قدأخذت الرمزیة الغربیة التی تـمیزت فی فرنسا فی أواخر القرن التاسع عشر تغزو الأدب العربی فی العصر الـحدیث، وکان لها أثر کبیر فی تطور أشکاله وخاصة النوع الـمسرحی. وقد برز فی العالم العربی مسرحیون أخذوا أصول الرمزیة فی إنتاجاتهم، ومن هؤلاء الکتاب علی عُقلة عُرسان الذی یعتبر فی سوریا بحقّ أستاذ الفن الـمسرحی: کتابة، وعرضا، ونقدا؛ ومن مسرحیاته الرمزیة: «الشیخ والطریق»، و«زُوّاراللیل»، و«تحولات عازف النای...

این مقاله به واکاوی ساختار روایی و شیوۀ خاص روایتگری در رمان بعد از پایان فریبا وفی پرداخته است. وی از داستان‌نویسان پرکار عصر ماست که از اولین رمان وی پرندة من تا کنون دغدغۀ او کاستن از گرفتاری‌‌های زنان در اجتماع بوده است. رمان بعد از پایان، آخرین رمان اوست که همچنان به مسائل زنان می‌پردازد، اما برای تأثیر بیشتر داستان در جامعه و متناسب با اوضاع زمان، علاوه بر انتخاب موضوع از روش، طرح، نشانه ...

این مقاله کوشیده است تا با رویکرد تحلیل انتقادی گفتمان نورمن فرکلاف به بررسی مجموعه داستان‌های کوتاه فریبا وفی با عنوان حتی وقتی می‌خندیم بپردازد. در رویکرد فرکلاف یک متن در سه سطح مختلف بررسی می‌شود. این سه سطح عبارت‌اند از: 1. سطح توصیف که مبتنی بر تحلیل صوری، دستوری، واژگان، ضمایر، وجه افعال و قیود است. 2. سطح تفسیر که متن را براساس بافت موقعیت و عوامل بینامتنی تحلیل می‌کند. 3. سطح تبیین که ...

یسعی النقد الجدید بالبحث عن العتبات النصّیة لما له من أهمیّة فی قراءة النص والکشف عن دلالاته والتصدیر بوصفه عتبة ذا أهمیّة ذات وظیفة جمالیة و دلالیة، استُثمِر فی کثیر من الأعمال الروائیة؛ فهذه الدراسة تتناول مدی استخدام هذه العتبة فی الروایات الفارسیة والعربیة ویهدف إلی دراسة مقارنة للتصدیر بین الأدبین روایةً، للوقوف علی طبیعة استثمار عتبة التصدیر وللإطّلاع علی کمیّة توظیف التصدیر وأنواعه ونوع مصادره و...

إنَّ تدریس الترجمه و تعلیمها یعد من المجالات التی تتحدی المعلم والطلاب فی أیه لغه اجنبیه، وفرع اللغه العربیه وآدابها لیس بمعزل عن هذه المشکله. ولاجتیاز هذه المشکله وتمهید طریق طلاب فرع اللغه العربیه وآدابها لدخول سوق العمل عن طریق مهاراتهم ولیس عن طریق شهاداتهم الجامعیه فحسب یجب علینا رسم خارطه طریق للوحدات التی تساعد الطلاب فی سوق العمل. نحن فی هذا المقال نحاول أن نعدّ خارطه طریق لتعلیم الترجمه ف...

نویسندگان زن در حوزة ادبیّات داستانی در برابر تقسیم‌بندی جامعه به مردانه و زنانه مقاومت می‌کنند، به مشکل هویّت و جایگاه زن ایرانی در یک مرحلة تغییر و تحوّل اجتماعی می‌پردازند و تلاش زنان برای خودیابی را با انتقاد از جامعة مردسالار درمی‌آمیزند، امّا نوع و چگونگی این ایستادگی نیازمند تبیین است. هر نویسنده‌ای برای بیان اندیشه‌ها و مفاهیم خود علاوه بر انتخاب موضوع از روش، طرح، نشانه و شیوه‌های روایتگری...