چکیده: "زبان بلوچی مانند زبان ها و گویش های فارسی، کردی، لری، تالشی، گیلکی و مازندرانی به گروه زبان های ایرانی غربی تعلق دارد" (ارانسکی،1386: 162). بلوچی سرحدّی یکی از گویش های زبان بلوچی است که در شرق ایران، در مناطق کوچکی از خراسان و گلستان و در نواحی جنوبی تر در سیستان و بخش های شمالی بلوچستان در اطراف زاهدان و خاش تکلم می شود (جهانی و کرن، 2009). در دیدگاه رده شناسی "طبقه بندی زبان ها و یا...

بر اساس تقسیم بندی گویش ها ، گویش آران و بیدگل جزء گویش های مرکزی ایران و شمال شرقی می باشد . زبان اهالی آران و بیدگل فارسی رایج ولی دارای لهجه های متفاوتی است. گویش محلی این منطقه که در اصطلاح به آن زبان" دهی" می گویند از گویش های پهلوی قدیم است که تا این زمان در سر تاسر شهر ها و بخش های حاشیه کویر ( نطنز، زواره و ....) با اندک تفاوت در لهجه رایج است و با زبانهای دیگر ایرانی چون آذربایجانی ، ک...

امیر پازواری، مشهورترین شاعرِ بومی سرای مازندران است. زمان و مکان زندگی او به­درستی مشخص نیست. خاورشناسان در سدۀ سیزدهم هجری دیوانش را ثبت کردند و برنهارد دارن آن را تنظیم و با نام کنزالاسرار مازندرانی در سن پترزبورگ منتشر کرد. اشعار برجای­مانده از امیر پازواری، بیانگر وجود دیوانی مکتوب، تا دست­کم دو سده پیش از کتاب کنزالاسرار است؛ ولی آنچه امروزه به آن استناد می شود همین کتاب مذکور است. امیر در...

یکی از بخش های گویش شناسی بررسی ویژگی های نحوی یک گویش است و در میان مباحث نحوی، مبحث حروف، همسانی بیشتری در گویش های مختلف دارد زیرا حروف گروه بسته ی دستوری به شمار می رود. با این حای می توان گویش هایی را یافت که این مبحث در آن تفاوت های چشمگیری با گویش های دیگر دارد. یکی از این گویش ها، گویش یکی از روستاهای استان اصفهان، به نام نیسیان، است که با وجود همجواری با روستاهای دیگر کاربرد حروف در آن...

در این پژوهش تلاش می‌شود تا نقش اجتماعیی و گویش تنکابنی (از گویش‌های زبان مازندرانی غربی) براساس متغیرهای سن، جنس، شغل، تحصیلات و زبان مادریِ همسر، در شش حوزۀ اجتماعی خانواده، دوستی، همسایگی، دادوستد، آموزشی و اداری، در جامعۀ زبانی‌این‌منظور 250 آزمودنی براساس گروه سنی، سطح تحصیلات، جنس، شغل و زبان مادری‌صورت تصادفی، برگزیده شدند. سپس داده‌ها (شامل 36 سؤال)، با استفاده از پرسش‌نامۀ الگوی پژوهشی ...

 گویش نایینی یکی از گویش های رایج درناحیه ی مرکزی ایران وجزو شاخه ی شمالغربی زبان های ایرانی است که در شهرستان نایین استان اصفهان(ماد بزرگ روزگار باستان) رواج گسترده ای دارد.دانشمندان اروپایی نخستین پژوهش های زبانشناختی درباره ی این گویش را درسده ی نوزدهم میلادی انجام دادند(آمده کری-١٨٩٦م.، ویلهلم گایگر، ولادیمیر ایوانف، اسکارمان و کارل هدنک-١٩٢٦م.). پژوهشگران ایرانی تا کنون به بررسی زبانشناختی...

در این بررسی میزان رشد‘ ضریب تبدیل غذایی ‘ درصد لاشه و درصد وزن قطعات لاشه تعداد 239 راس گوساله نر بومی از چهار گروه ژنتیکی مازندرانی ‘ گلپایگانی ‘ سرابی وکردی اندازه گیری شد. برای تعیین استعداد تولید هر گروه ژنتیکی معیارهای توان پرواری در دوره های سه ماهه‘ پنج ماهه و هفت ماهه پرواری مطالعه ونتایج حاصله به شرح زیرمی باشد. 1. میانگین افزایش وزن روزانه گوساله های سرابی‘ گلپایگانی ‘ مازندرانی وک...

گویش مشهدی یکی از مؤثرترین گویش ها در فارسی دری است و به نوعی خاستگاه ادبیات اصیل شاعرانی همچون رودکی، فردوسی، عطار، خیام و ... می باشد. این گویش با دارا بودن واژگان اصیل فراوان یکی از گرانبهاترین گنجینه های زنده ی ادبیات و فارسی اصیل دری است. پژوهش حارر که اولین بررسی نظام مند درباره ی گویش مشهدی است، در راستای حفظ این میراث ملی و با هدف کاوشی زبانشناختی، نظام آوایی این گویش را، که شامل توصیف ...

بررسی ریشه شناختی واژه هایی از گویش فیروزآبادی   تاریخ دریافت: 1/3/91 تاریخ تصویب: 15/7/91 چکیده گویش فیروزآبادی یکی از گویش های جنوب غربی ایران است که در شهرستان فیروزآباد در جنوب غربی استان فارس و روستاهای پیرامون آن رواج دارد. این گویش همانندی بسیاری با دیگر گویش های رایج در استان فارس و نیز با گویش های لری مناطق جنوبی دارد. از نظر تاریخی، فیروزآبادی تحول یافته از فارسی میانه است که خود بازم...