هدف اصلی این پژوهش ارزیابی میزان تحقق پذیری طرح جامع شهر بیجار در مؤلفه های توسعۀ فضایی- کالبدی به ویژه جمعیت، اشتغال، کاربری زمین و چگونگی و جهت گسترش شهر است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و مقایسه ای است. برای جمع آوری داده ها از روش های اسنادی و میدانی و برای پردازش داده ها و اطلاعات از مدل های ahp و مدل electre و نرم افزار expert choice بهره گیری شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که میزان تحقق پ...

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

موضوع این پایان نامه : ارزیابی طرح جامع کرمانشاه با تاکید بر بعد کالبدی-فضایی بوده است و اهداف آن مشتمل بر موارد زیر بوده است: 1-شناخت میزان دستیابی طرح جامع کرمانشاه به اهداف خود. 2-شناخت عوامل و زمینه های موثر در وضع موجود شهر. 3-شناخت پی آوردهای عدم اجرای طرح جامع در بعد کالبدی-فضایی.

مطالعات نظری و بررسی تطبیقی فرایند برنامه ریزی ملی کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه، مبین بهره مندی از یک طرح جامع(master plan) برای طراحی، استقرار و توسعه تجارت الکترونیکی در گستره ملی است و از همین روی، پژوهش حاضر، علاوه بر مفروض نمودن فقدان طرح جامع توسعه تجارت الکترونیکی در کشور، با بهره مندی از مبانی نظری تحقیق و مطالعات تطبیقی حاصل از تجربیات کشورهای مورد بررسی، یک مدل فرضی ارائه کرده و ...

مهم اینکه در ایران طرح های جامع به عنوان اصلی ترین طرح کنترل و جهت دهی توسعه شهرها مورد استفاده قرار دارند اما با وجود گذشت چند دهه از تهیه اولین طرح جامع و مصرف هزینه های کلان در تهیه این طرح ها به نظر می رسد که بسیاری از آنها در عمل با مشکل مواجه بوده و به دلایل مختلف از قبیل نارسایی در تهیه ، تصویب ، اجرا و هم چنین عدم وجود دیدی واقع گرا از امکانات و نیازهای شهر و نیز فقدان انعطاف پذیری طرح ...

طرحهای جامع در ایران از سال 1347 شروع و در سال 1351 قانوناً تعریف شدند در طی چهار دهه گذشته ،این طرحها از زوایای متعدد مورد نقد و بررسی قرار گرفته اند و همگان به ابزار اجرائی این طرحها به عنوان یکی از عوامل مهم تحقق آنها اذعان نموده اند. قوانین و ضوابط و مقررات به عنوان یکی از عوامل مهم تحقق طرحهای جامع و تفصیلی شهری بشمار می روند. چرا که به فرض فراهم نمودن کلیه عوامل ، چنانچه موانع قانونی و ح...

ارزیابی طرح ها و برنامه های استراتژیک برای دستیابی به نقاط ضعف و قوت جهت تلاش برای رفع یا تقویت قوت و ضعف های احتمالی، همواره یکی از مهمترین فعالیت های اصلی فرایند برنامه ریزی استراتژیک محسوب می گردد. از طرف دیگر ارزیابی برنامه های استراتژیک نشان دهنده ی کارایی و اثربخشی فرایند برنامه ریزی است.