دیابت نوع یک، بیماری خود ایمنی است که طی آن یک پاسخ ایمنی نا به جا علیه سلول¬های بتای تولیدکننده انسولین در جزایر لانگرهانس پانکراس ایجاد می¬شود که باعث تخریب این سلول¬ها و اختلال در تنظیم قندخون می¬شود. با توجه به اینکه پروتئین¬های شوک حرارتی (hsp) دارای اثرات محافظتی سلولی می¬باشند در این مطالعه به بررسی اثرات کاربنوکسولون به عنوان یک القاکننده hsp70 روی مدل حیوانی دیابت خودایمن در موش c57bl/...

مقدمه: نقص در لپتین و یا گیرنده ی آن، اثر محافظتی در ابتلا به بیماری های خودایمن دارد؛ اما از آن جایی که لپتین روی سلول های بسیاری دارای گیرنده است، مسدود کردن همه ی آن ها عواقبی را به دنبال خواهد داشت. بنا بر این، آنتاگونیست لپتین در فرم قطعه ای آنتی بادی با ویژگی دوگانه (tafv) علیه cd4 و گیرنده ی لپتین obr، از طریق هدف قرار دادن obr فقط بر روی سلول های t، دارای پتانسیل درمانی برای چنین بیماری...

زمینه و هدف: پمفیگوس یک بیماری تاولی خودایمن اختصاصی پوست و غشاهای مخاطی است که در مطالعات پیشین همراهی آن با بیماری های بافت همبند مشاهده شده است. با توجه به این مسئله، وجود اتوآنتی بادی هایی از قبیل anti nuclear antibodies (ana) در مبتلایان دور از ذهن نمی باشد. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی ana مثبت در بیماران پمفیگوس ولگاریس و مقایسه ی آن با گروه کنترل بوده است. روش اجرا: در این مطالعه ی م...

مقدمه: بیماری دیابت نوع یک، یک بیماری خودایمن است که در آن سلول های بتای پانکراس که انسولین ترشح می کنند، توسط سلول های لنفوسیت t تخریب می شوند. تزریق bcg به حیوانات آزمایشگاهی سبب تعدیل واکنش ایمنی سلولی در پانکراس حیوان و تزریق این واکسن در مطالعات مقدماتی به انسان، سبب کنترل بهتر بیماری شده است. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر یک نوبت واکسن bcg در درمان کودکانی بود که به تازگی به دیابت نوع یک ...

چکیده مقدمه: دیابت تیپI یکی از بیماری‌های خودایمن است که با تخریب سلول‌های بتای جزایر لانگرهانس همراه است و بیشتر افراد را، در نوجوانی و جوانی مبتلا می‌کند. زمینه‌های ژنتیکی، محیطی و نیز ایمونولوژی در ایجاد و پیدایش عوارض مختلف این بیماری نقش دارند. TGFβ یکی از سیتوکین‌هایی است که در تنظیم و مهار پاسخ‌های ایمنی نقش دارد و ترشح غیرطبیعی آن در بیماری‌های خودایمنی دیده می‌شود. پلی مرفیسم ناحیه ...

سابقه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری خودایمن التهابی مزمن است که با کاهش توانایی بدنی همراه است. هدف از این پژوهش ارزیابی اثر حفاظتی 6 هفته تمرین مقاومتی و مصرف ویتامین D بر عوامل التهابی مغز در موش های صحرایی ماده مبتلا به آنسفالومیلیت خودایمن تجربی (EAE) بود. مواد و روش­ها: در این پژوهش تجربی 48 سر موش ماده نژاد لوئیز 4 هفته­ ای به­ طور تصادفی به 8 گروه تقسیم شدند. پروتکل تمرین مقاوم...

پیش زمینه و هدف: انسفالومیلیت تجربی خودایمن به عنوان مدل حیوانی بیماری multiple sclerosis، محور بسیاری از تحقیقات مربوط به این بیماری قرار گرفته است. رهیافت های معمول در درمان این بیماری عمدتاً شامل القاء تحمل ایمنی و یا شیفت پاسخ های التهابی لنفوسیت های خود واکنشگر زیر رده th17,th1 به زیر رده th2 است. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی کارایی درمانی اگزوزوم های مشتق از سلول های بنیادی مزانشیمال در مها...

سابقه هدف: آرتریت روماتوئید (RA) یک بیماری مزمن التهابی و خودایمن است و اینترلوکین   17 IL-17) ) در پاتوژنز این بیماری نقش مهمی دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط سطح سرمی IL-17 و فعالیت بیماری RA صورت گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه ی مقطعی 60 بیمار مبتلا به RA با تشخیص بر اساس معیارهای انجمن روماتولوژیک آمریکا بعد از کسب رضایت آگاهانه وارد مطالعه شدند. اطلاعات دموگرافیک آنان شامل سن، ...

مقدمه و هدف: بیماری مالتیپل اسکلروزیس (MS)، به‌عنوان یک بیماری خودایمن سیستم اعصاب مرکزی شناخته می‌شود. یافته‌های به‌دست‌آمده حاکی از نقش سیستم ایمنی و عوامل مرتبط با تنظیم عملکرد این سیستم در بروز بیماری‌های سیستم اعصاب مرکزی مانند مالتیپل اسکلروزیس است. در این میان، ژن Bim به‌عنوان یکی از ژن‌های دخیل در تنظیم فعالیت‌های زیستی سلول مانند آپوپتوز، ازجمله ژن‌های کاندید مرتبط با این بیماری گزارش ...

سابقه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس (ms) و مدل حیوانی آن، انسفالومیلیت خود ایمن تجربی (eae)، بیماری های التهابی مزمن تحلیل برنده میلین سیستم عصبی مرکزی می باشند. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات پلاسمید کد کننده il-27 بر وضعیت بیماری و برخی پارامترهای ایمونولوژیکی در موش های c57bl/6 مبتلا به eae بود. مواد و روش ها: ژن il-27 موشی در پلاسمید p240 کلون شد. 200 میکروگرم از پلاسمید نوترکیب حاصل (p240-mil27...