غلوّ برخی از شاعران عرب در ستایش یا سوگ اهل بیت (ع) و بزرگان شیعه، نیازمند بازکاوی و نقد منصفانه است. این پژوهش، بر آن است تا ضمن نگاهی گذرا به اهمیّت آسیبشناسی شعر چنین شاعرانی، به مطالعهی موردی پدیده «غلوّ» در شعر ایشان بپردازد. یافتههای اساسی این جستار نیز در این نهفته است که وجود یک بیت یا حتی یک قصیده نمیتواند پشتوانه محکم نقدی و منطقی برای صدور حکم غلو در عقیده و اندیشه این شاعران باشد...