نقد روانشناختی اساساً اثر ادبی را به عنوان بیان حالات ذهن و ساختارِ شخصیتیِ نویسنده که در یک قالب داستانی ارائه شده است، بررسی می کند. این رویکرد در دهه های نخستین قرن 19 پدید آمد و بخشی از جریانی بود که طی آن رویکردِ بیانگرانه ی ماهیتِ ادبیات، جایگزینِ دیدگاه­های رمانتیک و نگرش­های پیشین مبتنی بر تقلید و کاربردی بودن ادبیات گردید. در سال 1827، «تامس کار لایل» بیان کرد که مسأله­ی معمول نزد بهتری...

الملخص فی هذه الدراسه حاولت أن أفصح عن مکانه المرأه المرموقه و مستواها الإجتماعی و الثقافی ببزوغ شمس الإسلام عکس ماکانت فیه المرأه فی العصر الجاهلی،فالمرأه أثبتت نفسها بصفه مواطن فیودی دورها الموثرفی المجتمع. المرأه قد ساهمت الرجل فی الحیاه الأدبیه فی صدر الإسلام . فکانت شاعره یشار إلیها بالبنان . یشغل الشعر النسائی الاذهان کما وصل إلینا فی کتب التاریخ و التراجم . اجادت طائفه من النساء مو...

     نقد روانشناختی اساساً اثر ادبی را به عنوان بیان حالات ذهن و ساختارِ شخصیتیِ نویسنده که در یک قالب داستانی ارائه شده است، بررسی می کند. این رویکرد در دهه های نخستین قرن 19 پدید آمد و بخشی از جریانی بود که طی آن رویکردِ بیانگرانه ی ماهیتِ ادبیات، جایگزینِ دیدگاه­های رمانتیک و نگرش­های پیشین مبتنی بر تقلید و کاربردی بودن ادبیات گردید. در سال 1827، «تامس کار لایل» بیان کرد که مسأله­ی معمول نزد بهتری...

یصْبو الشَّاعر إلی مخاطبه الشّعور الدَّاخلیّ للمتلقِّی، وتحقیق أعلی مستوًی من الإعجاب فی نفسه، ولا یتوانی فی استغلال طاقات علم المعانی الموسیقیَّه للتّعبیر عن المعانی المختلفه؛ فیَذْکر ما کان معروفًا، أو یُضْمر ما کان مجهولًا لإثاره انتباه المتلقِّی و تساؤلاته، وقد یُقدّم، ویؤخّر، ویُعرّف، وینکّر، طلبًا للإیقاع الدَّاخلیّ للقصیده، ویتقافز بإیقاعه سریعًا، أو یتهادی به بطیئًا؛ فیَصِلُ، ویفصل، ولا یغفلُ لحظهً عن الخبر والإنشاء، وما فی...

اصالت وجود یکی از مهم ترین مبانی فلسفه اسلامی و بیت الغزل حکمت صدرایی می باشد. اما این اصل، چنانکه باید تأثیرش بر اصول فلسفی و دیگر لایه های معرفتی بشر روشن نگشته است. لذا ما در این تحقیق درصدد آنیم که تأثیر این اصل را بر جواب مهم ترین پرسش بشر که پیرامون مبدأ هستی است روشن نماییم. بنابراین در این تحقیق ضمن تبیین اصالت وجود و بررسی فروع آن، به بررسی تأثیر این اصل به عنوان یکی از اصول موضوعه تحق...

شریف رضی (406 هـ.) شاعر و ادیب عرب و فخرالدّین عراقی (688 هـ.) شاعر نامور ایرانی از جمله شاعران برجسته‎ای هستند که در قالب غزل، سروده‎های دلنشینی از خود بر جای نهاده‎اند و هر یک، با توجّه به عوامل بیرونی و درونی و نیز توانایی خویش، از آن به عنوان ابزاری به منظور بیان اندیشه و عواطف خود بهره جسته‎اند. اشعار عاشقانۀ رضی و عراقی با وجود فاصلۀ زمانی و تفاوت زبانی، دربردارندۀ مفاهیم و اندیشه‎های همسان...