وحدت وجود، عالیترین شکل توحید و محور مسائل و مباحث عرفان نظری است. عرفان نظری به شکل مدوّن و منسجم از زمان محیالدینبن عربی در سدهی هفتم ق شکل گرفت. از آن زمان تا کنون عدهی بسیاری، هم به منظور اثبات و هم به منظور رد کردن وحدت وجود، رسالهها و کتابهایی نگاشتهاند. یکی از افرادی که در این رابطه دست به قلم برده و در صدد اثبات و رد ایرادات و اشکالات وارده به این اصل اساسی عرفان نظری بر آمده است...