چکیده ندارد.

موافقتنامه های انتقال محکومین به حبس از مفاهیم جدید حقوق جزای بین الملل است که براساس آن فردی که در یک کشور خارجی به موجب حکم قطعی به مجازات حبس محکوم گردیده است، طی شرایطی برای تحمل مجازات خود به کشور متبوعش تحویل داده می شود. دولت متبوع نیز با پذیرفتن اعتبار و اثر حکم صادره توسط دادگاه خارجی، دست به اجرای آن می زند. با این انتقال، هزینه های اصلاح محکوم کاهش یافته، اصلاح او مفیدتر انجام می شود...

در مورد شیوه‌های جایگزین (غیرقضایی) حل و فصل اختلاف که اصطلاحاً با عنوان ای.‌دی.‌آر شناخته می‌شوند قاعده اصلی و سنتی این بوده است که توافق طرفین در ارجاع اختلاف به شیوه‌های مزبور، مانع از رسیدگی دادگاه‌های دولتی یا مراجع داوری نخواهد بود. به عبارت دیگر، موافقتنامه ای.‌دی.‌آر برخلاف موافقتنامه داوری، موجب نفی صلاحیت دادگاه دولتی یا مرجع داوری نمی‌شود و هر‌یک از طرفین می‌تواند با نادیده‌گرفتن مواف...

موافقتنامه عمومی تجارت خدمات (گاتس)یکی از موافقتنامه های اصلی منضم به موافقتنامه سازمان جهانی تجارت است. این موافقتنامه ناظر بر اقدامات اعضا که بر تجارت خدمات موثر باشد، خواهدبود.بازار خدمات در حال حاضر بیش از 20 درصد تجارت بین الملل را در بر میگیرد.در گاتس، خدمات به 11 بخش تقسیم شده است. گاتس حاوی مجموعه تعهدات کلی و خاص است. باتوجه به درخواست ایران برای الحاق به سازمان جهانی تجارت، بررسی حقوق...

بر اساس تعریف سازمان جهانی تجارت، تدارکات دولتی عبارتند از خرید، اجاره، اجاره به شرط تملیک و ترکیبی از آنها که دستگاه های دولتی برای تأمین نیازهای خود و با انگیزه های غیر تجاری انجام می دهند. با توجه به آنکه تدارکات دولتی حجم قابل توجهی از تولید ناخالص داخلی (درکشورهای توسعه یافته 10 تا 15 درصد و در کشورهای در حال توسعه 20 درصد) را در بر می گیرد سازمان جهانی تجارت این موضوع را در چارچوب موافقتن...

با توجه به اهمیت بخش کشاورزی در رشد و توسعه­ی اقتصادی کشورهای در حال ­توسعه از جمله ایران، این مطالعه به بررسی آثار انعقاد موافقتنامه تجارت ترجیحی(pta) بین ایران و اتحادیه­ی اروپا به عنوان یکی از بزرگ ترین شرکای تجاری ایران پرداخته است. به این منظور با بکارگیری مدل تعادل جزیی اسمارت، آثار ایجاد تجارت و انحراف تجارت در بخش کشاورزی ایران و کشورهای عضو اتحادیه اروپا تحت دو سناریو کاهش تعرفه(50 و 1...

الحاق جمهوری اسلامی ایران به سازمان جهانی تجارت و عضویت ایران در موافقتنامه های تجارت ترجیحی هر کدام حقوق و تعهدات خاصی را در بر دارند، اما سئوال اصلی این است که آیا اساساً چارچوب حقوقی سازمان جهانی تجارت که اصل عدم تبعیض و شرط دولت کامله الوداد از قواعد بنیادین آن می باشند، انعقاد و اجرای چنین موافقتنامه های ترجیحی و اعمال رفتار تبعیض آمیز را برای اعضای خود مجاز می داند یا خیر و در صورت مجاز بو...