در نظریة نشانه‌شناسی دیداری پساگرماسی، عناصر صوری گفتمان به محتوایی باز می‌گردد که نظیر آن محتوا در ساحت نشانه‌شناسیک جهان طبیعی حضور دارد؛ پس می‌توان به وابستگی متقابل میان زبان و ادراک جهان قائل شد. آن چه این پیوستگی را ممکن می‌سازد، وجود واسطه‌ای به نام جسم است. در نتیجه، از یک سو، فرآیند معنادهی برخاسته از زبان در اختیارمان است و از دیگر سو، ادراکی است که از واکنش حسی به پدیده‌های جهان حاصل...

طراحی یک مکان به عنوان یک فضای شهری تنها به ابعاد بصری فضا محدود نمی شود. زیرا ادراک یک فضا تنها با چشمان میسر نیست بلکه تمام اندام های حسی انسان در فرآیند شناخت فضا موثر است. از سوی دیگر لذت بردن از حضور در فضای شهری یک حق همگانی است و نباید اجازه داد یک فرد به علت فقدان قوای حرکتی و یا بینایی از این لذت محروم شود. توجه صرف به ابعاد بصری فضاها تاکنون هم باعث انزوای حسگرهای ما در محیط شهری شده ...

در معرفت شناسی معاصر، در باب ماهیت ادراک حسی و واقع نمایی آن، نظریات متعددی مطرح شده که از آن میان «واقع گرایی معرفت شناختی» بر این عقیده است که معرفت نسبت به جهان خارج ممکن بوده، عالم خارج مستقل از معرفت بشری وجود دارد و معرفت ما توصیفی از آن می باشد. واقع گرایی معرفت شناختی به دو قسم «مستقیم» و «غیرمستقیم» تقسیم می شود. در بدو امر چنین به نظر می رسد که نظریه ملاصدرا در باب ادراک حسی، با هر یک...