زبان در «هرمنوتیک فلسفی» جایگاه ویژهای دارد. تجربه زندگی انسان، ساحتی از بودن در جهاناست که تنها به واسطه «زبان» قابل شناسایی است. زبان واسطهای است که «فهم» در آن تحقق مییابد. هر فهمی تأویل است و هر تأویلی در چارچوب زبان شکل میگیرد. از نظر گادامر، حقیقت امری است که در واقعه فهم بر ما آشکار میشود و این ظهور بیش از هرچیز، متکی بر حالت گشودگی و گفتگوگرانه است. رابطه زبان با هستی، رابطهای آین...