اگرچه همة داستان­ها با گسترش طرح و شاخ و برگ بخشیدن به آن خلق می‌شوند، لیکن نحوة به کارگیری پیرنگ آنها با توجه به گروه سنی خوانندگان آن متفاوت است. نویسنده­ای که سر و کارش با کودکان می­افتد، بالاجبار، برای ارتباط با مخاطبان خویش زبان کودکی می­گشاید و آن که برای گروه­های سنی بزرگ­تر می­نویسد، پیرنگ داستان خویش را نیز بر اساس نیازهای سنی همان گروه به کار می­گیرد. در این نوشتار سعی شده است نحوة اس...

این مقاله بر آن است تا با استفاده از یکی از رویکردهای علمی در حوزه‌ی روایت‌شناسی (مکتب پاریس: گرماس، کورتز، فونتنی و ...) خوانشی بر عنصر پیرنگ در «داستانک‌های نخودی» اثر محمد‌هادی محمدی داشته باشد. پیرنگ نادرست که تجلی تفکر پراکنده‌ی «نویسنده‌ی مجازی» است، باعث می‌شود تمام  اثر این ناهماهنگی را متجلی سازد. این موضوع سبب می‌شود علاوه بر آسیب‌های اشاره شده در بالا، زیبایی اثر هنری مخدوش شود. به ه...

یکی از محوری‌ترین عناصر داستان که طرح کلّی داستان بر اساس آن شکل می‌گیرد، پیرنگ است. در شناخت عناصر داستان، شناسایی عوامل مؤثّر بر انسجام پیرنگ و انطباق آن با عناصر داستانی اجتناب‌ناپذیر است. حیاتی‌ترین وجه پیرنگ، تحلیل شبکۀ علّی و معلولی در طول محور عمودی داستان است؛ به هر میزان که این شبکه در بافت داستان نفوذ داشته و پیشبرد داستان را بر عهده داشته باشد، طرح داستان از انسجام بیشتری برخوردار است. ...

طرح یا پیرنگ یکی از عناصر پویا و زنجیره ای قصه ، نمایشنامه و شعر ( روایی) است . عناصر روایت وقتی پویایند که جزیس از پیرنگ روایت باشند . از میان عناصر گوناگون روایت بیرنگ اساسی ترین و با ثبات ترین عنصر آن است . هر سکانس و هر بخش روایت دارای بیرنگ است که خود شامل آغاز ، میانه و پایان است . در حقیقت ، یکی از دلایلی که روایت ها همواره خوشایند مردم بوده اند ، آراستگی و نظم و ترتیب درونی آن هاست . خ...

بخش پایانی هر روایتی از نقطه نظر ساختاری، تأثیرگذاری و عقیدتی اهمیتی ویژه دارد. پایان یک فیلم جایی است که مضمون مورد نظر به کنش نهایی می رسد و به آن معنا می دهد. ساختار یک روایت را به طور کلی به سه قسمت «آغاز، میان و پایان» تقسیم کرده اند و بر اساس آرای ساختارگرایان، همه ی اجزای روایت از قطعیتی غایت شناختی برخوردارند و برای رسیدن به پایان اثر طراحی می شوند. لذا باتوجه به این جایگاه، این رساله ب...

اگرچه همة داستان­ها با گسترش طرح و شاخ و برگ بخشیدن به آن خلق می‌شوند، لیکن نحوة به کارگیری پیرنگ آنها با توجه به گروه سنی خوانندگان آن متفاوت است. نویسنده­ای که سر و کارش با کودکان می­افتد، بالاجبار، برای ارتباط با مخاطبان خویش زبان کودکی می­گشاید و آن که برای گروه­های سنی بزرگ­تر می­نویسد، پیرنگ داستان خویش را نیز بر اساس نیازهای سنی همان گروه به کار می­گیرد. در این نوشتار سعی شده است نحوة اس...

چکیده: پیدایش شیوه های تازه ی روایت در دو قرن گذشته، موجب پیشرفت روزافزون علم روایت شناسی در دهه های اخیر شده است. از جمله این مباحث، مقوله ی زمان در روایت است. از آن جایی که روایت، زیرساخت داستان گویی در سینماست، و مبحث زمان و کارکرد آن یکی از سه اصل بنیادین شکل گیری پیرنگ های روایی است، مطالعه ی حاضر به بررسی مفهوم زمان در الگوی فیلمنامه نویسی مدرن پرداخته است. سپس چگونگی ساز و کار زمان در شک...

این مقاله بر آن است تا با استفاده از یکی از رویکردهای علمی در حوزه ی روایت شناسی (مکتب پاریس: گرماس، کورتز، فونتنی و ...) خوانشی بر عنصر پیرنگ در «داستانک های نخودی» اثر محمد هادی محمدی داشته باشد. پیرنگ نادرست که تجلی تفکر پراکنده ی «نویسنده ی مجازی» است، باعث می شود تمام  اثر این ناهماهنگی را متجلی سازد. این موضوع سبب می شود علاوه بر آسیب های اشاره شده در بالا، زیبایی اثر هنری مخدوش شود. به ه...

پژوهش حاضر قصد دارد به تحلیل پیرنگ نمایشی در سریال های تاریخی تلویزیون ایران با تمرکز بر دو اثر داوود میرباقری (امام علی و مختارنامه) بپردازد. پیرنگ های نمایشی در سریال های تاریخی تلویزیون ایران یکی از وجوه برجست? تأثیرگذاری این گونه آثار بر مخاطبان تلقی می شوند. به نظر می رسد کنش های تاریخی که از قبل در متون تاریخی مشخص شده است موجب می شود درام نویس امکانات اندکی برای ایجاد تعلیق در اختیار داش...