داستان "شیر و خرگوش" در مثنوى که بازنویسى خلاقانهاى است از منبع اصلى آن در -کلیله و دمنه- قابلیت شگفتآورى براى تحلیل روانشناسانه دارد و از آنجا که آثار عرفانى عرصه کشاکش میان اضدادى چون خیروشرّ، هستى و نیستى، صورت و معنى و... هستند، از این رهگذر نشان از عالم روان و علم روانشناسى دارند که هدف و مقصد اصلى آن، تلاش براى آشتى اضداد و و ایجاد تعادل میان خودآگاه و ناخودآگاه (برون و درون) انسان است...