نتایج جستجو برای: حضرت زینب
تعداد نتایج: 5851 فیلتر نتایج به سال:
امروزه، یکی از آسیبهای جدی فراروی جامعه ناپایداری و تزلزل در خانوادهها و فقدان آرامش و روابط مستحکم است که در صورت غفلت، ضربههای جبرانناپذیری بر پیکرهی جامعهی اسلامی وارد خواهد کرد. حال آنکه تأسی به نمونههای خانوادهی تراز اسلامی به ویژه زندگی حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س) میتواند بسیاری از معضلات موجود در خانوادهها را مرتفع سازد. در این نوشتار، ابتدا با مروری اجمالی به چیس...
یکی از پربسامدترین مضامین قرآنی در ادبیات فارسی بعد از داستان حضرت یوسف داستان حضرت عیسی است که در قرآن کریم و اناجیل مقدس با روایتی همسان آمده و در شعر فارسی بازتاب گسترده ای یافته است. کمتر شاعری است که از تلمیحات داستان حضرت عیسی سود نجسته و آن را مضمون مایة شعر خویش قرار نداده باشد. تلمیحات داستان حضرت عیسی گاه به صورت مستقل و گاه در کنار پیامبران دیگر تصاویر شاعرانه ای را پدید آورده است. د...
نماز، زیباترین جلوه پرستش است که در قالب فرامینی از سوی حضرت حق و توسط پیامآور او به بشریت ارزانی شده است. در اهمیت آن همین بس که در روایات، عِدل اسلام شمرده شده و تارکان آن در زبان قرآن، سالکان دوزخاند. از نظر مولوی نماز صرف یک عمل نیست؛ بلکه راهی است که آدمی را به حضرت حق و عالم قدس واصل می کند. نماز واقعی مقدماتی دارد که نمازگزار باید در جنبههای ظاهری و باطنی آن را رعایت نماید. نماز حقیقتی...
احادیث فراوانی در منابع روایی شیعه در مورد زندگی و آموزههای حضرت عیسی وجود دارد. بخش چشمگیری از این احادیث، به مقارنه شخصیت امامان شیعه با زندگی و شخصیت حضرت عیسی میپردازد. این مقایسه، گاه همچون مقایسه اوصیای حضرت محمد با اوصیای حضرت عیسی جنبه کلی و گاه مانند مقایسه شخصیت امام حسین با شخصیت حضرت عیسی جنبه موردی دارد. این احادیث از یک سو، نگاه مؤمنانه امامان شیعه به حضرت عیسی و آموزههای او ...
سید محی الدین بن تاج الدین بن قتّال متخلص به «محیا»، یک از شاعران پارسی گوی قرن 11 قمری و سنی مذهب است که در آثار خویش، عشق و ارادتش را به پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) به ویژه حضرت علی(ع) بی پرده ابراز داشته است. او در دیوان اشعارش، در کنار مدح پیامبر(ص) و خلفای راشدین، بارها و به طور خاص، از حضرت علی(ع)، در نهایت احترام، اصالت و تقدّس یاد کرده است. در این نوشتار، به بیان دیدگاههای این شاعر درباره خلفا...
افسانهها و قصّهها بهعنوان شاخهای از ادبیّات عامّه، پیوند خود را با تاریخ و دین حفظ کردهاند و بستری مناسب برای بازآفرینی شخصیّتهای تاریخی و دینی فراهم آوردهاند. این نوشتار مجموعهی چهار جلدی قصّههای ایرانی را به شیوهی توصیفی- تحلیلی مطالعه نموده و به بررسی شخصیّتهای تاریخی-دینی بهکاررفته در این قصّهها پرداخته است. یافتههای پژوهش نشان میدهد که این شخصیّتها در سیونه داستان از مج...
یکی از مباحث مطرح شده در علوم قرآنی، جمع آوری و تدوین قرآن است. در کتابهای علوم قرآنی از چهار جمع سخن به میان آمده است: جمع صحابه، امام علی علیه السلام، ابوبکر و عثمان. این نوشته در پی پاسخ به این سوال است که از میان جمعهای فوق کدامیک و بر اساس چه دلایلی از ارزش و اهمیت بیشتری برخوردار بوده است؟ بعضی از اهل سنت عقیده دارند، نخستین جامع قرآن ابوبکر بوده که این کار را با مشورت خلیفه دوم انجام ...
سید محیالدین بن تاجالدین بن قتّال متخلص به «محیا»، یک از شاعران پارسیگوی قرن 11 قمری و سنی مذهب است که در آثار خویش، عشق و ارادتش را به پیامبر(ص) و اهلبیت(ع) به ویژه حضرت علی(ع) بیپرده ابراز داشته است. او در دیوان اشعارش، در کنار مدح پیامبر(ص) و خلفای راشدین، بارها و به طور خاص، از حضرت علی(ع)، در نهایت احترام، اصالت و تقدّس یاد کرده است. در این نوشتار، به بیان دیدگاههای این شاعر درباره خ...
یکی از شاخصههای کلام معصومان استناد به آیات قرآن است. حضرت زهرا÷ در خطبههای خویش به فراخور نیاز، به آیات قرآن استناد نموده است. این گونه استنادهای قرآنی میتواند یکی از مهمترین منابع تفسیر قرآن بهشمار آید. بیشترین کارکرد این روابط، در توسعه دامنه تفسیر نقلی است. این پژوهش، کارکرد تفسیری استنادهای قرآنی در خطبههای حضرت زهرا÷ و فراوانی آنها را مورد مُداقه قرار داده است و در آن بهجای محتوای کل...
چکیده در قرآن کریم آیات متعددی در مورد کیفیت خلقت اولیه بشر بیان شده است، بیشتر این آیات به تفصیل آفرینش حضرت آدم علیه السلام را بیان نموده و کمتر به چگونگی خلقت حضرت حوا علیه السلام به صورت صریح پرداخته شده، لذا ابهامات بیشتری در این زمینه وجود دارد که مفسرین قرآن طی تفسیر آیات مربوط به آفرینش آدم و خلقت اولیه انسان، به تشریح و رفع این ابهامات پرداختهاند، و در این میان ابن جریرطبری درتفسیر...
نمودار تعداد نتایج جستجو در هر سال
با کلیک روی نمودار نتایج را به سال انتشار فیلتر کنید