نتایج جستجو برای: ضمیر خودآگاه

تعداد نتایج: 1147  

پایان نامه :وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه یزد - دانشکده ادبیات و علوم انسانی 1391

ضمیر شأن و قصّه ضمیر مفرد غایبی است که به قصد تأکید و مهم جلوه دادن امری در ابتدای جمله بیان شده سپس به وسیله جمله خبری که بعد از آن قرار می گیرد تفسیر می شود این ضمیر از آن جهت که چیزی به آن عطف نمی شود ومورد تأکید قرار نمی گیرد و مبدل منه واقع نمی شود و همچنین از وجوه دیگری باسایر ضمایر تفاوت دارد. دانشمندان آن را با نامهای متفاوتی مثل ضمیر شأن،ضمیر أمر،ضمیر حدیث، ضمیر مجهول،هاءالعماد و ضمیر ق...

Journal: :مجلة الجمعیة العلمیة الایرانیة للغة العربیة و آدابها 2014
محمدعلی سلمانی مروست مهدیه جعفری ندوشن

چکیده: شأن و قصه، ضمیر مفرد غایبی است که به­وسیله­ی جمله­ی بعد از خود تفسیر می­شود. این ضمیر، گاه به­صورت منفصل مرفوع، گاه متصل منصوب و گاه به­صورت مقدر می­آید. ضمیر شأن را با عبارت «شأن یا امر چنین است» و ضمیر قصه را نیز با عبارت «قصه و داستان چنین است» تعبیر می­کنند. این ضمیر را ضمیر حدیث، ضمیر مجهول و... نیز نامیده­اند. در قرآن در موارد متعددی از این ساختار استفاده شده است و بیشتر برای بزر...

پایان نامه :وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شیراز 1377

جمیزجویس در رمان اتوبیوگرافی خود یعنی تصویری از یک هنرمند بعنوان یک مرد جوان، روند شکل گرفتن هنرمندی جوان نابالغ را به تصویر می کشد. در یولی سیز که موضوع مورد مطالعه این تحقیق می باشد، او روند تکامل هنرمندی نابالغ را به هنرمندی بالغ و با تحربه که فردی کامل و یگانه می باشد را به تصویر می کشد. با استفاده از نظریات کارل یونگ این پایان نامه تلاش دارد تا ثابت کند که نه تنها استیون به سوی آقا و خانم ...

ژورنال: :ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی 2009
علی محمد پشتدار محمدرضا عباسپور خرمالو

این که آدمی نیروهای فراحسی دارد، از گذشته های دور در نزد نحله ها و ادیان گوناگون امری پذیرفته، اما راه رسیدن به این نیروها و دستیابی به آن عوالم نیز متعدد و متفرق بوده است. به طور کلی، صوفیه و به طور خاص لاهیجی، شارح گلشن راز، راهی کوتاه اما دشوار برای رسیدن به عالم فراحس پیشنهاد کرده اند که آن تصفیة باطن از غیرحق است؛ چون زمینه آماده شد، حقایق برای فرد کشف می شود. از میان متأخرین، گوستاو یونگ ...

ژورنال: :ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی 0
علی محمد پشتدار استادیار دانشگاه پیام نور مرکز تهران محمدرضا عباسپور خرمالو دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاداسلامی واحد رودهن

این که آدمی نیروهای فراحسی دارد، از گذشته های دور در نزد نحله ها و ادیان گوناگون امری پذیرفته، اما راه رسیدن به این نیروها و دستیابی به آن عوالم نیز متعدد و متفرق بوده است. به طور کلی، صوفیه و به طور خاص لاهیجی، شارح گلشن راز، راهی کوتاه اما دشوار برای رسیدن به عالم فراحس پیشنهاد کرده اند که آن تصفیه باطن از غیرحق است؛ چون زمینه آماده شد، حقایق برای فرد کشف می شود. از میان متأخرین، گوستاو یونگ ...

ژورنال: :جستارهای زبانی 2011
فریده حق بین شهره فشندکی

ضمایر پوچواژهای ضمایری هستند که به هیچ چیز در جهان خارج ارجاع داده نمیشوند و حضورشان در جمله تنها برای اغنای ویژگیهای نحوی است، به همین دلیل به آنها جاپرکن نیز اطلاق میشود. این ضمایر برخلاف اکثر واحدهای واژگانی که سه ویژگی نحوی، واجی و معنایی دارند، ازنظر معنایی تهی قلمداد میشوند. لذا کاربردشان در جمله بیشتر به دلایل نحوی صورت میگیرد و بیش از همه با اصل فرافکن بیشینه ارتباط پیدا میکنند. این ضما...

محمدعلی سلمانی مروست مهدیه جعفری ندوشن,

چکیده: شأن و قصه، ضمیر مفرد غایبی است که به­وسیله­ی جمله­ی بعد از خود تفسیر می­شود. این ضمیر، گاه به­صورت منفصل مرفوع، گاه متصل منصوب و گاه به­صورت مقدر می­آید. ضمیر شأن را با عبارت «شأن یا امر چنین است» و ضمیر قصه را نیز با عبارت «قصه و داستان چنین است» تعبیر می­کنند. این ضمیر را ضمیر حدیث، ضمیر مجهول و... نیز نامیده­اند. در قرآن در موارد متعددی از این ساختار استفاده شده است و بیشتر برای بزر...

ژورنال: :پژوهش های زبان شناسی 0
رضوان متولیان دانشگاه اصفهان گروه زبانشناسی رضوان متولیان

در این مقاله سعی می شود نوع مقولۀ تهی در کنترل اجباری (obligatory control) به درون متمم التزامی در زبان فارسی تشخیص داده شود. در این زمینه سه فرضیۀ اصلی مطرح می شود. بر اساس فرضیۀ اول متمم التزامی در ساخت کنترلی به علت ناقص بودن زمان ، ناخودایستا (nonfinite) و مقولۀ تهی از نوع ضمیر مستتر (pro) است. طبق فرضیۀ دوم متمم التزامی خودایستا (finite) است و مقولۀ تهی در کنترل اجباری در متمم التزامی ، از...

ژورنال: :فصلنامه پژوهش های ادبی و بلاغی 2014
زهرا حاتم پور سیده مریم روضاتیان

چکیده مبحث اشتغال در زبان عربی عبارت است از این که اسمی مقدم شود و بعد از آن عاملی واقع شود که در ضمیر راجع به آن اسم عمل کند. هرچند در منابع دستور زبان فارسی مبحثی مشابه اشتغال عربی مطرح نشده است اما نظیر این نوع کاربرد در زبان فارسی نیز وجود دارد؛یعنی در آغاز جمله اسمی می آید و بعد از آن فعلی قرار می گیرد که ضمیری به آن فعل متصل است ومرجع این ضمیر همان اسم مذکوراست.با توجه به این که در تحلیل ...

ژورنال: :جستارهای زبانی 0
فریده حق بین دانشیار گروه زبان شناسی، دانشکدة ادبیات، تاریخ و زبان های خارجی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران، آدرس: تهران، کدپستی 1993891176. شهره فشندکی دانشجوی کارشناسی ارشد گروه زبان شناسی، دانشکدة ادبیات، تاریخ و زبان های خارجی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران.

ضمایر پوچواژهای ضمایری هستند که به هیچ چیز در جهان خارج ارجاع داده نمیشوند و حضورشان در جمله تنها برای اغنای ویژگیهای نحوی است، به همین دلیل به آنها جاپرکن نیز اطلاق میشود. این ضمایر برخلاف اکثر واحدهای واژگانی که سه ویژگی نحوی، واجی و معنایی دارند، ازنظر معنایی تهی قلمداد میشوند. لذا کاربردشان در جمله بیشتر به دلایل نحوی صورت میگیرد و بیش از همه با اصل فرافکن بیشینه ارتباط پیدا میکنند. این ضما...

نمودار تعداد نتایج جستجو در هر سال

با کلیک روی نمودار نتایج را به سال انتشار فیلتر کنید