در این تحقیق از خاصیت تکرار شوندگی زمانی مشاهدات ماهواره ارتفاع سنجی توپکس پوزایدون برای ایجاد سری های زمانی در پای حرکت ماهواره در دریای عمان و خلیج فارس استفاده شد. برای این منظور بر هر نقطه مکانی یک سری زمانی ایجاد گردید. سپس با استفاده از روش کمترین مربعات قسمت خطی آن به عنوان برآورد سطح متوسط دریا و بخش وابسته به زمان آن به عنوان تغییرات زمانی سطح متوسط دریا آنالیز گردید. نظر به اهمیت تعیی...

در این مطالعه مدلسازی دو بعدی از ساختار لیتوسفر ایران با استفاده از تلفیق داده های گرانی، ژئوئید، عمق دمای کوری و توپوگرافی، در امتداد پروفیلی با راستای شمال شرقی- جنوب غربی و به طول 2000 کیلومتر انجام شده است. این پروفیل دربرگیرنده ساختارهای مهم زمین شناسی ایران شامل زاگرس، سنندج-سیرجان، ارومیه-دختر، ایران مرکزی و کپه داغ است. در مطالعات پیشین ساختار لیتوسفر با استفاده از تلفیق مشاهدات بی هنجا...

مسئله شرایط مرزی استوکس درمختصات بیضوی برای محاسبه ارتفاع ژئوئید به کارگرفته شده است. جهت درجه پایین ارتفاع ژئوئید با استفاده از مدل های پتانسیل کروی (GGM) بهتر و دقیق تر قابل محاسبه است. بنابراین پتانسیل آشفته به دو قسمت تقسیم می شود: 1- درجه پایین پتانسیل مرجع‘2- درجه بالاتر پتانسیل . برای محاسبه درجه پایین از مدل پتانسیل کروی (GGM) و برای درجه بالاتر از انتگرال استوکس در مختصات بیضوی استفاده...

در پژوهش پیش ‌رو، جهت رفع محدودیت‌های ناشی از عدم‌وجود شبکه گرانی متراکم و پراکندگی نامناسب مشاهدات گرانی‌سنجی زمینی در محدودة ایران و افزایش دقت مدل‌سازی محلی ژئوئید صرفاً گرانی، از مشاهدات GNSS/Leveling در فرایند بهینه‌‌سازی پارامترهای تابع کووریانس استفاده شد. در این‌ مقاله، علاوه بر پیاده‌سازی ایده کووریانس بهبودیافته، تأثیر پارامترهای وسعت محدوده، تراکم و کیفیت پراکندگی مشاهدات بر مدل‌سازی ...

به طور کلی ژئوئید به عنوان یک سطح مبنا، در علومی که به هر نحو با اندازه ­گیری کمیت های وابسته به فیزیک و هندسه زمین در ارتباط می­ باشند، از اهمیت خاصی برخوردار است. به خصوص در علم بنیادی ژئودزی، این سطح فرضی پایه و اساس و همچنین ابزار مفیدی برای برآورد بسیاری از کمیت های مورد نیاز علم ژئودزی و علوم وابسته به آن است. با توجه به اهمیت این سطح خاص و لزوم درک مفهوم آن، به نظر می­ رسد مقاله زیر می­...

یکی از مراحل اصلی در محاسبه ژئوئید بدون استفاده از فرمول استوکس، انتقال به‌سمت پایین مشاهدات جاذبه به سطح بیضوی مبنا است. انتقال به‌سمت پایین مشاهدات پس از هارمونیک‌سازی، از طریق انتگرال آبل- پواسون و مشتقات آن صورت می‌گیرد. این انتگرال یک انتگرال فردهولم نوع اول است که مجهول (پتانسیل جاذبه هارمونیک روی بیضوی مبنا) در زیر علامت انتگرال قرار دارد. تعیین این مجهول از راه معادله انتگرالی یاد شده، ...