تاقدیس جهق در 40 کیلومتری جنوب کاشان و شرق روستای قهرود واقع شده است. سنگ های آتشفشانی پالئوزوئیک زیرین در هسته این تاقدیس برونزد دارند. بررسی کانی شناسی این سنگ ها نشان دهنده وقوع رخدادهای دگرسانی و دگرگونی درجه ضعیف است. با این حال، بافت های اولیه به خوبی حفظ شده، ولی ترکیب کانی شناسی تغییر کرده است. کانی های اصلی این سنگ ها که غالباً پلاژیوکلاز و به ندرت کانی های فرومنیزین بوده اند، دگرسان شد...

آمفیبولیت­های مطالعه شده در منطقه­ی سیه منصور در شمال شرق میانه در استان آذربایجان شرقی، در امتداد رودخانه گرمی چای و در زون البرز-آذربایجان واقع شده­اند. آمفیبولیت­ها از دو نوع آمفیبولیت (کانی­های اصلی شامل پلاژیوکلاز و هورنبلند) و بیوتیت آمفیبولیت (کانی­های اصلی شامل پلاژیوکلاز، هورنبلند و بیوتیت) تشکیل شده اند. بررسی شیمی سنگ کل نشان می دهد که آمفیبولیت­ها از یک سنگ مادر آذرین تشکیل شده اند ...

توده­ی گرانیتوئیدی بند هزارچاه بیشتر شامل ­گرانیت قلیایی و گرانیت است و در سنگ­های دگرگون نئوپروتروزوئیک پسین نفوذ کرده­است. کانی­های اصلی تشکیل­دهنده­ی گرانیت­ها شامل ارتوز، میکروکلین، پلاژیوکلاز، کوارتز و گاهی بیوتیت هستند. پلاژیوکلاز با a.p.f.u. 7/2-57/2= si، 24/0-1/0=ca  و 6/12- 4/0= an شامل آلبیت و الیگوکلاز است. بیوتیت­ با a.p.f.u 22/6-30/4= si، 188/0-025/0 = xmg، غنی از آهن بوده و از نوع...

چکیده منطقه مورد مطالعه در شمال درح و در بخش شمالی زمیندرز سیستان قرار دارد. در این منطقه، سنگ­های آتشفشانی با ترکیب بازالت، آندزیت بازالتی، تراکی آندزیت و آندزیت منسوب به کرتاسه به صورت بین لایه­ای با سنگ­های رسوبی با همین سن قرار گرفته­اند. بافت غالب در این سنگ­ها پورفیری، گلومروپورفیری، اینترگرانولار، حفره­ای و بادامکی می­باشد. پلاژیوکلاز و پیروکسن، کانی­های اصلی سازنده سنگ­های بازالت و آن...

سیل­های نفوذی مورد مطالعه در داخل سازند ریزو، دارای رنگ تیره و دامنه ترکیبی الیوین گابرو- تروکتولیت، الیوین گابرو تا گابرو- دیوریت هستند. سازند ریزو شامل یک ترادف رسوبی-آتشفشانی است که در محیط ریفتی نهشته شده است و جزء کوچکی از خرده قارة ایران مرکزی، در شمال بافق محسوب می­شود. طی بررسی­های پتروگرافی و سنگ­شناسی سیل­های مورد مطالعه دارای ترکیب مافیک هستند و عمدتا ًحاوی کانی­های الیوین، پیروکسن، آ...

مجموعه افیولیتی کهنوج در جنوب استان کرمان به‌صورت یک فرا زمین بین دو گسل شمالی-جنوبی جیرفت و سبزواران بر روی زمین جایگیری شده است. این افیولیت یک مجموعه کامل نبوده، عمدتاً شامل گابروهای لایه‌ای، گابروهای ایزوتروپ، دایک‌های ورقه‌ای، پلاژیوگرانیت‌ها و گدازه‌های بالشی همراه با رادیولاریت‌ها و سنگ‌های آهکی پلاژیک است. ایلمنیت کانی اصلی تیتانیم است که به‌صورت بین‌بلوری پس از تبلور کانی‌های پلاژیوکلاز...

باختری زون جوش‌خورده سیستان قرار گرفته است. در منطقه حسین‌آباد، مجموعه‌ای از سنگ‌های آتشفشانی متعلق به ترشیری، بخش‌های مختلف ردیف‌های افیولیتی منسوب به کرتاسه فوقانی را قطع نموده‌اند. این سنگ‌ها آندزیتی بوده، دارای بافت غالب پورفیری و گلومروپورفیری هستند. پلاژیوکلاز، هورنبلند، اوژیت و بیوتیت، درشت بلورهای این سنگ‌ها هستند. بافت غربالی و دگرسانی انتخابی در پلاژیوکلاز، وجود حاشیه سوخته در هورنبلن...

آمفیبولیت­های مطالعه شده در منطقه­ی سیه منصور در شمال شرق میانه در استان آذربایجان شرقی، در امتداد رودخانه گرمی چای و در زون البرز-آذربایجان واقع شده­اند. آمفیبولیت­ها از دو نوع آمفیبولیت (کانی­های اصلی شامل پلاژیوکلاز و هورنبلند) و بیوتیت آمفیبولیت (کانی­های اصلی شامل پلاژیوکلاز، هورنبلند و بیوتیت) تشکیل شده اند. بررسی شیمی سنگ کل نشان می دهد که آمفیبولیت­ها از یک سنگ مادر آذرین تشکیل شده اند ...

منطقه مورد مطالعه در شمال شرق شهرستان هوراند به مختصات جغرافیایی 25َ ˚47 تا 33َ ˚47 طول شرقی و 52َ ˚38 تا 00َ ˚39 عرض شمالی واقع شده است. توده های نفوذی این منطقه دارای ترکیب سنگ شناسی متنوعی می باشند که از الیوین گابرو، لامپروفیر، دیاباز و کوارتزمونزونیت - کواتزدیوریت تشکیل یافته اند. سن این توده ها با توجه به مطالعات سازمان زمین شناسی کشور به الیگوسن نسبت داده شده است. این توده ها درون نهشته های ...

منطقه مورد مطالعه در 60 کیلومتری شمال شرق بیرجند (حومه روستای ماهوسک) در استان خراسان جنوبی قرار دارد. این منطقه در مرز بین دو پهنه ساختاری سیستان و لوت قرار گرفته است. واحدهای گدازه ای مورد نظر در محدوده آندزیت بازالتی، پیروکسن آندزیت، آندزیت، تراکی آندزیت، داسیت و ریولیت قرار می گیرند و از واحدهای آذرآواری می توان به توف، برش و آگلومرا اشاره کرد. ساخت عمده در سنگ ها، توده ای است. بافت غالب در...