یمکن أن نعد الموقف الدینی وجهاً لبنیة الشخصیة الاجتماعیة؛ فللدین فی البیئة الشعبیة مظهر شدید التمیز أحادی النطاق، فیه دین خالص[وهو الشرائع المستندة إلی النصوص الدینیة، والعبادات]، وفیه مدخلات اجتماعیة[الخرافات والأساطیر والعادات]، ولذوبان الشقین فی نطاق مظهری واحد مشترک، استطاعت تلک الخاصیة الاجتماعیة أن تکتسب مظهرها الممیز، وقد اتفقت تلک البیئة علی تسمیة مزیجها الجدید باسم التصوف، وإن کان مجرد ...
