به منظور تفسیر توالی دیاژنزی و تاریخچه دیاژنزی سنگ­های کربناته سازند بادامو (ژوراسیک زیرین- میانی)، برش برگزیده به ضخامت 101 متر با لیتولوژی گرینستون تا پکستون در شمال طبس (شرق ایران) مورد مطالعه قرار گرفته است. فرآیندهای دیاژنزی مؤثر بر این سنگ­ها شامل میکرایتی شدن، سیمانی شدن، فشردگی و انحلال فشاری، نئومورفیسم، دولومیتی شدن، شکستگی و پر شدگی رگه، آشفتگی زیستی و فابریک ژئوپتال است. نتایج آنالی...

آهک­های دولومیتی شده و دولومیت بیشتر بخش قربان سازند ساچون (پالئوسن- ائوسن پیشین) در برش تاقدیس قره در جنوب خاور شیراز را تشکیل می­دهند. بررسی­های ژئوشیمیایی و سنگ‎نگاری این نهشته­ها نشان می­دهد که دولومیت­ها در محیط­های دیاژنزی دریایی، جوی و تدفینی تشکیل شده‎اند. بر پایه این بررسی­ها سه دسته دولومیت شامل دولومیکرایت (کمتر از 16 میکرون)، دولومیکرواسپارایت (16 تا 62 میکرون) و دولواسپارایت (بزرگ‎...

این مطالعه به نقش فرایندهای رسوبی و دیاژنزی در کنترل کیفیت مخزنی سازند آسماری در یکی از میادین فروافتادگی دزفول، جایی که عضو ماسه سنگی اهواز گسترش قابل توجهی داشته و به سازند ویژگی مختلط (کربناتی- آواری) داده است، می پردازد. بدین منظور، از داده های رسوب شناسی و پتروفیزیکی دو چاه در میدان مذکور استفاده شده است و برای درک بهتر نقش تغییرات محیطی و دیاژنزی، از داده های 6 برش سطح الارضی واقع در شمال...

سازندهای آسماری و جهرم به ترتیب با سن الیگوسن- میوسن پیشین و ائوسن توالی ضخیم آهکی با لایه­های نازک انیدریتی، آهک دولومیتی، دولومیت و با میان لایه­های شیل هستند که در میدان نفتی گل­خاری در غرب گسل قطر- کازرون و زون چین خورده زاگرس و زیر زون فارس ساحلی مورد پژوهش قرار گرفته­اند. انحلال، آشفتگی زیستی، سیمانی شدن، نئومورفیسم، سیلیسی شدن، میکریتی شدن، تراکم و دولومیتی شدن فرایندهای دیاژنزی مشاهده ش...

         بخش بالایی سازند سورمه (معادل سازند عرب) با سن ژوراسیک بالایی، یک توالی کربناته- تبخیری است که میزبان نفت سنگین در میدان فردوسی در بخش دور از ساحل خلیج فارس می­باشد. این مطالعه نشان داده است که عوامل رسوبی و دیاژنزی، کنترل‏کننده اصلی کیفیت مخزنی هستند. بر اساس مطالعات سنگ­شناسی و شناسایی رخساره‌های‌‌ رسوبی، سازند عرب در یک رمپ کربناته هموکلینال تشکیل شده است که شامل چهار کمربند رخساره‌...

میادین نفتی سیری E (اسفند) وD (دنا) در جنوب خلیج فارس قرار گرفته‌اند. در هر دو میدان مورد مطالعه، سروک بالایی (بخش میشریف) با سن کرتاسه میانی (سنومانین - تورونین) به‌صورت تدریجی و همشیب روی آهک‎های آرژیلی خاتیا (شیلیف) و توسط ناپیوستگی اواخر تورونین در زیر شیل‎های لافان قرار گرفته است. شواهد سنگ‌نگاری، ژئوشیمیایی (تجزیه‌های عنصری Mg, Ca, Sr, Mn) و مقادیر ایزوتوپ اکسیژن و کربن مشخص کننده کانی‌شن...