علاوه بر موسیقی و مضمون یکی از ویژگی های هنری و مختصات برجسته ادبی فن شعر،هنر تصویر پردازی است.هنر تصویر پردازی به عنوان یکی از انواع ادبی عبارت است از؛ این ویژگی که مبتنی بر عنصر خیال است و به عقیده برخی از ناقدان فصل ممیز شعر تلقی می شود.بنابراین شکل خاص بکار گیری صور خیال از سوی هر شاعری بیانگر توانمندی های هنری، ابداع، نوآوری و سبک ادبی اوست.اگر آن شاعر مبتکر باشد قطعا صور خیال او با شعر دی...

متن‌های ادبی با سایر متن‌ها از رهگذر نقل قول‌های آشکار و پنهان، تلمیح، اقتباس و جذب مؤلفه‌های صوری از متن‌های پیش از خود، در ذخیره مشترک سنن ادبی تداخل می‌یابند. این رابطه در ادبیات ما گاهی از طریق ترجمه‌ها به وجود آمده است. تغییرات به وجود آمده در اوایل قرن بیستم و گسترش روابط میان ایران و فرانسه سبب گرایش شاعران پیش‌گام ایران به ادب و هنر این کشور و تأثیر و تأثر متقابل فرهنگ و تمثیل و داستان ...

چنان که بسیار گفته اند، «نقد اخلاقی هنر» دیرپاترین مبحث در فلسفه هنر بوده است؛ امّا در این مبحث دراز دامان دو مسأله عمده را باید از هم تمیز داد: نخست امکان نقد اخلاقی آثار هنری است، و دیگری ربط چنین نقدی به ارزش زیبایی شناختی آثار هنری. به عبارت دیگر، مسأله اوّل این است که آیا می توانیم (یعنی معقول هست که) از منظر اخلاق به نقد اخلاقی آثار  هنری دست یازیم یا نه، حال آن که مسأله دوم عبارت از این اس...

الیوت، پدر نقد نو، در خلال مباحث و دیدگاه‌های ادبی‌اش به موضوعی مهم پرداخته که کمتر موردتوجه قرار گرفته است؛ آنچه که می‌تواند در ارزشیابی آثار برتر ادبی، معیارهایی مهم به‌شمار رود و حتی در آفرینش آثار ادبی فاخر نیز راهنمای عمل قرار گیرد. وی با رویکردی تازه به معرفی آثاری پرداخته که به تعبیر خاص او «کلاسیک»‌اند؛ نه کلاسیک به‌معنی اثری کهن و مقبول و نه کلاسیک به‌معنی اثری مطابق با اصول مکتب کلاسی...

رویکرد فلسفی دانتو روش مطالعه و نظریه پردازی در فلسفۀ هنر و زیبایی شناسی او را تعیین می کند. برای آشنایی با نظریه ها و تأملات فلسفی دانتو، به شکل کلی، می توان از این مطلب آغاز کرد که اساساً تلقی دانتو از فلسفه چیست و سپس بپرسیم او چه شیوه ای برای تحقیق فلسفی ارائه می کند؟ با توجه به این امر که خود دانتو در این زمینه آثار مستقلی نیز عرضه کرده است، ضروری به نظر می رسد که برای پرداختن به مسائل مورد...

یکی از نظریه­های نقد ادبی معاصر، آشنایی­زدایی defamiliarization می­باشد و این روش به هرگونه تلاش هنری که رنگ رخوت و عادت را از هر دو سوی تعامل ادبی (مخاطب و گوینده) می­زداید و ادارک حسی و بازی با ذهن و هنر را بارور می­کند، اطلاق می­شود. صائب به عنوان نماینده سبکی که به تازه­گویی و طرز نو و ابتکار شهرت دارد، یکی از نامبرداران تاریخ ادبیات فارسی در جهت آشنایی­زدایی است. روش­های صائب برای ایجاد طر...