آیات قرآن از جنبه های مختلفی مورد بررسی قرار گرفته است. تصویرآفرینی به عنوان روشی هنری در انتقال مفاهیم، اصطلاحی ست که بیشتر در آثار معاصران به چشم می خورد. این بحث که تحت عنوان مباحث زیباشناسی قرآن قرار می گیرد، دارای جذابیت و تازگی بوده و کمتر به آن توجه شده است. در این روش الفاظ قرآن زنده و متحرک هستند و صحنه هایی را در ذهن مخاطب ترسیم می کنند. خداوند در آیات زیادی از این روش برای بیان مفاهی...

در نوشتار حاضر نخست مهم­ترین مبادی هستی­شناسانۀ روایت صدرایی نظام احسن تحلیل   می­گردد. ملاصدرا علاوه بر اتکا به اصالت وجود، تمایز وجود و ماهیت، تمایز امکان و وجوب با قول به وحدت تشکیکی وجود یا وحدت شخصی وجود و تشکیک در مظاهر آن (به عنوان دو مبنای متفاوت) و قاعدة امکان اشرف، تصویردقیقی از قانونمندی عالم (اعم از نظام علی-معلولی طولی یا نظام مظاهر)، وحدت حقیقی و نظام ذاتی عالم، اتصال مراتب یا مظا...

شاع فی الشعر العربی المعاصر ظاهرة توظیف التراث و قد بات من أبرز و أهم سمات هذه الفترة. فقداستطاع الشعراء العرب و من خلال استخدامهم التراث، التعبیرَ عن مفاهیم قد یصعب أحیاناً التعبیر عنهابشکل مباشر و صریح کالرفض و التمرد و الحریة أو النصر و الهزیمة. تهدف هذه الدراسة إلی تبیین هذهالظاهرة فی دیوان الشاعر السوری بدوی الجبل الذی لم تتم له دراسة مستقلة خاصة إلا باشارات متناثرةفی طیات الکتب و الدراسات. ...

یکی از مبانی خاص تفسیر اخلاقی، اخلاقی بودن محتوای مفاهیم قرآنی و زبان تخاطب در قرآن است؛ چنان که می توان محتوای قرآن را از جهات گوناگون از جمله انطباق آموزه ها و مفاهیم قرآنی با فطرت انسان، اهداف تربیتی و اخلاقی رسالت پیامبر اکرم(صلی الله علیه واله وسلم) و نزول قرآن و وجود آیات صریح در رعایت موازین اخلاقی، محتوایی اخلاقی برشمرد. از این رو، قرآن کریم افزون بر اشتمال بر محتوای اخلاقی، در مقام بیا...

اشتهر ابن الرومی بأنه شاعر الفکرة فی الأدب العربی، فقدیماً وصفه النقاد باختراع المعانی وتولیدها، کما نسبوه إلی عمق التفکیر وقوّة الاستدلال والتحلیل، ولا غرو فقد کان الرجل ذکیاً حادّ الذکاء، عالماً واسع العلم، عرف الفلسفة والمنطق وخبر الجدل، وتفقّه بعلم الکلام، فتأثّر شعره بأسالیب هذه العلوم وظهرت آثارها علیه. وأهمها التعلیل والتحلیل وأسلوب الجدل واستقصاء المعانی والواقعیة والدقّة والوحدة الموضوعیة والن...

آیین هندو در بطن فرهنگ و تمدن هند، آکنده از اشاره ها و تعبیرهای عرفانی و حکیمانه است؛ شیوا به همراه برهما و ویشنو، «تثلیث» هندویسم را تشکیل می دهند. بیان نمادین در رقص های آیینی، یکی از مهم ترین شاخه های هنری است که می تواند به مثابه مطالعاتی جامعه شناختی، دینی، عرفانی و اعتقادی و به طور کلی تحت عنوان مطالعات فرهنگی، خصوصیات زیباشناختی و محتوایی آثار هنری را پژوهش و بررسی کند. رقص های آیینی ی...