کتاب "الشباب و الشیب فی الشعر العربی حتی نهایه العصر العباسی " که این اثر ترجمه آن می باشد، به بررسی همین مساله از زمان جاهلیت تا پایان عصر عباسی پرداخته و نظرات و موضع گیریهای مثبت و منفی شاعران را در باره جوانی و پیری به تصویر می کشد. این کتاب که - طبق گفته مولف - نگارش آن شش سال به طول انجامیده و بالغ بر هشتصد صفحه می باشد در دو جلد تالیف شده و مشتمل بر یک فصل مقدماتی و پنج باب است : نویسنده...

چکیده: سعدی یکی از سرآمدان نظم و نثر پارسی در قرن هفتم تأثیر شگرفی بر ادبای بعد از خود داشته است؛ بهطوری که تعداد نسبتاً زیادی از شاعران و نویسندگان کوشیدهاند به شیوه ی نظیرهنویسی، کتابی به سبک گلستان فراهم کنند یا دستکم با درج و اقتباس کلمات او خود را در شمار مقلّدان سعدی نامگذار سازند. یکی از مقلّدان این اثر، شیخ شجاع گورانی است. او با نوشتن سنبلستان خواسته در اقتفای سعدی گام بردارد؛ امّا به وضوح...

مقامات در اصطلاح ادبی، نوعی خاصی از داستان های کوتاه است با نثری مسجع که برای نخستین بار در قرن چهارم هجری به ابتکار بدیع الزمان همدانی در ادبیات عرب پدیدار شده است و معروف ترین مقامه نویس عربی حریری می باشد که مقامه نویسان زیادی از وی پیروی نمودند از جمله ی آنها ناصیف یازجی(1214ـ 1287هـ ق) ادیب لبنانی است. ناصیف یازجی در زمینه ی صرف و نحو، بلاغت، منطق، طب و موسیقی از خود آثار ارزنده ای بجای گذ...

پیکارسک به نوعی روایت گفته می شود که مشتمل بر یک سلسله قصص گوناگون است که در گذار زندگی یک فرد رخ می دهد و سرآغاز آن را در اسپانیای قرن شانزدهم میلادی ذکرکرده اند. فنّ مقامه از نظر تکنیک داستان-نویسی، بر ادبیّات اروپا تأثیری گسترده داشته است. اشتراکات ادب عیّاری با روایات پیکارسک در زیرساخت و اسلوب نیز باعث به وجودآمدن احتمالات دیگری درباره خاستگاه آن می شود. محدوده این گونه ادبی تا به امروز در ه...

ادبیّات داستانی الجزایر از رویکردی تاریخی به دو دوره تقسیم می‎شود: پیش از استقلال این کشور و پس از آن. نویسندگان و مترجمانی چند، پیش از استقلال الجزایر با ترجمه، تقلید و سپس تصنیفِ گونه های نوپدید روایی که نتیجه ارتباط مستقیم الجزایر با اروپا بود، زمینه نگارش داستان نویسی جدید را در این کشور فراهم آوردند. از این میان، احمدرضا حوحو، از نخستین نویسندگانی بود که به گونه های روایی جدید توجّه کرد و روا...