اقتباس از آثار ادبی برای سینما که در گسترة مطالعات بین رشته­ای دسته بندی شده است، در دهه­های اخیر توجه تطبیق­گرایان زیادی را به خود جلب کرده است. در این دیدگاه، ادبیات تطبیقی می­کوشد با ایجاد ارتباط میان علوم انسانی و به ویژه ادبیات با سایر علوم و دانش­ها، آن را از حالت صرفاً نظری خارج کند و در ارتباط با دیگر هنرها و به ویژه سینما، غنایی تازه ببخشد. در این مقاله، با تکیه بر جایگاه و اهمیت اقتباس...

مقاله حاضر، مقدمه ‏ی فرانتس روزنتال خاورشناس بزرگ آلمانی، بر کتابی است که وی در آن، تلاش نموده با جمع آوری قسمت‏هایی از آثار کلاسیک اسلامی، که در واقع ترجمه یا اخذ و اقتباسی از آثار متقدّم یونانی بودند، تأثیرات تمدن یونانی را بر فرهنگ اسلامی نشان دهد. هدف اصلی این اثر، توضیح کمیّت و کیفیت آشنایی مسلمانان با میراث کلاسیک یونان و مجراهای متنوعی است که از طریق آنها این میراث بر تفکر غنی اسلامی در اع...

فرهنگ، هنر و ادبیات غنی و گسترده فارسی، منبع اقتباس ارزشمندی برای فیلم‌های پویانمایی (انیمشین) است. بررسی 30 فیلم پویانمایی ایرانی نشان داد که اقتباس اندیشمندانه از متن و محتوای اثر ادبی، در برخی از این فیلم‌ها، نوعی تحول ایجاد کرد. شکل‌گیری کتابْ‌فیلم در بخش سینمایی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، در سال 1368 نیز دلیلی بر نیاز مبرم پویانمایی ایران به انواع قصه و روایت ادبی بود. این پژوهش شی...

با توجه به نظریه شویت (1989) ترجمه کتاب کودک و نوجوان موضوع پیچیده ای است که علاوه براجبار در ایجاد تغییرات در متن مبدا مشکلات بسیاری در روند یک ترجمه ی حقیقی وجود دارد. به علت تجربه کم کودکان مترجمین با مشکلات هماهنگ سازی و دستکاری متن در سطح دانش مخاطب مواجه هستند. تحقیق حاضر به ترجمه و راهبردهای مناسب و معمول آن در کتاب شعر کودکان می پردازد. از این رو محقق با تکیه بر نظریه وینی و داربلنت به ...

رمان «داشتن و نداشتن»[1] ارنست همینگوی و فیلم «ناخدا خورشید» ساخته­ ی ناصر تقوایی ـ که به زعم بسیاری از کارشناسان، یکی از بهترین فیلم­های تاریخ سینمای ایران است ـ دو نمونه­ی برجسته، گویا و شناخته شده­ که در این پژوهش برای بررسی اقتباس از متون ادبی در سینما، انتخاب شده­ اند و عامل اصلی نگارش این مقاله می­ باشند. گرچه نزدیک شدن به این دو شاهکار کار دشواری است، در این مقاله تلاش شده تا با روش توصی...

گزارشی از بهره برداری های مولوی از قرآن در دیوان مثنوی معنوی است. مثنوی معنوی، سروده عارف نامی و شاعر متفکر، مولانا جلال الدین رومی است. از نمودهای آشکار و جلوه های برجسته این اثر ادبی شگرف، حضور گسترده و کم نظیر قرآن در جای جای آن است.  دامنه تأثیر قرآن بر مثنوی، تنها محدود به الفاظ و تعبیرات آنکه بسیار بر گرفته از قرآن کریم است، خلاصه نمی شود، بلکه اوج بهره وری مولوی از قرآن در پیام و محتوای ...