نتایج جستجو برای: بقولات علوفهای

تعداد نتایج: 256  

ژورنال: :تاکسونومی و بیوسیستماتیک 0
رؤیا کرمیان فاطمه خادمی مسعود رنجبر

جنس اسپرس (onobrychis mill.)با حدود 130 گونه در 9 بخش از بقولات علوفه ای ارزشمندی است که اساساً در نواحی معتدل شمالی پراکنش دارد، اگر چه مرکز اصلی تنوع آن شرق مدیترانه و جنوب غربی آسیاست. بخش heliobrychis بزرگترین بخش این جنس است که دارای حدود 21 گونه در ایران است. در این پژوهش عدد کروموزومی و رفتار میوزی در 6 جمعیت از گونه onobrychis melanotricha boiss. بررسی شده است. همه جمعیت های مورد مطالعه ...

ژورنال: :مجله گیاهشناسی ایران 2009
فریبا شریف نیا روشنک سلیمانی فهیمه سلیم پور

جنسlathyrus  از تیره بقولات ( fabaceae) و تبار vicieae ، مشتمل بر23گونه یکساله و چند ساله در قالب 10 بخشه می باشد. مطالعات حاکی از تناقضاتی در بخشه بندی گونه های این جنس می باشد. در تحقیق حاضر گونه های جنس lathyrusبراساس صفات ریخت شناسی و گرده شناسی مورد بررسی قرار گرفتند و نتایج نشان داد که بخشه nissolia  با داشتن برگهای ساده، بخشه ای منوتیپیک ومشتمل بر گونه l. nissoliaمی باشد. نتایج گرده شناس...

پایان نامه :وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه محقق اردبیلی - دانشکده علوم کشاورزی 1392

چکیده: این پژوهش در سال زراعی 1391 به منظور مطالعه بررسی مدیریت مختلف گیاهان پوششی بقولات و غلات بر کنترل زیست توده، تراکم و انواع علف های هرز یک ساله و چند ساله در ذرت علوفه ای در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل (سامیان) اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل گیاهان پوششی گندمیان و بقولات علوفه ای در چهار سطح شامل 1- ماشک، 2- شبدر برسیم، 3- خلّر، 4- چاودار، و تیمار وجین کامل بدون گیاه پوش...

پایان نامه :وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه محقق اردبیلی - دانشکده علوم کشاورزی 1393

بقولات ایرانی با توجه به ماهیت لگومینوزی آن ها احتمال می رود همانند سایر دانه های لگومینه از تجزیه پذیری بیشتری در شکمبه برخوردار باشند زیرا اکثر گروه های پروتئینی لگوم ها گلوبولین و آلبومین بیشتری دارند. بنابراین استفاده آن ها را در نشخوارکنندگان پرتولید محدود می نماید زیرا پروتئین محلول و قابل تجزیه زیادتری دارند (یو و همکاران، 2002). علاوه بر این دانه های بقولات و یا لگومینه ها حاوی ترکیبات ...

ژورنال: علوم زراعی ایران 2012
رضازاد, محمود, رضایی, محمد, سلیمانپور, مقصود , عیوضی, علیرضا, فجری, ابوالحسن ,

در این آزمایش توانایی تثبیت نیتروژن سویه‌های ریزوبیوم جمع‌آوری شده از 10 شهرستان استان آذربایجان غربی شامل ارومیه، خوی، ماکو، سلماس، مهاباد، میاندوآب، تکاب، سردشت، شاهیندژ و پیرانشهر در همزیستی با گیاهان یونجه، نخود، شبدر و لوبیا، در اتاقک رشد مورد بررسی قرار گرفت. گیاهچه‌های تلقیح شده با باکتری‌های همزیست همراه با گیاهچه‌های شاهد (تلقیح نشده) در گلدان‌های حاوی پرلیت ضدعفونی شده در قالب طرح کام...

ژورنال: The Iranian Journal of Botany 2009
روشنک سلیمانی فریبا شریف‌نیا, فهیمه سلیم‌پور

جنسLathyrus  از تیره بقولات ( Fabaceae) و تبار Vicieae ، مشتمل بر23گونه یکساله و چند ساله در قالب 10 بخشه می‌باشد. مطالعات حاکی از تناقضاتی در بخشه‌بندی گونه‌های این جنس می‌باشد. در تحقیق حاضر گونه های جنس Lathyrusبراساس صفات ریخت شناسی و گرده شناسی مورد بررسی قرار گرفتند و نتایج نشان داد که بخشه Nissolia  با داشتن برگهای ساده، بخشه ای منوتیپیک ومشتمل بر گونه L. nissoliaمی باشد. نتایج گرده‌شناس...

آخوندزاده, شاهین, مهرآفرین, علی, حاجی‌آقایی, رضا , خان‌احمدی, معصومه , خلیقی سیگارودی, فرحناز , شهریاری, سهیلا , نقدی‌بادی, حسنعلی ,

گیاه شیرین‌بیان (Glycyrrhiza glabra L.)، یک گیاه چند ساله از خانواده بقولات Fabaceae است. این گیاه به واسطه دارا بودن ترکیبات ثانویه مهم در ریزوم خود در دنیا حائز اهمیت بوده و مورد توجه صنایع دارویی، غذایی و حتی دخانیات قرار گرفته است. این گیاه به علت مصارف گسترده جهانی از نظر صادرات دارای اهمیت زیادی می‌باشد. مهم‌ترین ترکیب فعال آن از دسته ساپونین‌ها [تری ترپن 5 حلقه‌ای]، به نام گلیسریزیک اسید...

ژورنال: تاریخ علم 2015

پدانیوس دیوسکوریدس، پزشک، داروشناس و گیاه‌شناس مشهور یونانی در سدۀ نخست میلادی، و شخصیتی تأثیرگذار بر داروشناسی دورۀ اسلامی است. وی کتابی در بارۀ مواد دارویی، به ویژه داروهای گیاهی، تألیف کرد که در دورۀ اسلامی عمدتاً به الحشائش معروف شد. دیوسکوریدس اثرش را به پنج مقاله تقسیم کرده است. مقالۀ سوم این کتاب بیش از دیگر مقاله‌ها به صورت منسجم به گیاهان پرداخته است. دیوسکوریدس نه تنها به نوعی طبقه‌بند...

جنس اسپرس (Onobrychis Mill.)با حدود 130 گونه در 9 بخش از بقولات علوفه‌ای ارزشمندی است که اساساً در نواحی معتدل شمالی پراکنش دارد، اگر چه مرکز اصلی تنوع آن شرق مدیترانه و جنوب غربی آسیاست. بخش Heliobrychis بزرگترین بخش این جنس است که دارای حدود 21 گونه در ایران است. در این پژوهش عدد کروموزومی و رفتار میوزی در 6 جمعیت از گونه Onobrychis melanotricha Boiss. بررسی شده است. همه جمعیت‌های مورد مطالعه ...

نمودار تعداد نتایج جستجو در هر سال

با کلیک روی نمودار نتایج را به سال انتشار فیلتر کنید