کان عبدالرحمن شکری برهافه حسه و دقه نظره شاعرا کثر فی شعره ما یدل علی تشاؤمه و اشتهر الشاعر عند بعض الدارسین بهذه النظره غیر أن الباحث المتأمل یجد فی أشعاره، الکثیر من الأبیات التی تبعث علی الأمل و تدعو إلی التفاؤل فی الحیاه لذا فإن تشاؤمه لیس مظلما قاتما بل إن هناک بروق أمل تظهر بین حین و آخر فی أشعاره حیث یعتقد الشاعر أن الانسان یمتاز بقوه تستطیع أن تبدل التشاؤم إلی مفهوم من مفاهیم التفاؤل فی...

ملاصدرا در کتاب الشواهد الربوبیة پس از نفی تشکیک در ماهیت، می‌نویسد که در کتاب الاسفار از تشکیک در ماهیت جانبداری کرده است. همچنین با وجود تصریح به عدم پذیرش تشکیک در ماهیت در برخی از آثار خود، به نظریاتی مانند نظریة مُثل افلاطونی و اعیان ثابته قائل شده است که عدّه‌ای لازمة پذیرش آنها را تشکیک در ماهیت دانسته‌اند. این مقاله با مشخص کردن نظرات مختلف ملاصدرا در مورد تشکیک در ماهیت و بررسی مباحثی که...

‏للشعرالعربى أثر و میض فی لشعرالفارسی تصویراً و مضموناً و لغظاً و معنیّ و نورد هیهنا امثلةً و نماذج موضحة و نستنتج من هیهنا أنّ الشعراء الایرانیین ذووتمتعٍ باهر من الادب و الشعرالعربی الوضائین. ‏1. قال بشار: ‏کأن مثارالنقع فوق رؤوسنا             ‏و أسیافنا لیل تهاوى کواکبه ‏و هذاالبیت هوالّذى سمى بأشهر بیتٍ قاله بشار ( بشار، 1369 ه.ق/1950م)  و تأثر منه فردوسی الشاعرالفارسی فى أبیاته التالیة: ‏درخشید...

‏للشعرالعربی أثر و میض فی لشعرالفارسی تصویراً و مضموناً و لغظاً و معنیّ و نورد هیهنا امثلةً و نماذج موضحة و نستنتج من هیهنا أنّ الشعراء الایرانیین ذووتمتعٍ باهر من الادب و الشعرالعربی الوضائین. ‏1. قال بشار: ‏کأن مثارالنقع فوق رؤوسنا             ‏و أسیافنا لیل تهاوی کواکبه ‏و هذاالبیت هوالّذی سمی بأشهر بیتٍ قاله بشار ( بشار، 1369 ه.ق/1950م)  و تأثر منه فردوسی الشاعرالفارسی فی أبیاته التالیة: ‏درخشید...

تحقیق حاضر، شرح 112بیت از شواهد شعری به کار رفته در معجم الفاظ قرآن کریم راغب اصفهانی از ریشه "فور" تا "یمین" است نکات صرفی ونحوی را به صورت مختصر بیان می دارد هم چنان که به بیان علت استشهاد به این ابیات می پردازدودر کنار آن به سراینده ابیات اشاره میکند. همچنین ابیات ناقص را به صورت کامل ذکر می کند.مولف برای روشن ساختن ایات، به شعرهای دوران جاهلی واموی وعباسی استشهاد جسته اما به شرح آن نپرداخته...

تحاول هذه الدراسه أن توضح أن ظاهره التناوب اللغوی التی وردت فی النصوص اللغویه، من شعر ونثر وقرآن کریم، تشیع فی العربیه، إذ قد تأخذ صیغه صرفیه ما  الأحکام النحویه والدلالیه لصیغه أخری  وتتبادل معها مبنی ومعنی.     ونظراً لشیوع هذه الظاهره وغزاره أمثلتها، فقد رکّز البحث علی ظاهره التناوب بین المشتقات الداله علی الفاعلیه والمفعولیه والمصدر، وأورد کثیراً من الشواهد التی وضحت التالی: أ ـ مجیء اسم الفاع...