علاوه بر تعریف رایج از منِ راوی، تعریف دیگری نیز برای این مفهوم قابل تصور است: روایت اول شخص به مثابه ی هرآنچه از ضمیر مؤلف برمی آید، فارغ از زبان شناسه ای اثر. با این نگاه می توان هر اثری را «روایت اول شخص» و محصول «منِ » مؤلف اثر دانست. این مقاله بر آن است حالت های گوناگون منِ فیلم ساز انیمیشن را تفکیک کند و در این مسیر از نظریه های اریک برن و اصطلاحات تحلیل رفتار متقابل بهره می برد. پرسش نخست م...

با وجود سنّت غالب کاربرد راوی سوم شخص (دانای کل) در حکایتهای فارسی، سعدی در حدود یک چهارم از حکایتهای کتاب گلستان (48 حکایت) از راوی اوّل شخص بهره گرفته است. پژوهش حاضر با هدف تحلیل چگونگی کاربرد شیوه روایت اوّل شخص در گلستان سعدی، به بررسی این حکایتها پرداخته است. این بررسی در سه بخش انجام گرفته است: نخست، حضور راوی اوّل شخص در جایگاه قهرمان، قهرمانیار، شخصیت فرعی یا شاهد در تمام حکایتها شناسایی و...

راوی اول شخص، راوی «درون​داستانی» است و خود یکی از شخصیت​های داستان- که درگیر حوادث داستانی است- به شمار می​رود. این راوی، گاه قهرمان داستان و گاه شاهد ماجراهاست. «صدا»ی اصلی و غالب در روایت اول شخص، صدای راوی است. همچنین «کانونی​گر» اصلی این نوع روایت نیز خود راوی به شمار می​رود. بررسی کارکردهای راوی اول شخص در شعر  روایی کودکان گروه سنی الف، نشان از قابلیت​ها و امکان​های بسیار این شیوه​ی روای...

داستان کوتاه «به دزدی رفته‎ها» از ابراهیم گلستان نخستین نمونۀ داستان فارسی است که به شیوۀ روایتگری «سوم شخص محدود» نوشته شده است. گلستان، برای نخستین بار در ایران، کوشیده است امکانات زبان فارسی را در این شیوه بالفعل کند و جنبه های زیبایی‎شناختی و معرفت‎شناختی آن را نیز لحاظ نماید. نقد این تجربۀ گلستان، در واقع، تحلیل نقطۀ آغاز این شیوۀ روایتگری در داستان فارسی است و ضرورت پژوهش دربارۀ آن را نشا...

زاویه دید نمایش دهنده شیوه­ای است که نویسنده به کمک آن، مواد داستانی خود را به خواننده ارائه می­دهد وارزیابی داستان براساس فهم ونقد آن امکان پذیر است. تنوع در کاربرد صیغه­های روایی که ساختار روایی را پربار می­کند، در قرآن ودر داستان آدم(ع) به صورت زیبا به کار گرفته شده وجنبه هنری وفکری باهم آمیخته شده وشکل روائی که متناسب با اندیشه است، ایجاد شده است.          در روایت داستان حضرت آدم، شکل­های...

این مقاله به بررسی چگونگی اتصال پی بست های ضمیریِ زبان فارسی به اسامیِ مختوم به واکه می پردازد. هدف از انجام این پژوهش بازنماییِ صورت زیرساختیِ این نوع ضمایر در زبان فارسی و چگونگیِ اتصال آنها به گروه های اسمیِ مختوم به واکه، و همچنین مطالعۀ انواع فرایندهای درجِ موجود بین ستاک و پی بست است. بررسی داده ها نشان می دهد که نظام پی بست های ضمیری در زبان فارسی، نظامی سه عضوی است که هریک بیانگر اول شخص، دوم ...

زاویه دید نمایش دهنده شیوه­ای است که نویسنده به کمک آن، مواد داستانی خود را به خواننده ارائه می­دهد وارزیابی داستان براساس فهم ونقد آن امکان پذیر است. تنوع در کاربرد صیغه­های روایی که ساختار روایی را پربار می­کند، در قرآن ودر داستان آدم(ع) به صورت زیبا به کار گرفته شده وجنبه هنری وفکری باهم آمیخته شده وشکل روائی که متناسب با اندیشه است، ایجاد شده است.          در روایت داستان حضرت آدم، شک...