الملخّص للرمز والقناع حضور مکثف فی شعر عبد الوهاب البیاتی إلا أنّ معظم رموزه تدخل فی نطاق الرموز الصوفیه ما یدلّ علی استمداد البیاتی من رموز کبار المتصوّفه من أمثال فرید الدین العطّار وغیرهم کثیرون. یبدو من آثار البیاتی أنّه تأثّر بآراء الأدباء الفرس خاصّه الأدیب الصوفی الشهیر العطّار. ربّما من الأسباب التی ساعدت علی تأثّر البیاتی من العطّار تشابه الظروف المعیشیه التی عاناها الشاعران. فکلاهما عاش أوضاع سیا...

إن الحزن من الموضوعات الشعریة التی یشعّ منذ العصر الجاهلی من خلال الأشعار الرثائیة التی تزخر بالعاطفة و المشاعر الحزینة الوجدانیة . لکنه ارتقی منذ العصر الحدیث خاصة منذ الفترة الرومانسیة بحیث لم یکن لیبرز من خلال الأبیات الشعریة المعبرة عن تجربة شعریة رثائیة فحسب بل أصبح کموقف ذاتی أو مزاج فطری یصطحب أکثر الموضوعات الشعریة و یصبغها بطابع حزین . و الشعراء الرواد العراقیون للشعر الحر أی بدر شاکر ا...

چکیده: استفاده از اسطوره در شعر معاصر عربی رواج یافته و در زمینه نقد ادبی نیز اهمیت فراوانی کسب نموده است. بدون شک نویسندگان غربی پیش از ناقدان و شاعران عرب به استفاده از اسطوره روی آورده اند و پس از آن در شعر بسیاری از شاعران معاصر عرب پدیده ای شایع گشته و نقش بسیاری در نتیجه های شعری آنها یافته است، از مهم ترین شاعران عرب که اسطوره عنصری اساسی و موثر در شعر آنها گردید بدرشاکر السیابو خلیل حا...

دخل عبد الوهاب البیاتی مرحلة جدیدة من تجاربه الشعریّة عقب إصداره الدیوان الشعری الذی أسماه ﺑ«سفر الفقر والثورة» سنة 1965 م. لقد تبلورت فی قصائده التی جادت بها قریحته الفیّاضة فی الفترة ذاتها تجارب صوفیة بشکل ملفت للانتباه. حلّل البیاتی فی دیوانه الشعری شخصیّتی الحلّاج وأبی العلاء المعرّی، ممّا یعتبره النقاد مؤشّراً واضحاً علی تحوّل الشاعر من رؤیته الواقعیّة نحو الأشیاء إلی رؤیته الصوفیة. والغایة التی نتوخّا...

إن الحزن من الموضوعات الشعریة التی یشعّ منذ العصر الجاهلی من خلال الأشعار الرثائیة التی تزخر بالعاطفة و المشاعر الحزینة الوجدانیة . لکنه ارتقی منذ العصر الحدیث خاصة منذ الفترة الرومانسیة بحیث لم یکن لیبرز من خلال الأبیات الشعریة المعبرة عن تجربة شعریة رثائیة فحسب بل أصبح کموقف ذاتی أو مزاج فطری یصطحب أکثر الموضوعات الشعریة و یصبغها بطابع حزین . و الشعراء الرواد العراقیون للشعر الحر أی بدر شاکر ا...

در دورة معاصر به­دلیل مشترکات فراوان بین دو فرهنگ ایرانی و عربی، می‌توان تشابه افکار و تصاویر و درنهایت مضامین شعری همسان را که البتّه در برخی موارد با دیدگاه‎های متفاوت همراه هستند، در آثار شعری شاعران دو ملّت به­خوبی حس کرد. بهزاد کرمانشاهی و عبد الوهّاب بیاتی، به­مثابة عضوی از جامعة ادبی خویش، نقش مهمّی در بازتاب تحوّلات سیاسی و اجتماعی ایفا کرده‌اند؛ امّا گاهی اوقات واقعیّت‌های جامعه، بنا به دلایل...