ادبیات مهاجرت فارسی بخش مهمی از ادبیات معاصر ایران را تشکیل می­دهد که از ژانر روایت برای بیان مسائل و دغدغه­های مهاجران در سرزمین میزبان استفاده می­کند. این پژوهش با استفاده از رویکرد ترکیبی روایت­شناسی و مطالعات پسااستعماری در تحلیل نوع ادبی رمان مهاجرت فارسی درپی پاسخ به این پرسش است که آیا می­توان متون مهاجرت فارسی را نوعی روایت پسااستعماری دانست و برای بررسی و تحلیل آن از ترکیب روایت‌شناسی ...

مطالعات پسااستعماری یکی از رویکردهای انتقادی است که در دهه‎های اخیر در حوزه مطالعات فرهنگی به وجودآمده ،این رویکرد در واقع بیانگر بازتاب نوعی واکنش به استعمار و میراث فرهنگی،اجتماعی و سیاسی ناشی از آن است.مطالعات پسااستعماری بر نقش عوامل شناختی و فرهنگی تکیه دارد و تلاش می‎کند تا شیوه‎های متفاوتی را که استعمار‎گران در طول تاریخ به وسیله آنها به استعمار جوامع پرداخته‎اند فاش کند.توزیع نامتوازن  ...

دوره ی پسااستعماری تأثیرات بسزایی بر ادبیات آن دوره داشته که ظهور آن ها در متون پسااستعماری آشکار است. این متون با بکارگیری عناصر خاص زبان شناسی و فرهنگی توسط نویسنده متمایز می شوند که در این تحقیق عناصر پسااستعماری نامیده می شوند. پرسش اصلی محقق این است که برای ترجمه ی این عناصر کدام روش ترجمه بین مترجمین ایرانی رایج تر است. لذا در این تحقیق 6 داستان کوتاه از جومپا لاهیری بعنوان یکی از چهر ه ه...

چکیده مطالعات پسا استعماری مجموعه ای از ره یافت های نظری است که، با تأکید بر پیامدهای استعمارگرایی، به تحلیل گفتمان استعماری می پردازد. از جهتی، نقد پسااستعماری در پی فهم موقعیت کنونی از طریق بازاندیشی و واکاوی و تحلیل انتقادی تاریخ استعماری گذشته است که بیش از آن که دربارۀ هند، افریقا، امریکای لاتین، خاورمیانه، و اروپا باشد، دربرگیرندۀ خیال پروری ها و سرهم بندی ها و دریافت های یک جانبۀ غربی د...

نظریه و نقد پسااستعماری هرچند در حیطة نظریه، گام های درخور توجهی را در کشورمان برداشته است، در میدان کاربرد و تطبیق هنوز هم رهیافتی بیگانه و مهجور به شمار می رود. جلوة بارز این بیگانگی، رمان کوتاه موسم هجرت به شمال اثر طیب صالح (نویسندة سرشناس سودانی) است که علی رغم یدک کشیدن عنوانِ بزرگ ترین رمان عربی قرن بیستم از سوی آکادمی ادبیات عربی و بسیاری از محافل ادبی دیگر، و به تبع آن توجه ویژة ناقدان ...

کتاب زبان ادبیات پسااستعماری به شکل جامعی به بررسی برخی ویژگی های مهم زبان در طیف گسترده ای از متون پسااستعماری می پردازد. این کتاب ضمن استناد به آثار نویسندگانی همچون جان ریس، درک والکات، چینوآ آچبه، گوگی واتیونگ، نورالدین فراح و سلمان رشدی، در نظر دارد تا نشان دهد که زبان انگلیسی چگونه در ارتباط با زبان های دیگر در مستعمرات سابق بریتانیا شکل گرفته و این زبان ها را به چالش کشیده است. نویسنده ک...