در این مقاله به ارائه نتایج مشاهدات کیفی و اندازه گیری های کمی در سیستم های سه فازی آب/ میکروامولسیون/ نفت پرداخته شده است. این نتایج در راستای بررسی های آزمایشگاهی رفتار فازی میکروامولسیون با استفاده از سدیم استارات به عنوان سورفکتانت می باشد. در این بررسی ها پایداری امولسیون، مقدار تنش میان رویه و گرانروی فاز میکروامولسیون در بازه گسترده ای از دما (25-60 درجه سانتیگراد)، نسبت آب به نفت (2/0 ت...

هدف این مقاله بررسی کنترل تحرک پذیری فوم هایی است که با نانوذرات اصلاح شده، پایدار می شوند. اضافه کردن سورفکتانت با بار مخالف به نانو ذره سیلیکای آب دوست، منجر به تغییر ترشوندگی نانو ذره از حالت آب دوستی کامل به سوی آب گریزی جزیی آن می شود. در این مطالعه آزمایشگاهی، میزان جذب سورفکتانت کاتیونی بر روی نانوذره سیلیکا، با بار منفی، با استفاده از معیار جدیدی که از طریق اندازه گیری رسانایی به دست آم...

برای استفاده از نانوفناوری در ازدیاد برداشت حرارتی برای افزایش راندمان انتقال حرارت، در این تحقیق افزایش ضریب انتقال حرارت با استفاده از نانوفناوری بررسی شده است. در بخش آزمایشگاهی این تحقیق، ابتدا با افزودن نانوذره اکسید مس(به‏عنوان یکی از متداول‏ترین نانوذرات استفاده‏شده در این زمینه) به سیال پایه‏آبی، نانوسیالی پایدار و یک‏نواخت برای استفاده از خواص حرارتی بالای آن تهیه و سپس به درون مغزه تز...

برای استفاده از نانوفناوری در ازدیاد برداشت حرارتی برای افزایش راندمان انتقال حرارت، در این تحقیق افزایش ضریب انتقال حرارت با استفاده از نانوفناوری بررسی شده است. در بخش آزمایشگاهی این تحقیق، ابتدا با افزودن نانوذره اکسید مس(به‏عنوان یکی از متداول‏ترین نانوذرات استفاده‏شده در این زمینه) به سیال پایه‏آبی، نانوسیالی پایدار و یک‏نواخت برای استفاده از خواص حرارتی بالای آن تهیه و سپس به درون مغزه تز...

چکیده ندارد.

در سال‌های اخیر، پلیمرهای محلول در آب به عنوان عامل کنترل‌کننده تحرک در فرایند ازدیاد برداشت نفت مورد توجه بسیار ویژه قرار گرفته‌اند. در فرایند ازدیاد برداشت نفت، پلیمرها با افزایش گرانروی فاز آبی یا کاهش نفوذپذیری از راه جذب زنجیرهای پلیمری روی سطوح مخزن موجب بهبود بازده جاروب نفت می‌شوند. پلی‌آکریل‌آمید آبکافتی رایج‌ترین پلیمر به کار رفته در فرایند ازدیاد برداشت نفت است. این پلیمر دارای مشکلا...

پیش­بینی­ها حاکی از این است که دمای کره زمین تا پایان قرن بیست و یکم حدود 4/1 الی 8/5 درجه سانتیگراد افزایش می­یابد. این گرمایش ناشی از تولید و انتشار گاز­های گلخانه­ای نظیر دی­اکسید کربن در جو زمین است. سهم دی­اکسید کربن در میان گازهای گلخانه­ای در گرمایش زمین، 55% تا 67% است و بخش نیروگاهی با سهم 24% در مقایسه با سایر بخش­های صنعتی و ساختمانی، پیشتاز صنایع آلاینده می­باشد. امروزه روش­های مختل...