سابقه و هدف: دیابت نوع1 یک بیماری خودایمن می باشد. امروزه توجه عموم به استفاده ازترکیبات طبیعی جهت درمان دیابت افزایش یافته است. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثرات عصاره هیدروالکلی گیاه چایل اوتی (cynodon dactylon) بر روی سیمای بیوشیمیایی و تغییرات هیستوپاتولوژیک پانکراس در دیابت تجربی خود ایمن در موش های c57bl/6 انجام شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی پس از القای دیابت خود ایمن، موش ...

سلول‏های بنیادی مزانشیمی (mscs) به عنوان عوامل تنظیم کننده سیستم ایمنی شناخته شده‏اند. تاثیر ایمونومدولاتوری این سلول‏ها بر انواع سلول‏های سیستم ایمنی از جمله لنفوسیت‏های t و b، سلول‏های کشنده طبیعی، نوتروفیل‏ها، ماکروفاژها و نیز سلول‏های دندریتیک سبب شده است تا امروزه از این سلول‏ها در درمان بیماری‏های التهابی و به خصوص بیماری‏های خود ایمن مانند مالتیپل اسکلروزیس و آرتریت روماتویید استفاده گرد...

در برخی بیماری های خودایمن از جمله بیماری التهاب روده ( inflammatory bowel disease ) پاسخ بیش از حد سلول های th1 و th17 علیه میکروب های همزیست و یا آنتی ژن های خودی باعث ایجاد التهابات پیش رونده ای در بافت ها می شود که در نهایت عوارض پاتولوژیک شدیدی را به همراه خواهند داشت. با توجه به اینکه عفونت های انگلی سبب تغییر جهت پاسخ های ایمنولوژیک بدن به سمت فعال سازی سلول های th2 و سرکوب عوامل التهاب­...

زمینه و هدف: در تحقیقات اخیر به افزایش سطح دوپامین در مغز موش های مبتلا به آنسفالومیلیت خود ایمن تجربی (eae) اشاره شده است. همچنین مشخص شده است که دوپامین می تواند عملکرد سلول های ایمنی را تنظیم کند. در این مطالعه اثرات درمانی کلرپرومازین به عنوان یک آنتاگونیست دوپامین بر روند eae (مدل حیوانی بیماری ام اس) بررسی شد، همچنین پاسخ های لنفوسیت های t کمکی مورد ارزیابی قرار گرفت. روش بررسی: در این مط...

زمینه: در بسیاری از بیماران مبتلا به کهیر مزمن علت بیماری با استفاده از روش های معمول تشخیصی ناشناخته باقی می ماند. در آزمون‎های به عمل آمده به طریقin vitro مشخص شده که حداقل در یک سوم از این بیماران کهیر منشأ خود ایمن دارد. هدف از انجام این مطالعه تعیین شیوع کهیر مزمن خود ایمن با استفاده از ASST (Autologous Serum Skin Test) در بین بیماران مبتلا به کهیر مزمن خود ایمن با علت ناشناخته و مقایسه...

مقدمه: پراکسیداسیون مولکول های بیولوژیک از جمله لیپیدها با واسطه رادیکال های آزاد در پاتوژنز بیماری مولتیپل اسکلروزیس و آنسفالومیلیت خودایمن تجربی) (eae، مدل حیوانی مولتیپل اسکلروزیس، مؤثر است. ویتامین e به عنوان یک آنتی اکسیدان ممکن است با کاهش عوامل اکسیدان از جمله نیتریک اکساید در مهار بیماری مؤثر باشد. در این مطالعه اثر ویتامین e بر روی روند بیماری eae و میزان نیتریک اکساید و اسید اوریک مور...

مولتیپل اسکلروزیس بیماری مزمن التهابی و تخریب کننده ی میلین است که دستگاه عصبی مرکزی را درگیر می کند. سلول های cd4+ t گروهی از سلول های دستگاه ایمنی اکتسابی به حساب می آیند که با مشارکت سایر سلول های دستگاه ایمنی، نقش مرکزی در بروز پاسخ های ایمنی علیه عوامل بیگانه دارند. زیررده های سلولی cd4+ t نقش مهمی در بیماری زایی نه تنها بیماری مولتیپل اسکلروزیس بلکه اکثر بیماری های خود ایمن دارند. یکی از ...

چکیده ندارد.

اسکلروز مولتیپل ‏‎ms‎‏ یک بیماری میلین زداینده مزمن سیستم اعصاب مرکزی با علت ناشناخته است که بیشتر آن را یک بیماری خود ایمن می دانند.

زمینه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری خود ایمن با اتیولوژی نامشخص می باشد. فاکتورهای محیطی و ژنتیکی در استعداد ابتلا به بیماری نقش دارند. مطالعات ژنتیکی نشان می دهد که ژنهای کد کننده آنتی ژن های سازگار نسجی (hla) با بروز برخی از بیماری های خود ایمن از جمله مولتیپل اسکلروزیس ارتباط دارند. مطالعات انجام شده نشان می دهد که در جوامع مختلف بین همراهی این ژن ها و بیماری مغایرت وجود دارد. با توجه ب...