چکیده ندارد.

در این بررسی ها به ساختاری درمیان این نمایشنامه ها برخوردیم که پروتوتایپ آن را در دوران معاصر می توان نمایشنامه مرگ یزدگرد اثر بهرام بیضایی دانست.این شیوه ساختار نمایش در نمایش است که ردپای آن را در ادبیات کلاسیک فارسی نیز می توان جست.

هرمزان یکی از سرداران نامی یزدگرد سوم بود که در دولت ساسانی از پایگاه رفیعی برخوردار بود. خاندان وی از دودمان‌های ممتاز عصر ساسانی به‌شمار می‌رفتند. در ایران باستان هفت خاندان وجود داشت که به علت داشتن املاک و رعایای فراوان و همچنین لیاقت و شجاعت در فن جنگاوری و سوارکاری،در موفقیت‌ها و ناکامی‌های سلسله‌های ایران باستان تأثیر مستقیم داشته‌اند. خاندان هرمزان نیز یکی از اعضای همین خاندان‌...

در این تحقیق کوشش شده که تغییرات درام از زمان یونان باستان تا درام مدرن مرور شود و اینکه چگونه زبان درام از شعر به نثر رسید و چگونه به نثر شعرگونه منتهی شد. از تعدادی از شخصیت های برجسته تاثیرگذار روی این تغییرات صحبت می شود و در آخر دو اثر یوجین اونیل (خداوندگار براون) و بهرام بیضایی (مرگ یزدگرد) با معیار شعرگونه بودن بررسی می شوند. مبنای تئوریک تحقیق تئوری نیچه است.

در حیطه ی فراگیری زبان سوم٬ نتایج متناقض تحقیقات نشان می دهد که در میان محققان در مورد مزایا و یا معایب دو زبانگی در فراگیری زبان سوم اجماعی وجود ندارد. بنابراین دغدغه ی اصلی مطالعه حاضر بررسی تفاوت های احتمالی بین دوزبانه ها و تک زبانه ها در خصوص دانش دستور می باشد. این تحقیق تلاشی بود برای بررسی اینکه آیا زبان آموزان تک زبانه فارسی و دوزبانه فارسی- آذری در یادگیری بند نسبی زبان انگلیسی تفاوت ...

این پژوهش از نظریات ارنستو لاکلا و شانتال موفه نظریه پردازان حوزه تحلیل گفتمان به منظور تحلیل متون نمایشی استفاده می کند. ابتدا مفاهیم بنیادی نظریه گفتمان ریشه یابی و توضیح داده شده و سپس با بهره بردن از این مفاهیم ازجمله مفصل بندی، دال سیال و... به تحلیل و بررسی انواع گفتمان های موجود در نظم گفتمانی متن دو نمایشنامه «مرگ یزدگرد» و «سهراب کشی» نوشته بهرام بیضایی، پرداخته می شود. تحلیل دو نمایش...

از مرگ خسرو پرویز در فوریۀ 628 میلادی تا تاج گذاری یزدگرد سوم در ژوئن 623 میلادی بیش از ده پادشاه به تخت لرزان شهریاری ساسانیان نشانده شدند، که هنوز تبارنامه و مدّت شهریاری، و حتی چگونگی پی هم آیی پاره ای از آنها، که البته همگی پادشاهانِ دست نشاندۀ بزرگان و شاه گزینان نیرومند ایرانی بودند، چندان شناخته شده و روشن نیست. نمونۀ آشکار چنین ناشناختگی تاریخی، در پیوند با دورۀ شهریاری گُشنَسب ده/ پیروز گُش...