هدف پژوهش حاضر مقایسه ی ابعاد سازمان شخصیتی کرنبرگ در افراد حائز نشانه های خوشه ی"ب" اختلال شخصیت و افراد بهنجار بود. پژوهش حاضر از نوع علی-مقایسه ای بود که در آن افراد حائز نشانه های شخصیت مرزی، شخصیت نمایشی، شخصیت خودشیفته، ضداجتماعی و افراد بهنجار (66 نفر در هر گروه) به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای از طریق غربال گری انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی سازمان شخصیتی کرنبرگ ...

در داستان های مارگریت دوراس نویسنده قرن بیستم فرانسه، ما با سه رویکرد در شخصیت پردازی رمان روبرو هستیم: رویکرد سنتی، رویکرد رمان نو و پس از جنبش رمان نو که شخصیت ها بصورت تلفیقی از سبک کلاسیک و نو به نمایش درمی‏آیند. دوراس در طول دوران نویسندگی اش توانسته مرز بین انواع ادبی را از میان بردارد و تحول و تولدی دوباره به شخصیت های داستانی اش بدهد. این رساله بر آن است تا به بررسی تحول شخصیت در سه اثر...

چکیده شخصیت و شخصیت پردازی در داستان های (کوتاه و بلند) منیرو روانی پور از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این پژوهش تلاش می کند این عنصر برجسته را در داستان نویسی روانی پور بررسی و تحلیل کند. نگارنده در این تحقیق به بررسی شخصیت، انواع شخصیت ، نمودهای شخصیت ، شیوه های شخصیت پردازی و ابتکار موجود در آن ها می پردازد. به این ترتیب ، خواننده این پژوهش با انواع تکنیک های منیرو روانی پور آشنا می شود...

یکی از ویژگی های سبکیِ مشترک در ایلیاد و ادیسۀ هومر و شاهنامۀ فردوسی کاربرد صفت های هنری است. صفت های هنری، با ارائۀ جزئیاتی از شخصیت ها و اشیا و مکان های داستان، ساختار توصیفی قدرتمندی را، به منظور شخصیت پردازی و تصویرسازی، به وجود می آورند. همچنین، این صفت ها، همراه با نام افراد، فرمولی را شکل می دهند که این فرمول بخشی از یک بیت را پُر می کند و نقش مهمی در وزن شعر ایفا می نماید. از این  رو، می ...

یکی از گونه های ادبی منثور رایج در زبان فارسی، مناظره است. در مناظره¬های منثور، دو یا چند شخصیت به شیوۀ گفت وگونویسی، موضوعات گوناگون را به میان می کشند و در نهایت، نگارنده با نوعی جمع بندی از زبان آن ها به نتیجۀ مورد نظر می رسد. ساختار این نوع مناظره‏ها بیشتر بر گفت¬وگونویسی استوار بوده و از توصیف و تحلیل های داستان گونه به دور است. در دورۀ مشروطه، به این نوع مناظره ها واژۀ «چیزنویسی» یا شیوة ...

بن مایة آثار نجیب محفوظ، رمان نویس معروف مصری، طرح مسائل اجتماعی ‌از جمله، مسائل مربوط به زندانیان سیاسی است؛ آثاری که دیدگاه انتقادی او را به نظام سیاسی و حکومت مصر نشان می دهد. رمان کوتاه «الشحاذ» (گدا) نمونه‌ای از رمان‌های نمادین ‌وی دربارة روشنفکران جهان سوم است که در جوانی از انقلابیون تندرو و ‌آرمان خواه بوده‌اند؛ اما در میانسالی ناامید شده و دچار عذاب وجدان و‌ آشفتگی خاطر گشته اند. شخصیت...

ادبیات فارسی همواره به عنوان منبعی قوی جهت اقتباس، توجه سینماگران و بالاخص فیلمنامه نویسان را به خود جلب کرده است. اقتباس می تواند نه از کل یک اثر، بلکه از ارکان آن نیز صورت پذیرد، و از ارکان بسیار مهم داستان و فیلمنامه، شخصیت پردازی می باشد. چنانچه در آثار ادبی کهن ایران –به خصوص اشعار داستانی– نیز این نکته به وضوح قابل مشاهده و بررسی است. هدف اصلی این رساله بررسی و گردآوری شخصیت های اشعار ...

تراژدی و تعزیه، دو سنت نمایشی کلاسیک محسوب می شوند که به دلیل ریشه داشتن در آیین و نیز وابستگی به مذهب، فرهنگ، اسطوره و لحن، قابل بررسی تطبیقی هستند. هدف از این پژوهش، بررسی ارزش ها و ظرفیت های نمایشی این دو گونة نمایشی در تطابق با یکدیگر است. در راستای این هدف، مؤلفه های مختلفی همچون روایت یا تقلید، شبیه و شخصیت، شیوة اجرایی، جلوه های کلامی، تزکیه و تأثیر بر مخاطب مقایسه می شوند. در این مقاله...

ادبیات نمایشی در کنار ادبیات روایی و حماسی، از شاخه‌های اصلی ادبیات محسوب می‌شود که از زمان ارسطو تا قرن هجدهم میلادی به دو ژانر اصلی تراژدی و کمدی تقسیم شد. داستان رستم و سهراب است که نمونه‌ای از داستان‌های حماسی و پهلوانی ایران است، شاخصه‌های تئاتری ارسطویی را در خود جای داده است. این داستان بر پی‌رنگی استوار است که شالوده آن نمایش اراده شخصیت اصلی برای یافتن پدر در مناقشه‌ای دراماتی...

در پژوهش حاضر، مقولۀ خشونت کلامی در نمایش نامۀ هاملت با سالاد فصل در چهارچوب نظریه گفتمانی مالکین (2004) مورد بررسی قرار گرفته است. مالکین در بررسی خشونت کلامی، شاخص هایی شش گانه معرفی می کند که به واسطة آن ها زبان کنش گری خشونت بار شناخته می شود. هدف اصلی این پژوهش، معرفی و کاربست نگره ای زبانشناختی در تحلیل گفتمان خشونت آمیز دراماتیک است. در متون نمایشی (همچون دیگر متون ادبی)، شخصیت ها توسط ز...