حمام عمومی از جمله فضاهای مهم در ساختار شهر محسوب می‌شد. این فضا در دهه‌های اخیر نقشی مهم در فضای فرهنگی اجتماعی ایران ایفا کرده است. مکانی با خصوصیات معماری منحصر به ‌فرد که کارکردهای متفاوتی را در زندگی ایرانیان داشته است. به‌گونه‌ای که در بررسی آن نمی‌توان صرفاً به فضای کالبدی فارغ از معنا و مفهوم آن فضاها نگاه کرد و این درواقع ضرورت نگاه منظرین به حمام عمومی را آشکار می‌سازد. حمام به ‌عنوان ...

تهران از جمله بزرگترین کلان شهرهای دنیاست که به دلیل عدم انطباق ساختار قدیم و جدید آن، از نابسامانی های بسیار رنج می برد. عناصر تشکیل دهنده هویت این شهر که طی چندین دهه ثابت بوده است، طی تحولات صنعتی، اجتماعی و سیاسی ـ که قطع تداوم فرهنگی را به دنبال داشت ـ از خاطره اذهان عمومی پاک شده اند. از جمله این عناصر لبه های شهری هستند که نقش اساسی در هویت منظرین با شهر دارند. رویکردهای حاضر به لبه های...

شناخت ارزشهای نمادین و منظرین یک اثر، تأثیر قابل توجهی بر حفاظت آن داشته و راهنمایی برای مدیریت آن خواهد بود. حفظ و نگهداشت یک مجموعه تاریخی، نیازمند شناخت ارزشهای واقعی آن و تطبیق برداشتها و ادراکات برنامه ریزان و متولیان امر حفاظت، با این ارزشهای واقعی است. محوطه باستانی سازه های آبی واقع در شهر شوشتر، که در 1388 به عنوان دهمین اثر ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید، به عنوان یکی ا...

نگارگری از زمره هنرهای سنتی است که زبان و بیان آن از ویژگیهای منحصربه خود تبعیت می کند. بسیاری از پژوهشگران از یکسو با دیدگاه های مختلف که اغلبدنباله رو رویکردهای سنت گرایی و عرفانی هستند، به مطالعه فراواقعیت های آن پرداختهو از سوی دیگر برخی محققان به دلیل فقدان آثار به جامانده از دوره های پیشین درحوزه های مختلف از جمله معماری، باغ سازی، شهرسازی، هنر و فرهنگ به آن رویآورد ه اند و از خلال خوانش ...

-

اگر منظر طبیعی را حاصل تعامل اولیه انسان و طبیعت پیرامون بدانیم، منظر فرهنگی انتخاب طبیعت برای تعامل در طول زمان است که می‌تواند در دوره‌های مختلف علل متفاوت داشته باشد. منظر آیینی به عنوان بخش مهمی از منظر فرهنگی، عکس‌العمل جامعه نسبت به نیازهای معنوی‌‌اش به حساب می‌آید. انسان در دوران باستان در پیوندی عمیق و مستقیم با طبیعت زندگی می‌کرد. از این رو منظر زیستی و منظر آیینی شکل‌گرفته از آن دوران...

اجتماع ما فراتر از امکانات آن زندگی می‌کند. ما در مکان و زمان محدود زندگی خود از طریق الگوهای نادرست رفتاری، شهر را از سرمایه‌های طبیعی و باهویت آن محروم می‌کنیم. این الگوها، در طول سال‌های عمر یک شهر، محیط طبیعی و زیستی را ویران می‌کند. کوتاهی دوره‌های مدیریتی شهرها، فرصت شناخت عمیق ظرفیت‌های شهر را از بین می‌برد و تصمیم‌های مقطعی و شتابزده، کار را برای برنامه‌ریزی‌های منطقی و اصولی سخت می‌نما...