• انجمن ادبی اجتماعی شکل گرفته از نویسندگان، پدید آورندگان، شاعران، متخصصان و پژوهشگران آثار ادبی می باشد که حول یک هدف و آرمان مشخص گرد آمده اند. که در زمانهای معین و مشخص تشکیل می شده است، پیشینه تاریخی این محافل به اولین دوره سرایش شعر فارسی برمی گردد. با توجه به نوع فعالیّت هایشان به سه دسته کلی تقسیم می شوند: 1- محافل شعری، که بیشتر به شعر و شعرخوانی توجه شده است؛ 2-- محافل علمی- ادبی، ...

سلفی گری، جریان نوظهور اصلاح طلبی است، برخاسته از دل اصحاب حدیث که در سراسر جهان در حال رشد و نمو است. آنان با استناد به حدیث «لایصلح آخرهذه الامه الا بما صلح اوّلها»، بر این باورند که در طول قرون، پیام اصیل و کامل الهی، خلوص خود را از دست داده و بدعت ها فزونی گرفته، از این رو باید به راه و روش گذشتگان پاک کردار بازگشت. علاوه بر آن، فهم متون دینی هم باید به همان روشی - نقلی - برگردد که در سلف (ق...

چکیده مسلمانان پس از رحلت رسول خدا(ص) به دو فرقه اصلی تقسیم شدند : تشیع و تسنن شیعه به کسانی گفته می شود که بعد از رسول خدا به جانشینی و وصایت حضرت علی (ع) اعتقاد دارند و همچنین معتقدند طبق آیات و روایات اهل بیت (ع) باید جانشین رسول خدا (ص) باشند و نمی شود شریعت اسلام بدون مجری و حاکم عالم و عادل باشد . تسنن، فرقه ای است که معتقدند پیامبر (ص) برای خودش جانشین تعیین نکرده و مردم باید از طریق...

"جفری لیچ"، زبان شناس معروف معاصر، در بحث ابزارهای موثر در شعرآفرینیِ شاعران امروز، به طبـقه بندیِ شـگردهای هنـجارگریزی یا قاعـده کاهی پرداخـته و آن را در هشـت گونه ی مختلف «آوایی»، «زمانی»، «سبکی»، «گویشی»، «معنایی»، «نحوی»، «نوشتاری» و «واژگانی» مورد تحلیل و ارزیابی قرار داده است. در این میان، شعر معاصر ایران و عراق با زبان خاصّ خود، هویّتش را در گریز از عادت هایی می داند که از گذشته تاکنون بر ت...

سمبولیسم سمبولیسم یا نمادگرایی پیش از آن که یک مکتب به حساب بیاید، یک مفهوم یا فلسفه است. بشر از ابتدای شکل گیری تمدن ها و آغاز شاعری تمایل داشته حرف هایش را در قالب نمادها و نشانه ها به زبان آورد و چیزهای پیرامونش را با تجسم مفاهیمی عمیق تر از آنچه به چشم می آید، نشان دهد، همان طور که مصریان باستان گل های اسیریس را نماد مرگ می دانستند، هندیان گل نیلوفر را نشانه تاج خداوند می نامیدند، بابلی ه...

خلاصه ی پایان نامه به فارسی عراق: درواپسین روزهای حکومت عثمانی،بریتانیا چشم طمع به سرزمین عراق دوخته بود،وجنبش های میهنی کم کم ندای بیداری وآزادی سرمی دادند،میان ملت دو دستگی ایجادشده بود ؛گروهی ازآنان،ازاسلام گرایان عثمانی بودند،وعده ای دیگرنیز میهن پرستانی که خواستار وحدت ویکپارچگی ملت بودند،تحت حمایت بریتانیا، پس ازجدایی عراق ازعثمانی،این کشور تحت قیمومیّت بریتانیا،درآمد. به خاطرموقعیّت ا...