شناخت خود، هدف نهایی قریب به اتفاق فعالیت های بشر است. در حوزه ی ادبیات، خودنگاری که خود ژانرهای متعددی را دربرمی گیرد، اصلی ترین نقش را در این باره بازی می کند. اتوبیوگرافی بعنوان یکی از اساسی ترین فرم های این حوزه، منتهی به فرم جدید اتوفیکسیون در عصر حاضر می گردد. زندگی نویسنده در قالب اتوبیوگرافی، پیش تر از ورای حقایق زندگی روایت می شد. در اتوفیکسیون نویسنده اندکی پا فراتر می گذارد و مرزهای ...

چکیده ندارد.

زبان و کلام، گوهر اساسی خلقت و خلاقیت به شمارمی‌آید. زبان در این عرصه نه به عنوان نهاد اجتماعی مورد نظر زبان‌شناسان، بلکه به عنوان نهادی که شالودۀ جهان بر آن بنا شده، ساحتی فراتر از واژگان و قواعد صرف و نحو را در بر می‌گیرد. در این شیوۀ اندیشیدن، زبان در حکم بستری برای خلقت و خلاقیت به شمار آمده و هستی همچون «کنش کلامی» حضرت حق‌تعالی قابلیت ظهور و بروز یافته است. در این تعریف از زب...

This article has no abstract.

غالباً می اندیشیم آنچه را که تاکنون انجام داده ایم و راه حل هایی را که برای مشکلات پیش روی خود انتخاب کرده ایم بهترین بوده و وضعیت کنونی ما نیز بیشتر نتیجه تقدیر بوده است تا دخالت موثرمان در حل این مشکلات. اما کسانی که به نیروهای شگرف ذهنی خود پی برده اند و با خود آموزی استعدادهای خلاق خود را پرورش داده اند شواهدی را ارائه کرده اند که می توانیم اطمینان داشته باشیم اگر ما نیز تخیل خلاق خود را پرو...

شیخ اشراق را نخستین نظریه پرداز عالم مثال در تمدن اسلامی می‌دانند. دیدگاه مهم او در حکمه الاشراق و دیگر آثارش در اثبات عالمی میان عالم انوار و جهان ماده به عنوان برزخ وسیط میان عالم حاضر و آخرت (یا همان عالم المثال و جهان قائم بالّذات صور و اشباح ما بین عالم ملکوت و جهان مادّی مشهود)، تأثیر مهم و بسزایی در بیان مراتب عالم در حکمت اسلامی گذاشت که تاثیر بر حضرات خمس ابن عربی از آن جمله است. در شرح ...

این مقاله تحلیلی بر تخیل خلاق علمی به‌عنوان مهم‌ترین عامل پیشرفت علم بر مبنای الگوهای نظری و نتایج تجربی علوم شناختی ارا‌‌ئه می‌دهد. بیشتر استنتاج‌های استقرایی انسان ‌با مناسبات هستی‌شناسی شهودی عجین است؛ یعنی از راه استدلال به‌دست نیامده‌اند. هستی‌شناسی شهودی یک مجموعۀ محدودِ مقوله‌بنیاد است که چارچوب‌های نظری را شکل می‌دهد. خلاقیت علمی با انتظارات هستی‌شناختیِ پیشین ساخت‌مند شده است و بنابراین ...

در این مقاله، متامورف فراتر از یک تکنیک انیمیشن، و به­عنوان شیوه­ای بیانی که ساختار استعاری دارد، مورد مطالعه قرار می­گیرد. منظور از ساختار استعاری، ساختاری دو بخشی است که در آن دو شکلی که قرار است به هم تبدیل ­شوند، دارای شباهت­های ظاهری و یا مفهومی با یکدیگرند. این شباهت، عامل جانشینی و معناسازی است. همچنین این تکنیک را می­توان قابل مقایسه با شعر و رویا که مصادیق تخیل شاعرانه­اند، دانست. هدف ...