مفهوم کهن الگو ابزاری بایسته برای شناخت کارکرد شخصیت ها در داستان است. هفت کهن الگوی بنیادی شخصیت که« ووگلر» آنها را در کتاب « سفر نویسنده » برشمرده قابل انطباق با بسیاری از داستانهاست. این کهن الگوها انواع ثابت شخصیت نیستند بلکه به عنوان کارکردهای انعطاف پذیر شخصیتی، گاه صورتک هایی بر چهره می زنند و با جذب انرژی و ویژگی های شخصیت های دیگر، داستان را پیش می برند. ووگلر درسفر نویسنده، از الگویی ...

این مقاله درباره ی ارزش های تربیتی تئاتر کودک است و در آن کوشش شده ویژگی های پرورشی و آموزشی تئاتر کودک در مدارس بررسی و پژوهش گردد. در ابتدا تعاریفی از تربیت و تئاتر کودک و نظرات برخی صاحب نظران در این رابطه آورده شده و تأثیرات عمیق این نوع تئاتر که منشاء و زمینه اش نمایش بازی ها و بازی های نمایشی می باشد بر کودکان مطرح گردیده و انواع تئاتر کودک از نظر شکل و محتوی و ویژگی های آن که از هر نظر م...

این گفتار به بررسی اصول سبک‌شناختی ادبیات نمایشی معاصر می‌پردازد و تفاوت‌های آن را با متون کلاسیک بررسی می‌کند. یکی از این اصول وحدت‌های سه‌گانة ارسطو و قواعد دست و پاگیر نمایشی است که به فراموشی سپرده شده است. گویی تمام معیارهای تئاتر کلاسیک، همچون کنش، شخصیت و گفت و شنود، به نوعی شالوده شکنی مبتلا گشته‌‌اند و زمان نیز تداوم خطی و مستقیم خود را از دست داده است. متن نمایشی معاصر، ساختاری از هم ...

هر اثر نمایشی هستی و بنیان خویش را بر عناصری بنا می نهد که شدت و ضعف هر یک از این عناصر ـ صرف نظر از تأثیر در مانایی و ماندگاری ـ اثر را در آمد و شدی هنری، میان داستان و نمایش شناور می سازند. این عناصر شامل شخصیت، زمان و مکان، گفت وگو، و... هستند. نیما یوشیج، در پی گذار از مؤلفه های سنت در شعر گذشته، عناصر نمایشی ـ داستانی را برای گسترش و وسعت بخشیدن به دامنۀ توصیفی شعر و جولان اندیشۀ شاعر، به ...

مقدمه : اختلال شخصیت عبارت است از تجارب درون ذهنی ورفتاری بادوامی که بر ملکهای فرهنگی منطبق نیست . نفوذی غیر قابل انعطاف دارد و از نوجوانی یا جوانی شروع می شود . اهداف : پیش بینی اختلال شخصیت مرزی و نمایشی بر اساس طرحواره های ناسازگاراولیه و علاوه بر آن مقایسه طرحواره های اولیه در این دو اختلال شخصیت و بررسی علل تفاوت آنها . روش اجرای تحقیق: روش تحقیق در این پژوهش توصیفی – مقطعی است 30 بیمار...

شخصیت های نمایشی تأثیرگذاری وجود دارند که در ذهن ما برجسته و زنده اند. بخش از جذابیت آن ها با حضور صحنه ای شان مرتبط است. اما جذاب تر از آن ها شخصیت هایی هستند که در طول نمایش بر روی صحنه ظاهر نمی شوند، با این حال «حضور غایب» آن ها چنان تأثیرگذار است که اشخاصی که بر روی صحنه ظاهر می شوند تحت تأثیر نیروی اعمال شده از جانب آن ها هستند. این شخصیت ها در «فضای خارج صحنه » زندگی می کنند که تماشاگران ...

با توجه به این واقعیت که نمایش در دوره معاصر وارد ادبیات عربی شده؛ لذا بررسی ظرفیت های نمایشی در نثر کلاسیک عربی چندان مورد توجه واقع نشده است این در حالی است که با مطالعه نثر کلاسیک عربی، با آثاری مواجه می شویم که ظرفیت ها و قابلیت های نمایشی فراوانی دارند. در این رساله، در صدد هستیم ظرفیت های نمایشی دو اثر کلاسیک ادبیات عربی – کتاب " بُخَلاء " و "مقامات حریری"- را بررسی کنیم. کتاب "بُخَلاء" نوشت...

این گفتار به بررسی اصول سبک شناختی ادبیات نمایشی معاصر می پردازد و تفاوت های آن را با متون کلاسیک بررسی می کند. یکی از این اصول وحدت های سه گانة ارسطو و قواعد دست و پاگیر نمایشی است که به فراموشی سپرده شده است. گویی تمام معیارهای تئاتر کلاسیک، همچون کنش، شخصیت و گفت و شنود، به نوعی شالوده شکنی مبتلا گشته اند و زمان نیز تداوم خطی و مستقیم خود را از دست داده است. متن نمایشی معاصر، ساختاری از هم گ...

هر اثر نمایشی هستی و بنیان خویش را بر عناصری بنا می‌نهد که شدت و ضعف هر یک از این عناصر ـ صرف نظر از تأثیر در مانایی و ماندگاری ـ اثر را در آمد و شدی هنری، میان داستان و نمایش شناور می‌سازند. این عناصر شامل شخصیت، زمان و مکان، گفت‌وگو، و... هستند. نیما یوشیج، در پی گذار از مؤلفه‌های سنت در شعر گذشته، عناصر نمایشی ـ داستانی را برای گسترش و وسعت‌بخشیدن به دامنۀ توصیفی شعر و جولان اندیشۀ شاعر، به ...

این نوشتار در باب نام‌شناسی بر اساس نشانه‌شناسیِ نام شخصیت‌ها در نمایشنامه است و می‌کوشد با توجه به دانش نام‌شناسی و تکیه بر روش نشانه‌شناسیِ پیرس به دلالت های گوناگون چون دلالت شمایلی، نمایه‌ای و نمادین نام‌های شخصیت‌های نمایشی بپردازد. از آنجا که دانش نام‌شناسی یکی از امکانات تحلیلی در باب شناخت شخصیت ادبی– نمایشی در نظریات جدید است و در حوزه‌ی مطالعات نمایشی ایران نادیده گرفته شده است این مقا...