نظر به این‌که هیچ یک از ادیان زنده دنیا به اندازه دین هندو به بدن آدمی نمی‌پردازد، بررسی موضع این دین در قبال بدن ضرورت دارد. مطالعه جایگاه بدن علاوه بر این که فرصتی است برای آشنایی با منبعی غنی از مفاهیم و اعتقادات هندویی درباره اهمیت معنوی جسم، امکان شناخت ژرف‌تر کیهان‌شناسی دین هندو را نیز فراهم می‌کند. از سوی دیگر به نظر می‌رسد گاه برابر انگاشتن آموزه‌های دین هندو با شیوه زندگی یوگی‌ها و عز...

هندوئیسم از منظر تاریخ ادیان و نیز پیروان آن همواره به مثابه‏ی یک دین قابل انعطاف و اصلاح‏پذیر جلوه نموده است. در دوران معاصر نیز به سبب تسلط اروپاییان بر هند، رواج عقلگرایی، ورود اندیشه‏های غربی و مواجه شدن با جریان‏های اندیشه‏ی دینی اسلام و مسیحیت، زمینه‏های پیدایش اصلاح دینی در هندوئیسم تقویت شد. همچنین وجود مولفه‏هایی نظیر اختلاف طبقاتی، پدیده‏ی پرستش بت‏ها در عقاید معاصر هندویی و رواج خراف...

در فلسفه های گوناگون هندویی زمان به مثابه علّت، قدرت ، جوهر و عرض تفسیر می شود.در فلسفه ودانته زمان امری خیالی و وهمی است نه واقعی. زمان در فلسفه نیایه -وایشیشیکه به عنوان جوهری مستقل و غیر مادی تفسیر می شود. پرسش از چگونگی حضور زمان، نحوه ارتباط آن با مسائل مختلف هستی‌شناختی از جمله: علیّت، حرکت و فضا در همه موارد برجسته شده است؛ در نیایه -وایشیشیکه ترتیب وقوع رویدادها بازمان تفسیر می شود. اما ز...

بهکْتی به معنی "ستایش عاشقانه » از اصطلاحات مهم در دو مذهب عمدة هندویی (ویشنویی وشیوایی) است. هندشناسان اولیه بهکْتی را احساس و عاطفة لجام گسیخته و مهارناپذیری می دانستندکه در تقابل با جنانه (معرفت) یا شناخت عقلانی خداوند قرار داشته است، اما علمای هندو هم چونشنکره و رامانوجه هرگز جنانه و بهکْتی را منفصل از یکدیگر تصور نکرده اند، بلکه این دو راهمواره مکمل یکدیگر دانسته اند. تنها تفاوت دیدگاه آنان ن...

در دین هندویی همه چیز از وداها شروع می شود، زیرا چنانکه داسگوپتا اشاره دارد، نفوذ و اقتدار وداها درتمامی دوره های تاریخی و نزد همه فرق ه های هندویی محفوظ مانده است و با آنکه تاریخ دینی هند، از آغاز ،یعنی از زمان تمد ن ودایی تاکنون ، شاهد دگرگونیهای بسیار بوده است ، این آثار همواره اقتدا ر و مرجعیتدینی خود را حفظ کرد هاند.از آنجا که در وداها با نظام دینی و پرستشی یکسان و یکنواخت روبرو نیستیم، ار...

هدف از این پژوهش بررسی مسأله ی عمل و انجام تکالیف دینی در دو منظومه ی مثنوی معنوی و بگودگیتا می باشد. عمل و انجام تکالیف دینی از طریقه های وصول به حق می باشد که در مثنوی و بگودگیتا به تصویر کشیده شده است. مولوی ضمن تأکید بسیار بر اهمیت معنی باطنی اعمال و تأثیر درونی آن ها و جنبه ی طریقتی به جنبه ی شریعتی نیز توجه کامل دارد ولی در بگودگیتا عمل بیشتر جنبه ی طریقتی دارد. در هر دو متن شواهد زیادی ب...

هدف این پژوهش بررسی مفاهیم و نمادهای آخر الزمانی در اسطوره های هندویی و آموزه های اسلام می باشد. این قیاس برمبنای روش پدیدارشناسی با رویکرد تطبیقی انجام گرفته و نتایخ ذیل به دست آمده است: گرچه تشابه ظاهری بین مفاهیم و نمادهای آخرالزمانی در آئین هندوئیزم و دین اسلام وجود دارد با این حال این تشابه تنها در سطح ظواهر باقی مانده، زیرا این دو آموزه دارای دو آبشخوار تفکری جداگانه هستند. آموزه های اسلا...

در دین هندویی همه چیز از وداها شروع می شود، زیرا چنانکه داسگوپتا اشاره دارد، نفوذ و اقتدار وداها درتمامی دوره های تاریخی و نزد همه فرق ه های هندویی محفوظ مانده است و با آنکه تاریخ دینی هند، از آغاز ،یعنی از زمان تمد ن ودایی تاکنون ، شاهد دگرگونیهای بسیار بوده است ، این آثار همواره اقتدا ر و مرجعیتدینی خود را حفظ کرد هاند.از آنجا که در وداها با نظام دینی و پرستشی یکسان و یکنواخت روبرو نیستیم، ار...

لبخند و خنده در ادبیات و هنر سانسکریت پیوند مستقیم با حیات کیهانی دارد. در روایت‌های اساطیری لبخند و خنده خدایان جزء آموزه‌های بشری است. نمودهای این دو خصیصه گاهی چنان مبهم است که تبیین منطقی آن دشوار به نظر می‌رسد. حال باید دید که راز لبخند و خنده در تماثیل چه مفهومی دارند؟ آیا زیباشناسی هنری است؟ یا جلوه‌هایی از مفاهیم قدسی که حیات فکری ادیان هند را می‌سازند؟ آئین هندویی لبخند و خندۀ خدایان و...

بهکتی یا آیین پرستش عاشقانه صورتی از تفکر ویشنویی است که ریشه در تاریخ هندوئیسم دارد. این آیین طی جریان ها و سنت های گوناگون در جنوب و شمال هند مطرح می شود و از سوی حکیمان و متألهان مختلف دست خوش تحولات بسیار می گردد. آثار و عناصر این صورت از دین داری در وداها، اوپانیشادها و در آیین بهگوت، ادبیات دوره ی حماسی، پورانه ها، سوتره ها و در نهایت در اندیشه ی شارحان مکتب ودانته به ویژه در تأملات عرفا...