نتایج جستجو برای: نوع غنایی
تعداد نتایج: 139897 فیلتر نتایج به سال:
با توجه به اینکه شعر غنایی نوعی شعر کوتاه و غیر روایی است که به بیان احساسات میپردازد، این سؤال مطرح است که چگونه میتوان داستانهای بلند عاشقانۀ ادبیات فارسی را ذیل نوع ادبی غنایی جای داد. با بررسی داستانهای عاشقانه از منظر نقد نوع غنایی، این مطلب آشکار است که در داستانهایی که ماجرای عشقی برای گوینده مهمتر از ماجرای روایی است، وجوه مختلف بیان عاطفه بر اصل روایت سایه افکندهاست. بنابراین، و...
ادبیات غنایی بیان نرم و لطیف عواطف و احساسات شخصی شاعر است و به عشق، دوستی، رنجها، نامرادیها و هرچه روح آدمی را متأثر میکند، میپردازد. آنچه این نوع ادبی را از غیرآن متمایز میسازد غلبۀ عنصر عاطفه و احساس است بر سایر عناصر شعری؛ هر اندازه عواطف شاعر عمیقتر و احساسات او لطیفتر باشد، سخنش نافذتر و دلنشینتر خواهد بود. ادب غنایی از انواع دیگر خصوصیّت شعری برجستهتری دارد و از نظر مراتب، کهنت...
چکیده بدون شک دامنهدارترین و دراز آهنگترین نوع از انواع شعر فارسی، اشعار غنایی است. در این میان منظومههای عاشقانه از برجستگی خاصی برخوردار است. چراکه این نوع از منظومهها، بسط یافتهی اشعار غنایی است. یکی از این منظومههای غنایی، منظومهی رعنا و زیبا از ملا مهدی گلپایگانی، متخلّص به شعله، از شاعران خوش قریحه و شیعی مذهب، قرن دوازدهم هجری است که آثاری همچون چاه وصال (لیلی و مجنون)، یوسف و زلیخ...
بخش مهمی از ادب کلاسیک فارسی را داستانهایی تشکیل میدهند که به سبب موضوع عاشقانه آنها داستانهای غنایی خوانده میشوند. اگرچه این نوع ادبی با نوع ادبی حماسه کاملاً متفاوت است اما در مهمترین متن حماسی فارسی یعنی شاهنامه فردوسی نیز میتوان داستانهایی یافت که موضوع آنها عاشقانه است و در حیطه داستانهای غنایی طرح میشود. در این مقاله به بررسی ساختارها و به عبارتی، ریختشناسی داستانهای غنایی شاه...
ادب غنایی، یکی از انواع چهارگانۀ ادب فارسی است که به سبب اشتمال بر عناصر اصیل انسانی چون عواطف و احساسات با دیگر انواع دارای فصول مشترکی است. این فصول که غالبا در حوزۀ معناست، با ادب عرفانی در موضوع عشق که از کلیدی ترین مباحث هردو نوع است، اشتراکی بسیار دارد. اگرچه که در هر نوع، ممکن است طیف و ساحت هایی متفاوت عرضه و مقاصدی از لونی دیگر ارائه شود. اما ماهیت مشترک هردوی آنها ریشه در عمیقترین حس...
ادب غنایی، یکی از انواع چهارگانۀ ادب فارسی است که به سبب اشتمال بر عناصر اصیل انسانی چون عواطف و احساسات با دیگر انواع دارای فصول مشترکی است. این فصول که غالبا در حوزۀ معناست، با ادب عرفانی در موضوع عشق که از کلیدی ترین مباحث هردو نوع است، اشتراکی بسیار دارد. اگرچه که در هر نوع، ممکن است طیف و ساحت هایی متفاوت عرضه و مقاصدی از لونی دیگر ارائه شود. اما ماهیت مشترک هردوی آنها ریشه در عمیقترین حس...
نوع غنایی، وسیعترین نوع ادبی زبان فارسی شناخته میشود که با در برگرفتن شاخههای مختلف با عواطف و احساسات انسانی رابطه دارد. منظومهسرایی عاشقانه که از مهمترین بخشهای ادب غنایی است، بستری مناسب برای پژوهشهای ساختاری فراهم میکند، زیرا از یک سو با زبان غنایی و از سوی دیگر با اصول داستاننویسی سروکار دارد. عصر صفوی که دوران رشد و شکوفایی منظومهسرایی عاشقانه است، از این حیث اهمیّت قابلتوجهی د...
گزینش واژگان و چگونگی قرارگرفتن آنها در جمله و چینش آن براساس شرایط نحوی یا گریز از این شرایط و صور خیال را میتوان از مهمترین ویژگیهای هر زبان دانست. تحلیل زبان هر اثر باتوجّهبه ویژگیهای ذاتی آن و بررسی هنجارگریزیهای صورتگرفته در گسترة متن، میتواند بازگوکنندة نوع آن قلمداد شود. انواع تشبیه بهعنوان یکی از ارکان علم بیان در پدیدآمدن هویّت زبان متناسب با محتوای غنایی، تأثیرگذار است و در خدم...
امروزه ناقدان ادب ، شعر را به چهار نوع اصلی تقسیم می کنند که عبارت است از : 1-شعرحماسی 2- شعر نیمایی 3- شعر غنایی 4- شعر تعلیمی . برای تعیین نوع ادبی مناجات به تعریف آن ، توجه می کنیم که عبارت است از : " راز و نیاز بنده و بیان عجز و نیاز او به پیشگاه خداوند که با صفای قلب و رقت احساس ، انجام می شود ". از آنجا که از راز و نیاز با خداوند ، مایه های قوی احساسی و عاطفی وجود دارد ، ماهیت مناجات ...
منظومه خسرو و شیرین نظامی به عنوان نمونهای عالی از ادب غنایی فارسی، ابعاد مختلفی از نوع نمایشی را در خود جای داده است. خسرو و شیرین نظامی از جهت گفت و گو و شخصیتپردازی بسیار غنی است، چه آنجا که دیالوگ مطرح میشود و چه در قسمتهایی که وجود مونولوگ ایجاب دانسته شده است. در این مقاله شده است با آوردن نمونههایی از داخل متن به بررسی و تحلیل شخصیتها و مکالمات آنها در این اثر بپردازد و در نهایت ...
نمودار تعداد نتایج جستجو در هر سال
با کلیک روی نمودار نتایج را به سال انتشار فیلتر کنید