال باختری- جنوب خاوری در 15 کیلومتری شمال خاوری شهرستان رشتخوار قرار دارد. این توده به سن احتمالی بعد از ژوراسیک میانی در شمال گسل درونه قرار گرفته و در نتیجه بخشی از پهنه سبزوار است. ترکیب سنگ شناسی توده نفوذی آلکالی فلدسپار گرانیت، سینوگرانیت و مونزوگرانیت تعیین شده است. در نمودار های متمایز کننده ی میکا ها، بیوتیت های ...

پیکره گرانودیوریتی لخشک به سن الیگومیوسن در شمال­­ باختر زاهدان و رسوبات فلیشی ائوسن رخنمون یافته است. این پیکره مورد هجوم دسته‎دایک­هایی با درجه رنگینی متغیر از مزوکرات تا ملانوکرات و با روند شمال­ خاور- جنوب ­­باختر قرار گرفته است. با توجه به شواهد صحرایی، در بخش­هایی از پیکره، دایک­های ملانوکرات، دایک­های مزوکرات را قطع کرده‌اند که تأخر و جوان‌تر بودن این دسته از دایک­ها را نشان می­دهد. ستبر...