این نوشتار به بررسی حدود حریم خصوصی مقامات عمومی پرداخته است. پرسش مطرح‌شده این است که آیا ممکن است پاسداری از حریم خصوصی مقامات عمومی موجب محدودیت حق بر دانستن و آزادی بیان شود؟ این مقاله یک بررسی نظری و پیامدگرایانه است که به یاری برخی مواد قانونی، آموزه‌های حقوقی و پرونده‌های مرتبط در این زمینه، انجام شده است. مفروض نویسندگان مقاله آن است که حق بر دانستن، بر حق حریم خصوصی اولویت دارد. نتایج ...

    تصوف و آموزه­های عرفانی، جایگاه ویژه­ای در ادبیات فارسی به خود اختصاص داده است. دیوان غزلیات بیدل دهلوی، به عنوان نماینده سبک هندی، یکی از متون ادبی است که حاوی معانی عمیق و ژرف آموزه­های عرفانی است. مقاله­ی حاضر، با روش توصیفی – تحلیلی و با تکیه بر دیوان غزلیات بیدل، به بررسی جایگاه عرفان عملی و مقامات و احوال در اشعار بیدل پرداخته است. مقامات و احوال در سیروسلوک عملی، بسیار حائز اهمیت است...

انتقاد و موازین ناظر بر آن یکی از مسائل مهم و مناقشه آمیز در حوزه آزادی بیان است. انتقاداز دولت و مقامات دولتی با نشان دادن عیوب و کاستی های موجود یا احتمالی در اقدامات وتصمیمات آنها، ذاتاً تلخ و گزنده است اما با توجه به اینکه به اصلاح امور عمومی کمک میکندثمره شیرین دارد. در واقع، حمایت از انتقاد، حمایت از بیان هایی است که نه توهین هستند، نه افترا،نه نشر اکاذیب، نه تبلیغ علیه نظام و نه جرم سیاسی...

إنّ الرمز من أبرز الظواهر الفنیة فی التجدید الفکری وفی القدرة الفنیة، إذ أدّی دوراً کبیراً فی الحرکة الأدبیة المعاصرة لأنّه أصبح وسیلة فنیة تُستخدم لتبیان المقاصد الإنسانیة فی شعر کل شاعر وجد ذاته فی مواجهة عنیفة مع آلام الذات والإنسان والمجتمع معاً. فوظّف بعض الشعراء رموز الطبیعة لتعمیق مواقفهم الوطنیة والظروف السیئة التی سیطرت علی شعبهم، ومفردة "الریح" تعدّ من جملة تلک الرموز، وهی من العناصر الطبیعیة ...

بدیع‌الزمان همدانی از نویسندگان زبردست عرب‌زبان در قرن چهارم هجری است که ابتکار فن مقامه‌نویسی را به‌نام خود ثبت کرده‌است. او در بخش‌هایی از مقامات خود با هنرمندی خاص، از اسلوب کنایه برای القای معانی بهره‌ برده‌است. کنایه اسلوب بلاغی است که نویسنده با بیان مبهم، مقاصد خود را بیان می‌کند. به‌عبارت‌دیگر، کنایه از اسلوب‌های بیان است که به روش مجاز به انتقال معانی می‌پردازد. این نوع مجاز قرینۀ مانع...

یکی از آثار مهم و اثرگذار بر کلام سعدی در گلستان و بوستان، مقامات حریری است. این کتاب را که سرشار از انواع ظرافت‌ کلام عرب است، به‌حق می‌توان نمونۀ عالی فصاحت در ادب عرب شمرد. سعدی که سال‌ها در بغداد زندگی کرده است، با این کتاب انس تمام یافته است و اشاراتی که به‌ویژه در بوستان دارد به‌طور تام بر این علاقه و انس دلالت می‎کند. از مطالعۀ آثار سعدی و مقامات حریری و مقایسۀ آنها این نتیجه حاصل می‌شود...