یکی از حوزه­های مهم نقد پسااستعماری، بررسی هویت­های جدید دینی، ملی، نژادی و اجتماعی در دوران پسااستعماری و مقایسة آن­ها با دورة پیش از استعمار است. واسینی الأعرج، رمان­نویس معاصر الجزائری، در رمان­ «مملکة الفراشة»، از قالب ادبی رمان، برای بازنمایی مسائلی از جمله بحران­های­ هویتی، مهاجرت، تضادهای فرهنگی، اجتماعی و دینی در دوران پسااستعماری استفاده می­کند. پژوهش حاضر، هویت پسااستعماری شخ...

این پژوهش به بررسی درام دینی و سنتی تعزیه در زمینه مطالعات فرهنگی، از منظر پسااستعماری می پردازد. مسأله اصلی آن، تعیین جایگاه هویت بومی و آیینی نمایش تعزیه به عنوان نمایش بومی ایران، در عرصه مطالعات فرهنگی متأخر و به طور اخص مطالعات پسااستعماری است. روش انجام این پژوهش، تاریخی و نیز توصیفی-تحلیلی است. در آغاز، پس از بازگو کردن کلیتی مختصر از پیدایش نمایش تعزیه، به منظور بررسی سیر تحول آن، دوره...

مطالعات پسا­استعماری یکی از حوزه­های مطالعاتی جدید درباره­ی مسائل کشورهای غیر غربی و فرهنگ آنهاست. این نگرش انتقادی در تعریفی اجمالی به مجموعه­ای از رهیافت­های نظری اشاره دارد که با تاکید بر پیامدهای استعمارگران به تحلیل گفتمان استعماری می­پردازد. نظریه و نقد پسااستعماری بیش از هر چیز به تحلیل گفتمان استعماری و به چالش کشیدن سوژه­ امپریالیستی و هژمونی انسان غربی مربوط می­شود. است .به طور کلی مط...

مطالعات پسا­استعماری یکی از حوزه­های مطالعاتی جدید درباره­ی مسائل کشورهای غیر غربی و فرهنگ آنهاست. این نگرش انتقادی در تعریفی اجمالی به مجموعه­ای از رهیافت­های نظری اشاره دارد که با تاکید بر پیامدهای استعمارگران به تحلیل گفتمان استعماری می­پردازد. نظریه و نقد پسااستعماری بیش از هر چیز به تحلیل گفتمان استعماری و به چالش کشیدن سوژه­ امپریالیستی و هژمونی انسان غربی مربوط می­شود. است .به طور کلی مط...

چکیده رویکرد پسااستعماری صرفاً به بررسی متن های نویسندگان استعمارزده خلاصه نمی شود. نظریه پردازان این رویکرد، با تأکید بر واکاوی میا نکنشِ فرادست و فرودست، م یکوشند مفاهیم و موضوعات مهمی همچون هویّت، پیوندخوردگی، روایت ملّیت، تبعید و مهاجرت را از نگاه تازه ای نقد و بررسی کنند. ازای نرو، به چالش کشیدن گفتمان غالب، بازسنجی متن های القا کنندۀ ایدئولوژی، بازاندیشی در روابط شخصیت ها و در کل خلق فضا...

مطالعات پسااستعماری یکی از شاخه های مهمّ نقد ادبی است که در پیوند با زمینه های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی آثار ادبی قرار دارد. این رویکرد انتقادی آن دسته از آثار ادبیّات را که به روایت از کشورهای استعمارگر، جوامع تحت سیطره و مسائل مختلف آنها چه در تقابل با یکدیگر و چه به صورت مجزّا پرداخته اند، در بر می گیرد و هدف عمدۀ آن، ارائۀ رهیافتی واسازانه در چگونگی بازنمایی خود و دیگری یا مرکز و حاشیه در تحلیل...

تناقض های درونی شخصیت های رمان های مارگارت آت وود و لایه های متعدد رمان های این نویسنده، منتقدان را به ارایه ی خوانش پسامدرنی از داستان هایش ترغیب نموده بود. اما اخیرا گرایش شدیدی به مطالعه ی کارهای این نویسنده در پرتو نظریه های پسااستعماری مشاهده می شود. لذا به منظور ارایه فهمی جدید از داستان های آت وود بن مایه های پسااستعماری مکرر مورد بررسی قرار گرفته، برای نقد دو اثر برگزیده-"عروس سارق" و "...

این مقاله ضمن تبیین سیر تحول از رویکرد چند رشته­ای در مطالعات شرق شناسی قرن نوزده و نیمه نخست قرن بیستم به رویکرد میان رشته­ای در مطالعات پسااستعماری در نیمه دوم قرن بیستم، با نگاهی تاریخی و تحلیلی، به تشریح مراحل گذار از مطالعات چند فرهنگی به مطالعات میان فرهنگی می­پردازد و تحولات روش شناختی از چند رشتگی به سوی میان رشتگی و پیامدهای این تحول در تحلیل­های شرق شناسانة محققان و متخصصان دانشگاهی غ...

از نگاه پسااستعماری ذهنیت غرب در مورد آنچه که شرق می داند، تصویری دارای اعوجاج و دور از حقیقت است؛ شناختی که به تبع آن، غرب را در کنش هایش نیز به همان خطاها آلوده می کند. هنر نیز فارغ از این تمایزگذاری های میان خود و دیگری مستتر در گفتمان پسااستعماری نیست. نقش آن روی سکه خود در هر هنری دیگری است که انکار و طرد می شود. در این میان، مضامین هنرهای تصویری از آن رو که تصویر صدق و کذب ندارد و گویا عی...