فارسی فیروزآبادی، از گروه گویشهای جنوب غربی است که تاکنون تحقیقی در بارۀ آن انجام نگرفته است و اثری نوشتاری از آن موجود نیست و امکان فراموشی آن به علل مختلف وجود دارد.    ساختار فعل در فارسی فیروزآبادی همانند فارسی معیار است و وجه اختلاف آن در تفاوت آوایی، واژگانی و شناسه های برخی از افعال به ویژه گذشته نقلی است. در مقاله حاضر، فعل در فارسی فیروزآبادی از دیدگاه های زیر بررسی شده است : 1.ستاک حا...

پژوهش حاضر به ریشه شناسی گویش خنجی-یکی از گویشهای لارستانی-می پردازد. واژگان بررسی شده به فارسی امروز نرسیده یا اگر معدودی از آنها در فارسی نو دیده می شوند با دگرگونیهای معنایی ، آوایی، و یا هر دو همراهند. نگارنده در پی آن است با ریشه شناسی واژگان ضمن زنده کردن و ثبت آنها-که در حال فراموشی و خاموشی اند-هر چند اندک بر ثروت واژگانی زبان فارسی بیافراید و با اثبات اینکه گویش گفته شده ادامه منطقی زب...

رساله حاضر گویش الویری را مورد بررسی قرار داده است . الویر دهی است که در بخش خرقان ساوه واقع شده است . از خصوصیات ویژه و بارز این گویش حفظ جنس (کذکر - مونث) در اسامی، در سوم شخص مفرد ضمائر شخصی و اشاره، در صفات و در افعال است . همچنین قرارگرفتن "ضمائر مفعولی نهادین" (برابر با ضمائر فاعلی فارسی) قبل از ماده فعل از خصوصیات ممیزه این گویش است . در فرهنگ دهخدا گویش الویر به نقل از جغرافیای نظامی جز...

تنها زبان ایرانی که روزگاری دراز است در ایران زمین رواج دارد? زبان فارسی است که از دوره های باستان و میانه آن آثاری گرانبها بازمانده است. این زبان دارای گویش هایی است که با رواج زبان فارسی معیار از میان رفته اند و یا تنها آثاری از آنها باقی مانده است. یکی از این گویش ها? گویش بیرجندی است که از گویشهای استان خراسان جنوبی می باشد. با دقت در گفتار گویشوران بیرجندی? می توان به این مساله پی برد که س...

باید گفت ایجاد اطلس گویشی در ایران از دغدغه های پیشکسوتان علوم زبانی وزبان فارسی بوده وهست. نگارش پایان نامه هایی که بر مسئله ی گویشهای فارسی تمرکز کنند کمک خواهد کرد به شناسایی گویشهای فارسی در ایران.در این تحقیق ابتدا بطور عمده از روش قوم نگاری استفاده شده تا با ابزار مصاحبه وچک لیستهای مشاهده جمع آوری داده های گویشوران15 نقطه مسکونی بصورت میدانی و مشاهده ای انجام شود. ازطرفی آواهای مورد بررس...

هدف از این بررسی تهیه اطلسی از گویش های رایج در استان مازندران است که شهرهای شهسوار، نوشهر، نور، آمل، بابل، شاهی، ساری، بهشهر، گرگان و گنبدکاوس را تحت پوشش دارد. بررسیهای انجام شده وجود 14 گویش مختلف مانند گویشهای مازندرانی، فارسی، ترکی، بلوچی، ترکمنی، زابلی، کردی، تاتی، عربی، گوداری، روسی، کتولی، افتری و لری را در این منطقه روشن می سازد. وجود زبان عربی در ده "بوله کلا" در شهر بابل و وجود زبان ...