رساله حاضر مروری است بر طراحی صحنه و خلاقیت بازیگر در تئاتر معاصر ( قرن بیستم ) . نگارنده برخی سبکهای موثر در این روند تاریخی را برگزیده و با ارائه نقطه نظرات بزرگان هر یک از سبکها، به بررسی چگونگی تغییرات طراحی صحنه و تحولات بازیگری پرداخته است . پژوهش فوق به خصوصیات هر سبک می پردازد وشیوه های اجرایی شاخص آن را مطرح می کند. طراحی صحنه و بازیگری در طول تاریخ دستخوش تغییراتی شده اند که عمده ترین...

عکاسی از ابتدای پیدایش به عنوان وسیله ثبت حقیقت و واقعیت، تا کنون مسیر پر فرازی را طی کرده و هم پای انسان معاصر و نیازهایش حرکت کرده است. این رسانه از طرفی با ورود خود به عرصه تاریخ هنر، به نوعی اصالت اثر هنری را زیر سوال برده است. والتر بنیامین(نظریه پرداز1892-1940) در مقاله "اثر هنری در دوران تکثیر مکانیکی آن" به گسترش تکنولوژی پرداخته و اینکه تکثیر اثر هنری از طریق رسانه ماهیت هنر را دگرگون ...

فرایند طراحی صحنه به شکل قراردادی و معمول خود، بیش از آن که از ناخودآگاه ذهن طراح ناشی شود، بیشتر معطوف به حوزه خودآگاه طراح است. این در حالی است که ناخودآگاه از قدرت بی نظیری برخوردار است و هنرهای تجسمی مدرن با شیوه هایی نظیر هپنینگ و آبستره، به شدت به سمت آن حرکت کرده اند. طراحی صحنه مرسوم، همچنان از قواعد مشخص استفاده می کند؛ تا جایی که در بسیاری مواقع، صحنه پردازی بیشتر به بستری سه بعدی به ...

از دغدغه های اصلی طرّاحی پارچه و لباس بویژه در عرصه ی صحنه و نمایش، به کارگیری شیوه ها و استفاده از سبک های هنری است که ضمن تطابق با نمایشنامه و متن به بهترین وجه ممکن، پاسخگوی انتظارات تولیدکننده و مخاطب باشد و در جذّابیّت و القای بصری، نقش آفرین باشد. از جمله سبک های موثر در این زمینه، "سورئال" می باشد که از سال 1927 میلادی در سینمای جهان جای خود را باز کرده و در ایران نیز نمونه های اندکی دیده م...

فرایند طراحی صحنه به شکل قراردادی و معمول خود، بیش از آن که از ناخودآگاه ذهن طراح ناشی شود، بیشتر معطوف به حوزه خودآگاه طراح است. این در حالی است که ناخودآگاه از قدرت بی نظیری برخوردار است و هنرهای تجسمی مدرن با شیوه هایی نظیر هپنینگ و آبستره، به شدت به سمت آن حرکت کرده اند. طراحی صحنه مرسوم، همچنان از قواعد مشخص استفاده می کند؛ تا جایی که در بسیاری مواقع، صحنه پردازی بیشتر به بستری سه بعدی به ...

در قرن اخیر و با به روی کار آمدن جنبش¬ پست¬مدرنیسم، کاربرد تک¬بُعدی بدن بازیگر در گذشته، تبدیل به نگرشی شد. به این معنا که در نمایش¬های پست¬مدرنیستی، اجراکنندگان تنها با تکیه به کلام خود عمل نمی¬کنند، بلکه زبان¬های جدید و متنوع دیگری را مورد استفاده قرار می¬دهند؛ زبان بدن، زبان موسیقی، زبان تصویر پخش¬شده روی سیکلوپد، زبان حرکت،...که بعدها در اواخر قرن بیستم، با تعریف بسیار مهم، و به¬عبارتی «تئات...

رساله حاضر به بررسی ارتباط میان کارگردانی و طراحی صحنه در نمایشهای ابزورد اختصاص دارد و پژوهشگر برای ورود به این موضوع ، نخست زمینه های پیدایش تاریخی ، فلسفی و هنری این تئاتر را بررسی نموده است.

صحنه، موقعیت مکانی و زمانی وقوع حوادث داستان است که عمل داستانی بر آن روی می-دهد و علاوه بر موقعیت جغرافیایی و زمان وقوع حوادث، شرایط کلی و عمومی حاکم بر رفتار و عمل شخصیت‌های داستان نیز در آن مؤثر است. « کوری » اثر ژوزه سارا ماگو و « بیراه » نوشتۀ پاتریک مودیانو، وجوه مشترک تأمل‌برانگیزی دارند؛ ازجمله، درونمایۀ فلسفی؛ توجه به بحران‌های بزرگ هویتی و فکری در زندگی انسان معاصر و بهره‌مندی از تمهی...

چکیده «اندیشه ی استعاری » رویکردی است که به طراحان در درک مسائل و مشکل های ن اآشنای طراحی و تطبیق آن با شرایط آشنا و شناخته شده یاری می رساند. این راهکار که از روش های مرسوم در سال های اخیر بوده است برای تقویت اندیشه و خلاقیت طراح صحنه و آفرینش طرح بسیار اثرگذار است. این پژوهش با هدف ارزیابی کارکردهای استعاره، با تمرکز بر خلاقیت طراحی صحنه تنظیم شده است. بطور کلی این مقاله، پژوهشی کاربردی ...