منطقه مورد بررسی در خاور روستای نابر و در جنوب‌باختری کاشان جای دارند و بخشی از پهنه ماگمایی ارومیه – دختر به‌شمار می‌آید. سنگ‌های آتشفشانی ‌خاور منطقه نابر با سن ائوسن شامل پیروکسن آندزیت، آندزیت، داسیت و ریولیت هستند. بافت‌های پورفیری، گلومروپورفیری، میکرولیتی و غربالی، بافت‌های غالب در این سنگ‌ها هستند. کانی‌های پلاژیوکلاز، کلینوپیروکسن و آمفیبول از کانی‌های اصلیِ پیروکسن‌آندزیت‌ها و آندزیت‌ه...

بیرون زدگی هایی از سنگ های دگرگونی به صورت متابازیت های توده ای و فولیاسیون دار در مجموعه ی افیولیتی شمال نائین وجود دارند. این سنگ ها دارای کانی های آمفیبول + پلاژیوکلاز ± گارنت ± کلینوپیروکسن ± اپیدوت می باشند. روتیل و ایلمنیت کانی های فرعی بوده و پرهنیت و کلریت منشأ ثانوی دارند. با توجه به شواهد میکروسکوپی سه نسل آمفیبول شناسایی شده است. آمفیبول نسل اول به صورت ادخال در پورفیروبلاست های کلین...

منطقه ی علم کندی در غرب شهرستان ماهنشان واقع شده است. این منطقه در تقسیم بندی ساختار زمین شناسی ایران (stocklin, 1968)، در زون ایران مرکزی در نظر گرفته شده است. این منطقه ناحیه ای کوهستانی و سخت گذر بوده و دارای توپوگرافی خشن با دره های پرشیب می باشد. کمپلکس دگرگونی علم کندی، متشکل از سنگهای دگرگونی متابازیت، متاپلیت، کالک- سیلیکات، مرمر و سنگهای متااولترامافیک است. سنگهای دگرگونی آمفیبولیت، ش...

گستره مورد مطالعه بین طولهای جغرافیایی 40?59 تا 48 ?59 خاوری و عرضهای شمالی 34 ?32 تا 41 ?32 در باختر تا شمال باختر سربیشه در بخش شمال باختری ایالت ساختاری سیستان واقع شده است. در منطقه سربیشه ولکانیسم از ائوسن شروع شده و تا اواخر ترشیری و کواترنری ادامه داشته است. واحدهای سنگی منطقه شامل آندزیت بازالتی، آندزیت، داسیت، ریولیت و پرلیت هستند. ساخت عمده در سنگها توده ای است ولی گدازه های بازیک- حد...

منطقه مورد مطالعه در شمال تخت سلیمان، شمال غرب ایران، ما بین طولهای جغرافیائی ?02, ? 16,?47 تا ? 37, ?17,? 47 شرقی و عرضهای جغرافیایی ?30, ? 40, ?36 تا ?50, ? 46,?36 شمالی واقع شده است. این منطقه در تقسیم بندی زمین شناسی ایران در زون ایران مرکزی قرار می گیرد. توده نفوذی مورد مطالعه به سن ژوراسیک به داخل سنگهای دگرگونی پرکامبرین منطقه تزریق شده است. بر اساس بررسیهای پتروگرافی ترکیب اصلی این تو...

توده‏‌ نفوذی گاودل در شمال‏‌باختری ایران و شمال‏‌خاوری پهنه ارومیه-دختر، در بخشی از پهنه قره‌داغ (ارسباران)- ارمنستان جنوبی جای دارد. ترکیب توده‏‌ نفوذی این منطقه بیشتر گرانودیوریت، مونزونیت و مونزودیوریت، همراه با دایک گرانودیوریتی است. نمونه‎های بررسی‌شده بیشتر دارای بافت گرانولار با کانی‎های اصلی پلاژیوکلاز، آلکالی‌فلدسپار، آمفیبول ± کوارتز ± کلینوپیروکسن هستند. از دیدگاه زمین‎شیمیایی، این ت...

منطقه مورد بررسی در خاور روستای نابر و در جنوب باختری کاشان جای دارند و بخشی از پهنه ماگمایی ارومیه – دختر به شمار می آید. سنگ های آتشفشانی خاور منطقه نابر با سن ائوسن شامل پیروکسن آندزیت، آندزیت، داسیت و ریولیت هستند. بافت های پورفیری، گلومروپورفیری، میکرولیتی و غربالی، بافت های غالب در این سنگ ها هستند. کانی های پلاژیوکلاز، کلینوپیروکسن و آمفیبول از کانی های اصلیِ پیروکسن آندزیت ها و آندزیت ها...

منطقه الماس در شمال‌باختری استان آذربایجان‌شرقی، بخشی از منطقه زمین ساختی سلطانیه – میشو به‌شمار می‌رود.دایک‌های لمپروفیری، سازند کهر را قطع کرده‏‌اند. آمفیبول (طول فنوکریست‏‌های آمفیبول بیشتر از 3 سانتیمتر است)، بیوتیت، پیروکسن، الیوین، پلاژیوکلاز، آپاتیت، کلسیت و کلریت از کانی‌های سازندة دایک‏‌های لمپروفیری منطقه الماس با بافت پورفیری هستند. برپایه ویژگی‌های کانی‌شناسی و یافته‌های زمین‏‌شیمیا...

منطقه مورد مطالعه در 60 کیلومتری شمال شرق بیرجند (حومه روستای ماهوسک) در استان خراسان جنوبی قرار دارد. این منطقه در مرز بین دو پهنه ساختاری سیستان و لوت قرار گرفته است. واحدهای گدازه ای مورد نظر در محدوده آندزیت بازالتی، پیروکسن آندزیت، آندزیت، تراکی آندزیت، داسیت و ریولیت قرار می گیرند و از واحدهای آذرآواری می توان به توف، برش و آگلومرا اشاره کرد. ساخت عمده در سنگ ها، توده ای است. بافت غالب در...

مجموعه‌ای از دایک‌های بازیک و ندرتاً حدواسط در یکی از توده‌های تونالیتی جنوب غرب سلطان‌آباد تزریق شده‌اند. در بیشتر نمونه‌ها آمفیبول، سازنده اصلی سنگ است و کانی‌های پلاژیوکلاز، اپیدوت و میکای سفید با فراوانی مودال متغیر مشاهده می‌شوند. ویژگی‌های شیمیایی آمفیبول، دلالت بر منشأ ماگمایی آن دارد و شاخص‌های ترکیبی و محاسبات فشارسنجی بیانگر تبلور آن در اعماق زیاد است. ویژگی‌های زمین‌شیمیایی سنگ کل بیش...